Απόφαση του Αρείου Πάγου
Και αποζημίωση για ηθική βλάβη συνεπάγεται η απόλυση από «έχθρα και εκδικητικότητα»
Το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με την υπ' αριθμ. 983/2009 απόφασή του δικαίωσε 63χρόνο εργαζόμενο σε επιχείρηση παραγωγής αφρολέξ στην Αττική, καθώς κρίθηκε ότι η απόλυση του έγινε από «έχθρα και εκδικητικότητα», επιδικάζοντας το ποσό των 1.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη και το ποσό 17.066 ευρώ για μισθούς υπερημερίας.
Ο εργαζόμενος είχε προσληφθεί το 1994 ως ανειδίκευτος εργάτης και εν συνεχεία απασχολήθηκε σε διάφορες ειδικότητες, όπως ελαιοχρωματιστής, εργάτης παραγωγής αφρολέξ, χειριστής πριονοκορδέλας και μύλου, αλλά απασχολήθηκε και στην παραγωγή αφρολέξ.
Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, μέχρι το 2005 οι σχέσεις του εργαζόμενου με τους αρμόδιους της επιχείρησης και ιδίως με τον νομικό εκπρόσωπό της ήταν καλές. Έκτοτε όμως η εμμονή του εργαζομένου να ενταχθεί στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια των υπευθύνων της επιχείρησης, οι οποίοι μετέβαλαν την στάση τους απέναντι του, αλλάζοντας τα καθήκοντά του.
Στις 18 Οκτωβρίου του 2005 η επιχείρηση κατήγγειλε την σύμβαση εργασίας, ενώ την προηγούμενη μέρα ο εργαζόμενος είχε δώσει ένορκη κατάθεση υπέρ συναδέλφου του ο οποίος είχε καταθέσει αγωγή σε βάρος της επιχείρησης για εργατικό ατύχημα που είχε υποστεί.
Το Εφετείο έκρινε ότι η απόλυση του εργαζόμενου οφείλεται σε εκδικητικότητα και εχθρική διάθεση του εκπροσώπων της επιχείρησης προς των εργαζόμενο που οφείλεται αποκλειστικά στην επιδίωξή του να υπαχθεί στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και στην ένορκη κατάθεση που έδωσε υπέρ συναδέλφου του.
Κατόπιν αυτών κρίθηκε ότι η απόλυση είναι καταχρηστική και με τις ενέργειες της η επιχείρηση προσέβαλε την προσωπικότητα του εργαζόμενου, αφού εθίγη η επαγγελματική και κοινωνική υπόστασή του, που αποτελούν εκφάνσεις της προσωπικότητας τους.
Το δικαστήριο αφού έλαβε υπόψη του τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η καταγγελία της σύμβασης εργασίας, την κοινωνική και οικονομική κατάσταση του εργαζομένου και της επιχείρησης και ειδικότερα, από την μία πλευρά ότι ο εργαζόμενος ήταν ηλικίας 63 ετών, ευρισκόμενος πλησίον της συνταξιοδότησης του, συντηρών τετραμελή οικογένεια και από την άλλη η επιχείρηση η οποία ήταν εύρωστη με σημαντικό αριθμό εργαζόμενο και σημαντικά κέρδη.Τέλος, ο Αρειος Πάγος επικύρωσε την εφετειακή απόφαση και απέρριψε την αναίρεση της επιχείρησης,