Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΕΩΝ

ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ
ΣΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΑΣ

Έμπρακτη είναι η ανταπόκριση του Δήμου Χαλκιδέων στην πρόσκληση-έκκληση της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών προς ενίσχυση του έργου της, δεδομένης της οικονομικής δυσπραγίας που αντιμετωπίζει εξ....
αιτίας των περικοπών στην κρατική χορηγία και τη μείωση των ίδιων εσόδων της.
Με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, εγκρίθηκε χορήγηση 10.000 ευρώ στο Λαογραφικό Μουσείο Χαλκίδας.
Πέραν του ότι ο Δήμος αποτελεί (μαζί με την Εταιρεία Ευβοϊκών Σπουδών, η οποία έχει την ευθύνη του) συνιδρυτή του Λαογραφικού Μουσείου, αναγνωρίζεται πως αυτό παρουσιάζει και τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα από τα άλλα της πόλης,
Σκοπός είναι το Λαογραφικό Μουσείο Χαλκίδας να μπορεί και πάλι να λειτουργεί καθημερινά και όχι -όπως περιοριστικά ίσχυε από την 1η Οκτωβρίου-
μόνον τρεις ημέρες την εβδομάδα.


ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
Το Λαογραφικό Μουσείο Χαλκίδας στεγάζεται από το 1982 στο τελευταίο κομμάτι του Ενετικού κάστρου, που είναι ότι έχει απομείνει από τα τείχη της πόλης που γκρεμίστηκαν λόγω «εξωραϊσμού» της, στα τέλη του 19ου αιώνα. Το κτίσμα αυτό που σώζεται μέχρι σήμερα σε καλή κατάσταση, αποτελείται από τρεις αίθουσες.
Όλα όσα φυλάσσονται και επιδεικνύονται στο μουσείο, αξίζουν το θαυμασμό, την αγάπη και τη φροντίδα μας γιατί είναι πολύτιμα, μιας και μαρτυρούν την εξέλιξη του λαϊκού μας πολιτισμού.
Στην πρώτη αίθουσα, την ενδυματολογική, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει φορεσιές από τη Βόρεια, την Κεντρική, τη Νότια Εύβοια και τη Σκύρο. Περίτεχνα εργόχειρα, εικόνες και τάματα που φανερώνουν το βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα του Ευβοϊκού λαού.
Στη δεύτερη αίθουσα παρουσιάζεται μια γειτονιά της Χαλκίδας με το μεσοαστικό σπίτι των  αρχών του 20ουαιώνα, τους βασικούς χώρους και τα έπιπλα που το κοσμούσαν. Ακόμη κάποια εργαστήρια της πόλης.
Στην τρίτη αίθουσα προβάλλονται σκηνές από την αγροτική ζωή. Ο γεωργός, ο τσοπάνης, ο μελισσοκόμος, η υφάντρα, ζωντανεύουν μέσα από τα σκεύη και τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν. Ακόμα μπορεί να θαυμάσει κανείς το σπίτι του χωριού με τα έπιπλα και τα σκεύη του, την αυλή με το πηγάδι, τη γούρνα για το πλύσιμο κ.ά.