Όταν ένας άνθρωπος και μάλιστα νέος φεύγει από την ζωή τόσο άδικα, τίποτα δεν μπορείς να πεις.
Καλό ταξίδι Γιάννη Συκιώτη κι ας είναι ελαφρύ το χώμα το οποίο από σήμερα θα σε σκεπάσει.
Ο Γιάννης Συκιώτης έφυγε άδικα από την ζωή, χτυπημένος από κεραυνό στο γήπεδο της Κηρίνθου, την ώρα της προπόνησης.
Ο πόνος των δικών του ανθρώπων, αβάσταχτος και κανείς δεν μπορεί να τους παρηγορήσει.
Όλοι θα κλάψουμε και θα πονέσουμε, αλλά οι δικοί του άνθρωποι....
είναι αυτοί οι οποίοι θα ζήσουν το μαρτύριο.
Ας μη γελιόμαστε όμως κι ας μην προσπαθούμε να κρύψουμε τις ευθύνες, αυτών που "οδήγησαν" με την ανευθυνότητά τους τον κεραυνό πάνω στον Γιάννη.
Αγαπητοί αναγνώστες, οι πολλοί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και δεν είπαν και δεν έγραψαν κουβέντα, για τις ευθύνες που έχουν κάποιοι.
Θα γινόταν χαμός αν κάποιος εκεί στην Κήρινθο χτυπούσε ένα ζωάκι. Θα θέλαμε να πάει φυλακή και καλά θα κάναμε.
Συγνώμη για το παράδειγμα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.
Ο κεραυνός δεν κατέληξε στον Γιάννη, επειδή αυτή ήταν η επιλογή του. Κάποιοι με την ανευθυνότητά τους τον οδήγησαν στον Γιάννη. Αυτοί θα πρέπει να τιμωρηθούν. Είναι αυτοί οι οποίοι με τις πολιτικάντηκες συμπεριφορές και τους γνωστούς τρόπους, τοποθέτησαν τους πυλώνες φωτισμού στο γήπεδο, ηλεκτροδότησαν το γήπεδο και γενικά παραχώρησαν το γήπεδο στην ομάδα και γενικά στα παιδιά της Κηρίνθου.
Μπορεί να είναι άνθρωποι τους οποίους δεν αγγίζει κανείς. Μπορεί να είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν τον τρόπο να κουκουλώσουν τα πάντα, αλλά να ξέρουν πως υπάρχει και θεός.
Φυσικά η Δημοτική Αρχή, έχει υποχρέωση ν΄ ανοίξει τον φάκελο του γηπέδου της Κηρίνθου και να πει την αλήθεια.
Ο Γιάννης έφυγε από την ζωή και δεν επιστρέφει. Έχουμε όλοι υποχρέωση να βοηθήσουμε, ώστε να αποδοθούν ευθύνες.