ΗΡΑΚΛΗΣ ΨΑΧΝΩΝ

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ έχει κάποιους αγώνες ακόμη. Θα παίξει όσο μπορεί και ότι βγει. Δεν πρέπει να υπάρχει άγχος. Η ομάδα παίζει για τον εαυτό της και για τους ελάχιστους φίλους της. Για τους άλλους, ίσως όλα τα επόμενα παιχνίδια να είναι τελικοί. Άλλοι πάλι μπορούν κάθε φορά να κάνουν κι ένα...
μνημόσυνο. Αυτό θα το γράψει η ιστορία. Κάνουν μνημόσυνα χωρίς να έχει γίνει η κηδεία.
Ο υποβιβασμός του ΗΡΑΚΛΗ μπορεί για κάποιους να είναι η λύτρωση και για κάποιους άλλους η ευκαιρία για να δείξουν πως είναι και αυτοί μάγκες και ίσως περισσότερο μάγκες από τον Στούπα και τον Γκαλούφα.
Γλέντι λοιπόν και όχι μνημόσυνα. Ας τελειώσει το πρωτάθλημα και ο καθένας θα πάρει αυτό που του αξίζει. Αυτοί που τραβούσαν κουπί μέχρι τώρα, για να πάνε τον ΗΡΑΚΛΗ εκεί που τον πήγανε, δεν θα δώσουν εξηγήσεις σε κανέναν αφού δεν υπάρχει λόγος. Ο καθένας θα χορέψει στην πίστα που είχε επιλέξει. Η πίστα που οδήγησε τον ΗΡΑΚΛΗ ψηλά ανήκει σε ελάχιστους ανθρώπους και δύο από αυτούς είναι οι κ.κ. Στούπας και Γκαλούφας.