Δευτέρα 22 Μαρτίου 2021

Αμφιτρίτη Αλημπατέ

200 χρόνια από την έναρξη της Επαναστασης  του 1821
25η Μαρτίου ή Γενέθλια της Ελλάδος;
Ημέρα ΤΟΜΗ με το παρελθόν, 
Ημέρα ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ του Έθνους!

Η καθιέρωση της εθνικής εορτής 
" εις το διηνεκές" έγινε με το Β.Δ.980/15-21 Μαρτίου 1838 
( όπου ο εθνικός εορτασμός συνδέθηκε και με τη θρησκευτική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου), 
μετά από υπόμνημα που είχε συντάξει ο Π.Σούτσος(1834) και το κατέθεσε ως πρόταση για σχέδιο Νόμου ο Ι. Κωλέττης
Ποίημα του Π.Σούτσου, από τη Συλλογή 
"Η ΚΙΘΑΡΑ" (1835).
                   25η Μαρτίου
                            Ή
      ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Έχομεν είκοσι πέντε του Μαρτίου, αν δε σφάλλω,
Εις το μέτωπο σου φως μου!
Τι Αδάμάντας να βάλλω;
Ελαφρύτερο της πάχνης φόρεσ' 
,ένδυμα λευκό,
Της ελληνικής ετέθη σήμερον αυτονομίας
Η αθάνατος κρηπίς
..............................
Το συμβάν αυτό το μέγα εις τη γην ήγγειλε πρώτος
Με σεισμόν ο ουρανός.....
Κι ο αστήρ " ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ "....
Επανήλθε φαεινός!
Στη φωτογραφία:
Η ΣΗΜΑΙΑ ΛΑΒΑΡΟ των Ψαριανών, ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗ, η οποία φυλάσσεται στο Δημαρχείο ΕΡΕΤΡΙΑΣ,
Επί του τοίχου, ο πίνακας, έργο του Ντελακρουά,
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΨΑΡΩΝ
( Στην Ερέτρια, εγκαταστάθηκαν ψαριανοί πρόσφυγες, μετά την καταστροφή των Ψαρών, τους διενεμήθη κλήρος,
Εδώ είχε και την β κατοικία του ο Μπουρλοτιέρης Κ. Κανάρης, 
Από την Ερετρια, με καίκι έφυγε δύο φορές για να αναλάβει Πρωθυπουργός της Ελλάδας,
ΝΕΑ ΨΑΡΑ ήταν το επίσημο όνομα της Ερέτριας έως το 1963.)
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην πατρίδα μας!
Και ας μη ξεχνάμε τα σωτήρια λόγια του 
Ι. Μακρυγιάννη.
Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι’ αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι, όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμε κι’ όλοι μαζί και να μη λέγη ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστή μόνος του και φκειάση, ή χαλάση, να λέγη εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι’ όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκειάσωμεν χωριόν, 
να ζήσωμεν όλοι μαζί….».
(Ιω. Μακρυγιάννης)
«Το Ελληνικόν