Όλοι μας τους συναντάμε καθημερινά
όλοι μας έχουμε παραδείγματα...
Γεμίσαμε "Δήθεν" σε αυτή την χώρα...
Δεν είναι άνθρωποι αυθεντικοί...
Δεν ειναι άνθρωποι αληθινοί...
Ψεύτες με υποκριτική συμπεριφορά...
Προσπαθούν να μιμηθούν τα "πρότυπα" της εποχής μέχρι να τους πάρεις χαμπάρι και να
γελοιοποιηθούν...
Προσπαθούν να αποδείξουν κάτι το οποίο δεν είναι και άν τους δώσουν και "εξουσία" ψηλώνουν απότομα...
Αστα να πάνε ...γεμίσαμε προέδρους, διευθυντές και "ειδικούς" σ'αυτό τον τόπο...
Ένα απο τα "ελαττώματα" μου απο μικρός ήταν να μην δέχομαι εντολές και κατευθύνσεις για το τι θα πράξω στη ζωή μου για το τι θα λέω και πως να το λέω...
Έμαθα πάντα να λέω ΑΛΗΘΕΙΕΣ όσο πικρές και να είναι όσο και να μην αρέσουν...να ακολουθώ τον δικό μου μοναχικό δρόμο...
Αν εχεις πάρει και τη ζωή στα χέρια σου απο μικρός γιατί έτσι το έφεραν οι καταστάσεις της ζωής και ότι έχεις καταφέρει το έχεις κάνει με την αξία σου και όχι έρποντας και γλείφοντας τότε κάθε φορά που προσπαθούν να σου το παίξουν "σημαντικοί" και "ανώτεροι" οι "δήθεν" τότε.... κάθε φορά με πιάνει ενας κνησμός ανάμεσα στους προσαγωγούς ...
Το μόνο που μου προκαλούν είναι λύπη ...
τους κοιτούσα με λύπη και θα συνεχίσω να τους λυπάμαι γιατι προσπαθούν να αποδείξουν στον εαυτό τους ότι είναι κάτι "σπουδαίο".... δεν μπορούν να το αποδείξουν ούτε στον εαυτό τους, πείθουν μόνο τους αδαείς που συναντούν στον δρόμο τους...
Πάντα έχουν δίπλα τους και την κλίκα τους, τους χειροκροτητές τους, τους ρουφιάνους τους αυτούς που έχουν μάθει να τα έχουν καλά με τους "δήθεν" γιατί θα τους χρειαστούν για τα δικά τους μικροσυμφέροντα, πάντα έτοιμοι να προσφέρουν τα πάντα στους"δήθεν" γιατί έχουν και καλά "εξουσία"...
Όταν είσαι μέσα στην κλίκα τους πρέπει να ακολουθήσεις τους κανόνες τους και όταν είσαι απέξω σου συμπεριφέρονται υποτιμητικά και αδιάφορα λες και είναι οι "άρχοντες" του τόπου,πραγματικά είναι για λύπηση...ούτε να τους κατηγορείς.
Οι "Δήθεν" γουστάρουν να βλέπουν τους άλλους να "κρέμονται"απο τα χείλη τους...
Προσπέρασε τους και μην τους δίνεις σημασία, είδα ,συνάντησα ανθρώπους "δήθεν", οι απόλυτοι τίποτα ....άνθρωποι που έχασαν την δηθενιά και την "εξουσία" απο την μια στιγμή στην άλλη και δεν έβρισκαν τρύπα να κρυφτούν όταν σε συναντούσαν...
Άνθρωποι που ψήλωσαν και κόντεναν πολύ γρήγορα που όταν καταλάβουν πραγματικά ποιόν έχουν απέναντι τους κατεβάζουν τα μάτια γιατί εκεί δεν περνά η δηθενιά και η "εξουσία" εκεί δεν τους παίρνει...
Απο τα πανεπιστήμια βγαίνουν ειδικότητες απο τα πεζοδρόμια βγαίνουν προσωπικότητες
να το θυμάσαι πάντα αυτό....
Να είσαι ταπεινός και αληθινός και όχι "δήθεν" γιατί απλά δεν θα είσαι ειλικρινής ούτε με τον εαυτό σου...
Ο μοναχικός "λύκος" περιπλανήθηκε πολύ καιρό μόνος και εχει αντιληφθεί το νόημα της ζωής...έχει καταλάβει τι έκανε λάθος γιατί είχε χρόνο να σκεφτεί...είναι περήφανος και δυνατός και δεν θα σε προδώσει ποτέ...