Τελευταίος ήταν ο ποδοσφαιριστής του Αρτεμησιακού ο Χρήστος Ανέστης, για τον οποίο είχα γράψει πως κάτι δεν έκανε καλά και ακόμη κι αν είχε δίκιο, τελικά το έχασε.
Μίλησα μαζί του και πιστέψτε με, τον αντιμετώπισα όχι σαν..... εχθρό, ούτε σαν φίλο, αλλά σαν να ήταν παιδί μου.
Μπορεί ο Χρήστος να είναι κάπου στα 37 του, αλλά έχω γιό ο οποίος είναι μεγαλύτερός του και του μίλησα σαν παιδί μου.
Με κατάλαβε και πιστεύω πως θα γίνουμε δυο καλοί φίλοι και μακάρι να φροντίσουν και οι διαιτητές και οι διοικούντες την ΕΠΣΕ, ώστε να αποκτήσουν κι αυτοί έναν φίλο στο Αρτεμήσιο και να είναι σίγουροι πως κανείς δεν θα πειράξει διαιτητές και αντιπάλους.
Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά πιστεύω πως ο Χρήστος στο μέλλον θα είναι ήρεμος και ψύχραιμος, ακόμη κι αν η ομάδα του αδικηθεί.
Το ποδόσφαιρο είναι γιορτή, είναι πολιτισμός και έτσι θα το βλέπουμε.
Έχω και μια πρόταση προς την ΕΠΣΕ και την Επιτροπή Διαιτησίας.
Την 12η αγωνιστική η οποία πιθανότατα θα διεξαχθεί μετά τις γιορτές και θα είναι η αγωνιστική που ο ΑΡΤΕΜΗΣΙΑΚΟΣ θα υποδεχθεί τον Κύζικο Νέας Αρτάκης, να ορισθεί να παίξει ως βοηθός η Κατερίνα, ώστε και η ίδια και ο Χρήστος να έχουν την ευκαιρία, να βάλουν τέλος στο συμβάν που είχαν σε προηγούμενο αγώνα.
Πιστεύω πως με τέτοιες ενέργειες βοηθάμε το ποδόσφαιρο και γινόμαστε φίλοι και όχι εχθροί.
