Όταν κάποιος υπηρετεί τα κοινά και θέλει με τα λεφτά των πολιτών να εξασφαλίζει και ένα καλό εισόδημα σε δικούς του ανθρώπους για να τον λιβανίζουν και να προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες για την ικανότητα και την καλοσύνη του, βρίσκει τρόπους να το κάνει και δεν τρέχει και.... τίποτα.
Ένας τρόπος είναι να του αναθέτεις δουλίτσα και να τον πληρώνει.
Ένας άλλος τρόπος είναι να λέει στον προμηθευτή, πως θα του δώσει δουλειά, αλλά κι αυτός θα του κάνει και μια εξυπηρέτηση. Η δουλειά θα κοστίζει 100 ευρώ για παράδειγμα, αλλά το τιμολόγιο θα γράφει 150 ευρώ, αφού τα 50 πρέπει να δοθούν κάπου, για να πληρωθούν κάποιες υπηρεσίες που προσφέρθηκαν!!!
Έτσι για παράδειγμα βλέπουμε πως σε ένα "μαγαζάκι", αλλάζουν σχεδόν κάθε μήνα τις λάμπες οροφής ή αναθέτουν εργασίες μόνωσης κλπ σε τακτά διαστήματα.
Τα γνωρίζουν όλες και όλοι αυτά, αλλά δεν τους απασχολεί τίποτα, αφού δεν είναι εθελοντές και δεν προσφέρουν δωρεάν υπηρεσίες στους πολίτες.
Έχουν έσοδα και φροντίζουν ώστε να έχουν έσοδα και οι φίλοι τους.
