B Α Σ Ι Λ Ε Ι Ο Σ Σ. Κ Ε Δ Ι Κ Ο Γ Λ Ο Υ Αθήνα , 18 Απριλίου 2010
Προς Την Εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ»
Ενταύθα
Ενταύθα
Κε Διευθυντά:
Εύστοχο και επίκαιρο το άρθρο της χθεσινής (15.4.10) «ΕΣΤΙΑΣ» με τίτλο: «Έτσι αποκλίναμε από την Ευρώπη». Επιτρέψατέ μου κάποιες παρατηρήσεις. Όντως η πτώση της ανταγωνιστικότητάς μας οφείλεται στον αυξημένο κατά 50% έναντι του μέσου όρου της Ευρωζώνης πληθωρισμό, ο οποίος δεν ήταν πληθωρισμός κόστους: οι μισθοί και τα ημερομίσθια στη χώρα μας είναι χαμηλοί. Ο πληθωρισμός ήταν (και είναι ακόμη) ζήτησης: αυξημένη ζήτηση έναντι της προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών, η οποία προέκυψε ως αποτέλεσμα της αυξημένης εισροής κεφαλαίων από το εξωτερικό, και προκλήθηκε από την......ένταξή μας στην ΟΝΕ.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) εντεταλμένη να διαφυλάξει τη σταθερότητα των τιμών (σ΄ αυτήν έχει εκχωρηθεί η νομισματική και συναλλαγματική μας πολιτική είναι ο ρυθμιστής της κυκλοφορίας του χρήματος), ενώ έβλεπε το χρέος να αυξάνεται ταχύτερα από την αύξηση του ΑΕΠ δάνειζε αφειδώς και χαμηλότοκα τις Τράπεζες και αυτές, αποσκοπώντας μόνον στα κέρδη, γέμισαν την αγορά με χρήμα, με ΕΥΡΩ, με δάνεια για κάθε χρήση (εορτοδάνεια, διακοπών κλπ). Πλημμυρίδα χαρτονομισμάτων προκάλεσαν ραγδαία αύξηση των τιμών, αύξηση των εισαγωγών, του πληθωρισμού που αναφέρεται στο άρθρο της «ΕΣΤΙΑΣ» με άμεσο επακόλουθο την πτώση της ανταγωνιστικότητάς μας.
Η νομισματική κυκλοφορία από 6,67 δισ ΕΥΡΩ τον Ιούνιο του 1999, ανήλθε στα 11,224 τον Ιούνιο του 2005 και στα 18,251 δισ τον Ιούνιο του 2009. Κατέληξε στα 19,122 δισ ΕΥΡΩ τον Δεκέμβριο του 2009! Είχαμε αύξηση, από το 1999 έως το 2009, 287%. Στην ίδια περίοδο το ΑΕΠ ήταν 1999: 112,68 δισ, 2005: 195,37 δισ, 2009: 237,50 δισ , ήτοι αύξηση 210%.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ουδέν ενδιαφέρον επέδειξε για τη σταθερότητα των τιμών, τη σταθερότητα της αξίας του ΕΥΡΩ στην Ελλάδα, απεναντίας διευκόλυνε τις αθρόες εισαγωγές προϊόντων των βορείων χωρών.
Η τακτική της ΕΚΤ προκάλεσε και διατήρησε την πτώση της ανταγωνιστικότητάς μας, την επιδείνωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, την άνοδο του χρέους και είναι αυτή η αιτία, που επιβάλλει στην κυβέρνηση να ζητήσει αναδιαπραγμάτευση του χρέους με αίτημα τη μείωση αυτού, (άνω του 50%) και βάθος χρόνου εξόφλησης, άλλως στάση πληρωμών.
Αν Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση εννοούν όσα δηλώνουν και λέγουν, η διακήρυξη «θα τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας» αυτό σημαίνει: πρωτοβουλία, διαπραγματεύσεις και αν αποτύχουν, στάση πληρωμών και «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Ανάκτηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και οικονομικής αυτοδυναμίας. Να γίνουμε αφεντικά στον τόπο μας, στο νόμισμά μας, στην ποσότητά του, στο επιτόκιό του, στην αξία του, στη συναλλαγματική του θέση. Προχωράμε με τα δικά μας έσοδα. Αρκούν, αν απαλλαγούμε από το μεγάλο βραχνά του χρέους που και μας επιβλήθηκε, οι οποιεσδήποτε δυσκολίες, που θα προκύψουν - και θα προκύψουν - θα έχουν πολύ μικρότερες επιπτώσεις στην κοινωνία μας από όσες επιφυλάσσει η τριάδα Ε.Ε, Ε.Κ.Τ και Δ.Ν.Τ με τη χρηματοδοτική στήριξή τους. Θα έχουμε απαλλαγεί όμως από το βραχνά του χρέους. Η τριάδα θα αποβλέψει πρωτίστως στη διατήρηση και αποπληρωμή του χρέους που κατά μέγα μέρος μας επιβλήθηκε. Εκμεταλλεύτηκαν ανεπίτρεπτα τις ανάγκες μας και σημασία δεν έδοσαν για τις επιπτώσεις της τακτικής τους. Στα δέκα χρόνια της ένταξής μας μια αξιόλογη επένδυση δεν πραγματοποιήθηκε! Με οποιαδήποτε μέτρα της τριάδας είναι τόσο το ύψος του χρέους, που για να προκύψουν πλεονασματικοί προϋπολογισμοί χρειάζονται αιματηρές θυσίες, για χρόνια, από τον ελληνικό λαό. Πολύ μεγαλύτερες από αυτές που θα απαιτηθούν, αν προχωρήσουμε σε στάση πληρωμών, όπως προαναφέρεται.
Τις σχέσεις των κρατών δεν καθορίζουν κανόνες ευπρέπειας, αλλά κανόνες εθνικού συμφέροντος.
Η χώρα αυτή, η Ελλάδα μας, έβγαλε πέρα πολέμους με αναγκαστικά εσωτερικά δάνεια, διχοτόμησε το νόμισμά της, έβγαλε πέρα κατοχή, άντεξε την πείνα προβάλλοντας ταυτόχρονα αντίσταση και δεν δέχεται την μεταχείριση που επιδεικνύουν τώρα οι αγαπητοί μας Ευρωπαίοι και φίλοι μας Γερμανοί.
Μας θυμίζουν τον πατροκτόνο που κατά τη δίκη εκλιπαρούσε την επιείκεια του δικαστηρίου επειδή έμεινε ορφανός!
Με εκτίμηση