ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΙΩΑΝΝΗ ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΥ
Η σκέψη μας, εδώ και τώρα, κινείται αναπόφευκτα προς τον......
ήρωα, στον οποίο αποτίουμε τιμή συγκεντρωμένοι όλοι σήμερα εδώ, ταυτίζοντάς τη ζωή και τη δράση του με τις προαναφερθείσες αξίες.
Τι μας ωθεί προς τα εκεί;
Μα, η ίδια η ζωή και οι πράξεις του.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της πορείας ζωής του, ήταν: μόρφωση, γενναιότητα, τόλμη, ευθύτητα, αυτοθυσία».
Αυτά τόνισε η φιλόλογος κα Δήμητρα Γκιντίδου, μιλώντας για τη ζωή και το έργο του Κυμαίου ήρωα των βαλκανικών πολέμων Ιωάννη Βελισσαρίου, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή το πρωί, 31 Μαΐου, στον χώρο του λόφου του Προφήτη Ηλία, όπου δεσπόζει ο ανδριάντας του.
Ο ήρωας των ηρώων, όπως τον αποκαλούν, Ιωάννης Βελισσαρίου γεννήθηκε στο Πλοέστι της Ρουμανίας στις 26 Νοεμβρίου του 1861 από Κυμαίο πατέρα. Εκεί έζησε και τα πρώτα σχολικά του χρόνια. Αγάπησε την ανάγνωση με φανατισμό. Κυρίως ιστορικών, αρχαιολογικών και στρατιωτικών κειμένων. Υπήρξε γλωσσομαθέστατος, μιλώντας άνετα: γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ρωσικά και ικανοποιητικά όλες τις βαλκανικές γλώσσες.
Το 1907 νυμφεύθηκε στη Σκόπελο τη Χαρίκλεια.
Στους κρίσιμους για την Ελλάδα Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 συμμετείχε έφιππος σε μεγαλόπρεπο μαύρο άλογο και γι’ αυτό έμεινε γνωστός ως «μαύρος καβαλάρης».
Ο ελληνικός στρατός βρέθηκε στην Πρέβεζα το Δεκέμβρη του 1912. Ο Βελισσαρίου ήταν εκεί: με αρετή και τόλμη. Όπως πάντα.
7 Ιανουαρίου 1913 :Ήπειρος. Μπιζάνι. Αν έπεφτε αυτό το οχυρό, ισοδυναμούσε με κατάκτηση των Ιωαννίνων.
Οι προηγούμενες νίκες στην Ελασσόνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Φλώρινα, στη Δοϊράνη προανήγγειλαν κάπως την απελευθέρωση της Ηπείρου.
Στις 20 Φεβρουαρίου ο Ιωάννης Βελισσαρίου κατόρθωσε το ανέλπιστο για κείνη τη στιγμή. Την παράδοση του αιφνιδιασμένου και αποσβολωμένου Εσάτ Πασά των Ιωαννίνων στον ελληνικό στρατό.
Ο θρίαμβος οφειλόταν, εξ ολοκλήρου, στον «μαύρο καβαλάρη».
Τραυματίστηκε στις 12 Ιουλίου 1913 στο ύψωμα 1378 της Άνω Τζουμαγιάς.
Κλείνοντας, η κα Γκιντίδου είπε χαρακτηριστικά, «ο τραυματισμός του απέβη μοιραίος γι’ αυτόν. Για το σώμα του μάλλον, θα λέγαμε. Γιατί η μνήμη του ζει».
Την παρουσίαση της εκδήλωσης επιμελήθηκε η φιλόλογος Ελένη Γιάνναρη, η οποία στον πρόλογό της υπογράμμισε «…ο αδιαμφισβήτητος ήρωας των Βαλκανικών Πολέμων είναι γέννημα της πόλης μας, της ευβοϊκής Κύμης, κι αυτό είναι κάτι που δεν επιτρέπεται να ξεχνάμε, ιδιαίτερα σήμερα, που τα γεγονότα μας παρασύρουν στη δίνη τους. Όταν κάποιοι αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς, είμαστε τουλάχιστον υποχρεωμένοι να διαφυλάξουμε ό,τι πολυτιμότερο έχουμε. Την ιστορία μας. Και ο Ιωάννης Βελισσαρίου είναι εδώ για να μας το θυμίζει».
Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Δήμος Κύμης με την συμμετοχή της Σχολής Πεζικού Χαλκίδας, του Συλλόγου των εν Αττική Κυμαίων, της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών και του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών του νομού Ευβοίας. Παρόντες ήταν η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αρετή Μπάτσα, ο αντιδήμαρχος Βασίλης Παππάς, εκπρόσωποι των στρατιωτικών και πολιτικών αρχών, μαθητές και μαθήτριες και αρκετός κόσμος.
Στεφάνια κατέθεσαν ο Δήμαρχος Κύμης, εκπρόσωποι του Συλλόγου των εν Αττική Κυμαίων, της Σχολής Πεζικού Χαλκίδας, της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών, του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Ν. Ευβοίας, του Γραφείου Εφέδρων Αξιωματικών, ο Λιμενάρχης Κύμης, ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Κύμης, εκπρόσωπος του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Κύμης, εκπρόσωποι της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού, του Νοσοκομείου και μαθητών του B΄Δημοτικού Σχολείου Κύμης. Τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του ήρωα. Μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου Κύμης, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Μουσικής κου Θεοδώρου, τραγούδησαν τον «Ύμνο του Βελισσαρίου» και έκλεισαν τη λιτή και συγκινητική εκδήλωση με τον Εθνικό Ύμνο.