Ανοιχτή επιστολή
στους γονείς
Αγαπητέ γονιέ
Τις μέρες αυτές από την κυβέρνηση γίνεται μια συστηματική προσπάθεια «πλύσης εγκεφάλου» για τις αλλαγές στην εκπαίδευση και το λεγόμενο «νέο σχολείο».
Πράγματι, το σχολείο των παιδιών μας είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μας. Αυτοί που σου πήραν το μισθό, τη σύνταξη, τις εισφορές τόσων χρόνων, την ασφάλιση, ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής σου, είναι αυτοί που τώρα προωθούν ένα σχολείο που τη λειτουργία του θα την πληρώνεις εσύ, που δε θα είναι ίδιο για όλα τα παιδιά, που το τι θα μαθαίνουν και το πώς θα μαθαίνουν τα παιδιά μας θα το καθορίζουν οι επιχειρήσεις. Φτιάχνουν ένα.......
σχολείο που τα παιδιά μας από μικρά θα διδάσκονται ότι «ένα δίκιο υπάρχει», αυτό το πλουσίων και «μια κοινωνία, ο καπιταλισμός». Αυτό το σχολείο παραπλανητικά το ονομάζουν «νέο», «καινοτόμο», «ανοιχτό στην κοινωνία», «πράσινο σχολείο», κτλ. Για να «το περάσουν», προωθούν την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, τα 800 πιλοτικά-ολοήμερα Δημοτικά.
Τα πράγματα είναι απλά:
Σήμερα έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που θα ικανοποιεί το σύνολο των μορφωτικών αναγκών όλων των παιδιών.
Ένα σχολείο για όλα τα παιδιά, που όλα θα μαθαίνουν τα ίδια γράμματα. Τι θα πει…κάθε σχολείο ή δήμος καθορίζει το περιεχόμενο ανάλογα με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας; Τι θα πει ο σύλλογος διδασκόντων καθορίζει μαζί με τους γονείς το περιεχόμενο και τα μαθήματα; Είναι σα να λένε…«Όποιος μπορεί ας προχωρήσει»!
Ένα σχολείο που τα παιδιά μας θα παίρνουν τη γενική μόρφωση, θα μαθαίνουν τα βασικά για την κάθε επιστήμη και την εξέλιξη της κοινωνίας. Από αυτή την άποψη είναι επιζήμιο ένα σχολείο που θα δίνει λίγη γενική μόρφωση και πολλές πληροφορίες και δεξιότητες.
Ένα σχολείο που η λειτουργία του θα είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Τι θα πει τα σχολεία στους δήμους; Μήπως όταν πέρασαν τους παιδικούς σταθμούς στους δήμους είδαμε χαΐρι; Πληρώνουμε υπέρογκα τροφεία, οι εργαζόμενοι «σήμερα είναι κι αύριο δεν είναι», οι παιδικοί σταθμοί κλείνουν λόγω των οικονομικών δυσκολιών των δήμων.
Ένα σχολείο που ο νόμος του κέρδους δεν θα έχει θέση μέσα σε αυτό και στη σχέση του μαθητή με το δάσκαλο. Τι θα πει «εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης»; Τι θα πει ο Σύλλογος γονέων μαζί με το σύλλογο δασκάλων θα εξασφαλίζουν τα έσοδα για τη λειτουργία του σχολείου;
Ένα σχολείο όπου ο μαθητής απ’ την αρχή θα οικοδομεί τη σκέψη του, την αφομοίωση της μητρικής του γλώσσας, για να μπορέσει στη συνέχεια να αποκτήσει τις βάσεις σε όλα τα μαθήματα. Πόσο φυσιολογικό και παιδαγωγικά τεκμηριωμένο είναι, την ώρα που ο μαθητής της Α΄ δημοτικού προσπαθεί να μάθει τη μητρική του γλώσσα, την ώρα που ακόμα δε γνωρίζει την αλφαβήτα της μητρικής του γλώσσας, να μαθαίνει ταυτόχρονα και ξένη γλώσσα;
Ένα σχολείο που το παιδί θα έχει χρόνο για να παίξει. Ποιος «παιδαγωγός» λέει ότι το παιδί της Πρώτης και της Δευτέρας είναι σε θέση να μένει στο σχολείο απ’ τις 7 μέχρι τις 4 ή έστω απ’ τις 8 μέχρι τις 2;
Ένα σχολείο όπου οι νέες τεχνολογίες, οι υπολογιστές θα είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που θα το πιάνει στα χέρια του ο μαθητής όταν θα έχει αποκτήσει τις κατάλληλες γνώσεις για να το χρησιμοποιήσει όπως πρέπει. Τι νόημα έχει να το βάλουνε κι αυτό από την Α΄ δημοτικού; Εμείς κυνηγάμε τα παιδιά μας στο σπίτι για να κλείσουν το κομπιούτερ και να ανοίξουν κανένα βιβλίο. Πρέπει απ’ την πρώτη δημοτικού να τα μάθουμε να ξεροσταλιάζουν μπροστά σε μια οθόνη; Εμείς θέλουμε τα παιδιά μας να τρέχουν και να παίζουν, για να αναπτυχθούν κανονικά ψυχικά και σωματικά.
Ούτε μια ώρα χαμένη!
Τώρα! Κίνημα, αγώνας, Ενιαίο Μέτωπο Εργατικών Συνδικάτων -Γονέων-Εκπαιδευτικών-Μαθητών, για να μην περάσουν τα 30αρια τμήματα, η αυταξιολόγηση της σχολικής μονάδας-τα 800 πιλοτικά-ολοήμερα Δημοτικά.
Αντίσταση-Απειθαρχία-ανυπακοή
για να μην περάσει το σχολείο της αγοράς