Ο τελικός του EURO 2012 πλησιάζει. Την Κυριακή Ισπανία και Ιταλία θα
παλέψουν για την κορυφή της Ευρώπης. Εως τότε μάθετε πολλούς και
ενδιαφέροντες... αριθμούς που έχουν σημαδέψει τη διοργάνωση.
ΜΗΔΕΝ: Οι ομάδες που υπερασπίστηκαν το τρόπαιο! Μόνο η Σοβιετική Ένωση (1964) και η Δυτική Γερμανία (1976) κατάφεραν να φτάσουν στον τελικό ως κάτοχοι του τροπαίου, όμως ηττήθηκαν. Αύριο στο Κίεβο, η Ισπανία θα είναι η τρίτη.
ΜΗΔΕΝ: Κανείς ποδοσφαιριστής δεν έχει παίξει σε δύο νικηφόρους τελικούς. Ο μοναδικός που έχει δύο μετάλλια πρωταθλητή Ευρώπης είναι ο.....
Ράινερ Μπόνοφ, ο οποίος ήταν στην αποστολή της Δυτικής
Γερμανίας τόσο το 1972 όσο και το 1980, αλλά δεν έπαιξε καθόλου, σε
καμία από τις δύο διοργανώσεις! Ο σπουδαίος μέσος της Γκλάντμπαχ ήταν
πολύ νέος στην πρώτη (20 ετών) και τραυματίας στη δεύτερη.ΜΗΔΕΝ: Οι ομάδες που υπερασπίστηκαν το τρόπαιο! Μόνο η Σοβιετική Ένωση (1964) και η Δυτική Γερμανία (1976) κατάφεραν να φτάσουν στον τελικό ως κάτοχοι του τροπαίου, όμως ηττήθηκαν. Αύριο στο Κίεβο, η Ισπανία θα είναι η τρίτη.
ΜΗΔΕΝ: Κανείς ποδοσφαιριστής δεν έχει παίξει σε δύο νικηφόρους τελικούς. Ο μοναδικός που έχει δύο μετάλλια πρωταθλητή Ευρώπης είναι ο.....
Την Κυριακή στον τελικό, εννέα Ισπανοί θα έχουν την ευκαιρία να κατακτήσουν τον δεύτερο τίτλο τους, αφού αγωνίστηκαν και στον τελικό του EURO 2008. Πρόκειται για τους Κασίγιας, Σέρχιο Ράμος, Ινιέστα, Τσάβι, Φάμπρεγας, Νταβίντ Σίλβα, Φερνάντο Τόρες, Σάντι Καθόρλα, Τσάμπι Αλόνσο.
ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ: Οι παίκτες που έχουν αγωνιστεί σε δύο τελικούς: Ιβάνοφ, Πονεντέλκιν, Γιασίν (Σοβιετική Ενωση), Μπεκενμπάουερ, Μάιερ, Χένες, Σβάρτσενμπεκ, Βίμερ, Ντιτς, Χέσλερ, Χέλμερ, Κλίνσμαν, Ζάμερ (Γερμανία-Δυτική Γερμανία).
ΤΡΕΙΣ: Οι ομάδες που κατέκτησαν διαδοχικά το EURO και το Παγκόσμιο Κύπελλο. Πρώτη η Δυτική Γερμανία (EURO 1972, Μουντιάλ 1974), ακολούθησε η Γαλλία (Μουντιάλ 1998, EURO 2000) και τώρα η Ισπανία (EURO 2008, Μουντιάλ 2010). Καμία δεν έχει τρίτο συνεχόμενο τίτλο. "Αγγιξε" το επίτευγμα αυτό η Δυτική Γερμανία το 1976, αλλά ηττήθηκε στον τελικό του EURO από την Τσεχολοβακία στα πέναλτι.
ΠΕΝΤΕ: Οι τελικοί που έχουν κριθεί μετά το πέρας της κανονικής διάρκειας
1960: ΕΣΣΔ-Γιουγκοσλαβία 2-1 (παρ.)
1968: Ιταλία-Γιουγκοσλαβία 1-1 (2-0 σε επαναληπτικό)
1976: Τσεχοσλοβακία-Δυτ. Γερμανία 2-2 (5-3 στα πέναλτι)
1996: Γερμανία-Τσεχία 2-1 (χρυσό γκολ)
2000: Γαλλία-Ιταλία 2-1 (χρυσό γκολ)
ΕΝΑΣ: Ο τελικός Τσεχοσλοβακία-Δυτ. Γερμανία είναι ο μοναδικός που έχει κριθεί στα πέναλτι
2-0: Το σκορ των τελικών, αφού έχει σημειωθεί τέσσερις φορές
3-0: Η επικράτηση της Δυτικής Γερμανίας με αυτό το σκορ επί της ΕΣΣΔ το 1972 είναι η μεγαλύτερη νίκη σε τελικό
ΤΡΕΙΣ: Οι ομάδες που κατάφεραν να "γυρίσουν" σκορ στον τελικό: Η Γαλλία το 2000, η Ιταλία το 1968 και η ΕΣΣΔ το 1960
ΟΚΤΩ: Οι ομάδες που προηγήθηκαν στο ημίχρονο των τελικών. Από αυτές, οι έξι κράτησαν τη νίκη έως το τέλος, ενώ το προβάδισμα -και τελικά το τρόπαιο- απώλεσε μόνο η Γιουγκοσλαβία το 1960 και το 1968!
ΤΕΤΑΡΤΗ: ... φορά, που στον τελικό τίθενται αντιμέτωπες δύο ομάδες, οι οποίες είχαν αναμετρηθεί και στους ομίλους. Συνέβη το 1988 (Ολλανδία-ΕΣΣΔ 0-1 στον όμιλο, 2-0 στον τελικό), το 1996 (Γερμανία-Τσεχία 2-0 στο όμιλο, 2-1 στον τελικό) και το 2004 (Ελλάδα-Πορτογαλία 2-1 στην πρεμιέρα, 1-0 στον τελικό).
ΤΡΙΑΝΤΑΕΞΙ: Τα γκολ που έχουν σημειωθεί στους προηγούμενους 13 τελικούς. Από αυτά, τα 14 επιτεύχθηκαν στο πρώτο ημίχρονο, 19 στο δεύτερο και τρία στην παράταση.
ΕΚΤΟ: Το λεπτό, στο οποίο σκόραρε ο Ισπανός Χεσούς Περάδα το 1964, σημειώνοντας το πιο γρήγορο γκολ σε τελικό. Μάλιστα, το δεύτερο πιο γρήγορο είναι αυτό, με το οποίο η Σοβιετική Ενωση ισοφάρισε (Γκαλιμζιάν Χουσαΐνοφ) στο 8΄!
ΠΡΩΤΗ: ... φορά που οι δύο αρχηγοί των φιναλίστ είναι οι τερματοφύλακές τους. Ο Τζιανλουϊτζι Μπουφόν και ο Ικερ Κασίγιας θα βγουν πρώτοι στον αγωνιστικό χώρο του "Ολιμπίσκι" του Κιέβου. Στην ιστορία των μεγάλων διοργανώσεων, κάτι παρόμοιο έχει συμβεί μόνο στο Μουντιάλ 1934, όταν στον τελικό αναμετρήθηκαν η Ιταλία και η Τσεχοσλοβακία, με αρχηγούς τον Τζιανπιέρο Κόμπι και τον Φράντισεκ Πλανίτσκα, αντίστοιχα.
ΠΕΝΤΕ: Οι παίκτες που την ίδια σεζόν κατέκτησαν το Κύπελλο Πρωταθλητριών και το EURO. Πρώτος το πέτυχε ο Ισπανός Λουϊς Σουάρεθ της Ιντερ το 1964 και ακολούθησε η τετράδα της Αϊντχόφεν, Φαν Μπρόικελεν, Ρόνι Κούμαν, Φαν Άερλε, Φάνενμπουργκ, το 1988. Οι Φερνάντο Τόρες, Χουάν Μάτα, συμπαίκτες στην Τσέλσι, θα ενταχθούν σ' αυτό το γκρουπ, αν η Ισπανία κατακτήσει το τρόπαιο. Τίτλο έχουν κατακτήσει κι άλλοι παίκτες, χωρίς να έχουν αγωνιστεί στον τελικό, όπως ο Ολλανδός Βιμ Κιφτ το 1988 και ο Νικολά Ανελκά, που πήρε το Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ Μαδρίτης το 2000 και την ίδια χρονιά ήταν στην αποστολή της Γαλλίας. Ενα μοναδικό ρεκόρ κατέχει από εκείνη τη χρονιά ο Κριστιάν Καρεμπέ, καθώς ήταν στον πάγκο τόσο της Ρεάλ Μαδρίτης, όσο και της εθνικής Γαλλίας το 2000, χωρίς να παίξει σε κανέναν από τους δύο τελικούς.
ΔΕΚΑ: Οι παίκτες που κατέκτησαν την Ευρώπη με τον σύλλογό τους, αλλά λίγες εβδομάδες μετά απέτυχαν με την εθνική ομάδα τους. Το 1976 η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Μπάγερν Μονάχου, είχε στις τάξεις της τους Μάιερ, Σβάρτσενμπεκ, Μπεκενμπάουερ, Χένες, οι οποίοι όμως ηττήθηκαν στον τελικό του EURO. Το 2004, μετά τον θρίαμβο της εθνικής Ελλάδας, μαζί με τον Κριστιάνο Ρονάλντο... έκλαιγαν οι Ρικάρντο Καρβάλιο, Πάουλο Φερέιρα, Ντέκο, Νούνο Βαλέντε, Κοστίνια και Μανίς, οι οποίοι είχαν κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ με την Πόρτο.
Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ: Ο Δυτικογερμανός Χέλμουτ Σεν, ο μόνος προπονητής που έχει οδηγήσει τη χώρα του στην κατάκτηση διαδοχικά του EURO (1972) και του Μουντιάλ (1974). Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, παγκόσμιος πρωταθλητής του 2010, έχει την ευκαιρία να γίνει ο δεύτερος. Τεχνικός της Ισπανίας το 2008 ήταν ο Λουϊς Αραγονές.