ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τις τελευταίες ημέρες,
αρχής γεννωμένης από την ΕΡΤ, η κυβέρνηση
δείχνει το πιο αυταρχικό της πρόσωπο.
Αφού πλέον συμπεριφέρεται, κάτω από την
ασφυκτική πίεση των δανειστών, σαν τον
πιο σκληρό εργοδότη. Η διαθεσιμότητα-
κινητικότητα των εργαζομένων στο δημόσιο
την....
οποία προωθεί, αποτελεί στην ουσία
τον προθάλαμο των μαζικών απολύσεων.
Το πρόβλημα της
λειτουργίας του ελληνικού δημοσίου
είναι τεράστιο. Δυστυχώς δεν αντιμετωπίστηκε
ποτέ από το πολιτικό σύστημα. Όλα τα
χρόνια τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες
τις έκρυβε επιμελώς, κάτω από το χαλί
της αδιαφάνειας και της συναλλαγής.
Έτσι βρισκόμαστε σήμερα ως χώρα να
αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα, με τον
πιο βάρβαρο και αυταρχικό τρόπο. Να
απολύονται με οριζόντια μέτρα χιλιάδες
εργαζόμενοι, οι οποίοι δεν έχουν καμία
απολύτως ευθύνη για τα προβλήματα αυτά
και έχουν προσληφθεί με απολύτως νόμιμες
διαδικασίες. Απλά κατά την άποψη
κυβερνητικών στελεχών, « είναι παράπλευρα
θύματα» του οικονομικού πολέμου που
μαίνεται στην πατρίδα μας τα τρία (3)
τελευταία χρόνια.
Αυτή την ώρα της πιο
σκληρής και αυταρχικής κυβερνητικής
πολιτικής, ο δήμος Κύμης-Αλιβερίου
επέλεξε να «ασχοληθεί» και με το πολύ
σοβαρό πρόβλημα για την περιοχή μας,
την λειτουργία της Ηλεκτρομηχανικής
στην Κύμη. Η ενασχόληση αυτή γίνεται
αποκλειστικά και μόνο για επικοινωνιακούς
λόγους, αφού είναι δυστυχώς βέβαιο, ότι
οι όποιες κυβερνητικές αποφάσεις
ληφθούν, δεν πρόκειται να αλλάξουν από
τις περιστασιακές «επαναστατικές
τουφεκιές» του δημάρχου. Άλλωστε και
σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις με
τις οποίες ασχολήθηκε, π.χ ΒΙΟΜΕΚ , το
αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, αλλά και
επειδή θέλει να αλλάξει την «πολιτική
ατζέντα συζήτησης» από τα μεγάλα
προβλήματα που υπάρχουν στο δήμο.
Εμείς δεν πρόκειται
να συμμετάσχουμε σε τέτοιου τύπου
επικοινωνιακές πολιτικές. Είμαστε στο
πλευρό των εργαζομένων της Ηλεκτρομηχανικής,
όπως και σε κάθε άλλο εργαζόμενο του
δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, ο οποίος
βιώνει τον κίνδυνο της ανεργίας ή είναι
ήδη άνεργος. Είναι μια απαράβατη θέση
αρχής για εμάς. Λέμε όχι και στον κοινωνικό
αυτοματισμό που θέλει να διαχωρίζει
τους απολυμένους ανάλογα από το χώρο
εργασίας , δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας.
Ο κάθε απολυμένος άνεργος, έχει να
αντιμετωπίσει τα ίδια τεράστια προβλήματα
επιβίωσης, ανεξάρτητα από τον χώρο τον
οποίο προέρχεται.
Αυτή η βάρβαρη και
ανάλγητη πολιτική, δεν ανατρέπεται με
τέτοιες εκδηλώσεις. Χρειάζεται οργανωμένο
αγώνα της κοινωνίας, των συνδικάτων,
των εργαζομένων και των ανέργων. Όσο
περισσότεροι θα αγωνίζονται, τόσο
μεγαλύτερες είναι οι δυνατότητες
ανατροπής. Όσο λιγότεροι είμαστε τόσο
ευκολότερα μπορούν να μας αντιμετωπίσουν.