Φαίνεται πως κάποιοι έχουν μάθει να λένε αυτά που θέλουν, ν΄ αφήνουν υποννοούμενα για άλλους και φυσικά να έχουν την απαίτηση όλοι να κάθονται σούζα απέναντί τους.
Ακούγοντας ραδιόφωνο, μαθαίνω πως κάποιοι γνωστοί άγνωστοι, θέλουν εκτός γηπέδου τους ανθρώπους των ραδιοφωνικών σταθμών, πως κάποιοι γνωστοί άγνωστοι, καταστρατηγούν τον ΚΑΠ, πως κάποιοι των οποίων τα ονόματα δεν λέμε, δεν θέλουν να προβληθεί το ποδόσφαιρο της Εύβοιας και γι΄ αυτό.....
δεν θέλουν στον αγωνιστικό χώρο τους ραδιοφωνατζήδες.
Ας ξαναγράψουμε λοιπόν την άποψή μας, μήπως και καταλάβουν κάποια πράγματα.
-Ευθύνη για την ύπαρξη ή όχι δημοσιογραφικών θεωρείων στα γήπεδα, έχει ο δήμος και η ομάδες και όχι η ΕΠΣΕ.
-Για να περιγράψει κάποιος έναν αγώνα θα πρέπει να έχει άδεια της διοργανώτριας αρχής.
-Ο χώρος από τον οποίο θα περιγράψει κάποιος έναν αγώνα, δεν θα καθορισθεί από την διοργανώτρια αρχή, αλλά από την γηπεδούχο ομάδα.
-Ο διαιτητής και ο παρατηρητής του αγώνα, έχουν κάθε δικαίωμα να βγάλουν εκτος τον όποιον κρίνουν πως δημιουργεί πρόβλημα, ακόμη κι αν αυτός έχει άδεια να βρεθεί μέσα από την περίφραξη.
-Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί χρησιμοποιούν κρατικές συχνότητες, οι οποίες τους έχουν παραχωρηθεί με όρους και προϋποθέσεις. Ποιοί λοιπόν τηρούν αυτές τις προϋποθέσεις; Ποιοί έχουν την ευθύνη για τα όσα κάποιος λέει όταν ανοίγει το μικρόφωνο;
Θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά πιστεύω πως αυτά είναι αρκετά για να καταλάβουν κάποιοι πως η εποχή κατά την οποία όλοι περίμεναν στο ακουστικό τους για ν΄ ακούσουν μια είδηση από το ραδιοφωνο, έχει ξεπερασθεί. Σήμερα μια είδηση κάνει τον γύρο του κόσμου σε δευτερόλεπτα. Σήμερα σε νεκρό χρόνο ο άλλος έχει στο τηλέφωνό του τα πάντα.
Ας μη γελιόμαστε λοιπόν. Ας το πάρουμε απόφαση όλοι μας κι ας καταλάβουμε πως δεν βοηθάμε το ποδόσφαιρο κάνοντας το κέφι μας, Να μάθουμε πως θα κάνουμε το κέφι μας, με όρους και προϋποθέσεις.