Η παρεξήγηση

Είναι απίστευτο το πόσο εύκολα θυμώνουν κάποιοι με δικά μας σχόλια και όχι μ΄ αυτά που ακούνε στοην πιάτσα.
Κάνει κάποιος προπονητής μια χειρονομία και αντί να βγει με μια ανακοίνωση να ζητήσει συγνώμη ή να πει πως δεν έκανε άσεμνη χειρονομία, αλλά ας πούμε, το σήμα της νίκης, τηλεφωνεί και τα χώνει σ΄ εμάς επειδή κάναμε σχόλιο. Έλεος κύριοι.
Με την σιωπή δεν λύνουμε προβλήματα. Όσοι πιστεύουν πως .....
μπορούν να κάνουν οτιδήποτε και κανείς να μην το κρίνει ή να το σχολιάσει, κάνουν λάθος. Όταν κάποιοι κάνουν κάτι σε δημόσιο χώρο και ειδικά όταν αυτό έχει να κάνει με παιδιά, θα μάθουν να δέχονται και τα σχόλια και την κριτική.
Στην κριτική και τον σχολιασμό δεν τηλεφωνούμε για να κάνουμε παρατηρήσεις ή να ρωτάμε αν μας γνωρίζουν ή όχι. Και τον πρωθυπουργό της χώρας δεν τον γνωρίζουν προσωπικά κάποιοι αλλά τον κρίνουν και τον σχολιάζουν.
Λοιπόν, ας το καταλάβουν όλοι. Για να σχολιάσει κάποιος κάτι, σίγουρα είδε ή άκουσε. Δεν σηκώθηκε ξαφνικά ένα πρωί και είπε, ¨ας σχολιάσω σήμερα τον τάδε¨.
Τελείωσε ένας αγώνας ποδοσφαίρου και στα καφενεία του χωριού όλοι συζητούσαν για το πως η ομάδα τους δεν κέρδισε. Μέλη της διοίκησης ζήτησαν την απομάκρυνση του προπονητή. Ποδοσφαιριστές έλεγαν διάφορα, αλλά τελικά κακός ήμουν εγώ που σχολίασα απλά κάτι!!!
Κύριοι, δεν θα φοβηθώ ποτέ να γράψω, αυτό που πέφτει στην αντίληψή μου. Αν κάποτε με κυριεύσει ο φόβος, απλά θα πρέπει να πάψω να γράφω.
Αυτά για να τελειώνουμε.
Οι εξελίξεις θα με δικαιώσουν ή όχι.