Σας τα έγραφα, αλλά δεν με ακούσατε. Όταν αρχίζει η προεκλογική περίοδος, όλοι όσοι θέλουν να έχουν κάποιο ρόλο ή λόγο και κάποιοι οι οποίοι αναλαμβάνουν τον ρόλο του επικοινωνιολόγου, αρχίζουν τα λάθη ή αν θέλετε πρακτικές άλλων εποχών.
Ξαφνικά ανακάλυψαν αναθέσεις σε συγγενικά πρόσωπα, ανακάλυψαν πως ο πατέρας ψήφισε ν΄ αναλάβει έργα το παιδί του και τέτοια σχετικά.
Κύριοι, αν δεν έχετε άλλα όπλα, σηκώστε ψηλά τα χέρια και .....
αφήστε τους άλλους να διεκδικήσουν να κερδίσουν εκλογές.
Ας μη γελιόμαστε. Υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι ξεκάθαρα. Θα μπορούσαν τυπικα να αναθέσουν το έργο στον Βαγγέλη (τυχαίο) και ουσιαστικά να το είχε αναλάβει το παιδί του κάθε συμβούλου.
Διαπιστώνω πως κάποιοι προτείνουν τον ΄μαύρο και αρνητικό¨ προεκλογικό λόγο, ίσως επειδή αυτός είναι ο εύκολος δρόμος, ενώ ο άλλος απαιτεί προτάσεις, απαιτεί πρόγραμμα.
Αλήθεια, πως είναι δυνατόν να πεισθούν οι Δημότες για κάποια πράγματα, όταν κάποιοι όχι αντιπολίτευση στον κ. Θωμά δεν μπορούν να κάνουν, αλλά ούτε να αποφασίσουν για το ποιός θα είναι επικεφαλής ενός ψηφοδελτίου;
Υπάρχει και συνέχεια.