Θα γεμίσουν χαρούμενες φωνούλες και πάλι οι αυλές των σχολείων. Στις 11 Σεπτεμβρίου εκπαιδευτικοί και μαθητές θα βρεθούν στα σχολεία. Η αγκαλιά του κάθε δασκάλου θα είναι ανοιχτή και θα περιμένει τα πιτσιρίκια, για να μεταφέρει σε αυτά γνώση αλλά και την ανθρωπιά που τόσο έχουμε ανάγκη στην εποχή μας.
Ακούω τις μικρές μου να λένε πως περιμένουν πως και πως να ανοίξουν τα σχολεία για να πάνε να συναντήσουν τα άλλα παιδιά αλλά και τους δασκάλους τους και τον διευθυντή του....
σχολείου τους και μου αρέσει αυτό. Είναι μεγάλη υπόθεση να θέλει το παιδί να πάει να συναντήσει τον δάσκαλο.
Πού να ήξεραν όμως οι μικρούλες μου πως οι πολιτικοί μας αυτόν τον δάσκαλο τον ταλαιπωρούν. Πού να ξέρουν τα παιδιά πως του έκοψαν το μισθό, πως τον δυσκολεύουν με χίλια δυο προβλήματα που υπάρχουν στα σχολεία και γενικότερα στην εκπαιδευτική κοινότητα. Όσο είναι παιδιά δεν θα το καταλάβουν αυτό. Όταν μεγαλώσουν όμως, τότε θα τα καταλάβουν όλα και να ευχηθούμε μέχρι τότε κάτι να έχει αλλάξει προς το καλύτερο.
Εύχομαι σε όλους τους δασκάλους καλό κουράγιο, καλή δύναμη και να προσπαθήσουν να έχουν πάντα ανοιχτή την αγκαλιά για τα παιδιά.
Εμείς οι γονείς ας φροντίσουμε να βοηθήσουμε τους δασκάλους και να μην τους δημιουργούμε προβλήματα. Άνθρωποι είναι και αυτοί και όχι μηχανές. Ο κάθε δάσκαλος έχει και τα δικά του προβλήματα, τα οποία όμως τα αφήνει έξω από το σχολείο. Ας αφήσουμε κι εμείς τα δικά μας εκτός σχολείου και να συνεργαστούν οι δάσκαλοι με τα παιδιά όπως αυτοί ξέρουν.
Καλή σχολική χρονιά.