Ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει άποψη και φυσικά να την λέει, αρκεί να μην έχει άλλη άποψη όταν συζητά δημόσια και άλλη όταν συζητά με συνεργάτες του ή και στις παρέες του.
Αυτό έχει μεγάλη σημασία και ιδιαίτερη βαρύτητα, όταν αναφερόμαστε σε συζητήσεις μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι έχουν και θεσμικό ρόλο.
Όταν είσαι πρόεδρος για παράδειγμα ενός Εργατικού Κέντρου, όταν είσαι υπεύθυνος μιας ραδιοφωνικής εκπομπής, όταν είσαι δήμαρχος, όταν τέλος πάντων εκπροσωπείς κάποιους, δεν....
μπορείς να βρίζεις και να χρησιμοποιείς χαρακτηρισμούς οι οποίοι θα σε οδηγούσαν σε παραίτηση, αν είχες την παραμικρή ευαισθησία.
Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί λειτουργούν χρησιμοποιώντας τις συχνότητες του κράτους και έχουν υποχρέωση να τηρούν κανόνες και πάντως όχι για να προσπαθούν να πιέσουν επαγγελματίες για να τους έχουν στη δουλειά, ούτε για να χαρακτηρίζουν μουν----πανα τους μέχρι χθες συνεργάτες τους και οι οποίοι έχουν μια διαδρομή στους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Δεν είναι δυνατόν αυτοί που παριστάνουν τους καλούς και τους αθώους, στις μεταξύ τους συζητήσεις να απειλούν τους πάντες και τα πάντα.
Κύριοι, κάποτε θα πρέπει όλοι να καταλάβουν πως δεν μπορούν "να πυροβολούν" τους πάντες και οι ίδιοι να μένουν στο απυρόβλητο. Δεν μπορούν να χρησιμοποιούν έναν ραδιοφωνικό σταθμό για να πετυχαίνουν την δική τους προβολή και να συκοφαντούν και να πιέζουν επαγγελματίες και άλλους.