Με τα αισθήματα της κατ' άνθρωπον λύπης αγγέλεται η προς Κύριον
εκδημία του αοιδίμου ήδη Ιερέως Ιωάννου Κωσταρά, Πρωτοπρεσβυτέρου και Εφημερίου
του Ιερού Ναού Γενεθλίου της Θεοτόκου Σκιάθου.
Ο αείμνηστος π. Ιωάννης, γόνος της Νήσου Σκιάθου, γεννήθηκε το 1947
και από μικρός συνδέθηκε με την Τοπική Εκκλησία και γαλουχήθηκε πνευματικά στην
Σκιαθίτικη – Κολλυβαδική παράδοση.
Σπούδασε στην Μέση Νυκτερινή Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών και το
1977 νυμφεύθηκε την σύζυγό του Αικατερίνη, με την οποία .....απέκτησαν τρία τέκνα.
Διάκονος χειροτονήθηκε στις 2.4.1978 στον Ι. Ναό Αγίων Ταξιαρχών
Χαλκίδος και Πρεσβύτερος στις 17.9.1978 στον Ι. Ναό Γενεθλίου της Θεοτόκου
Σκιάθου, από τον μακαριστό Μητροπολίτη Χαλκίδος Χρυσόστομο Α΄ και τοποθετήθηκε
Εφημέριος του Ι. Ναού.
Από τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο
Α΄ έλαβε και το οφφίκιο του Οικονόμου στις 14.9.1986, ενώ ο Σεβασμιώτατος
Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος Β΄ τον προεχείρησε
Πνευματικό και Σταυροφόρο στις 5.7.2003 και Πρωτοπρεσβύτερο στις 4.7.2009.
Τα τελευταία χρόνια ο π. Ιωάννης
σήκωσε, μετά της οικογενείας του, τον βαρύ Σταυρό της ασθενείας και ύστερα από
νοσηλεία λίγων ημερών στο Βόλο, παρέδωσε την αγία ψυχή Του στα χέρια του Θεού, λίγο
μετά το μεσονύκτιο της Κυριακής 7 Φεβρουαρίου 2016.
Η εξόδιος Ακολουθία του ετελέσθη
το εσπέρας της Κυριακής 7 Φεβρουαρίου στον Ι. Ναό Γενεθλίου της Θεοτόκου Σκιάθου,
όπου διηκόνησε, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου,
ο οποίος συνοδευόμενος από τον Πρωτοσύγκελλό του Αρχιμ. Νικόδημο Ευσταθίου και
τον Πρωτοδιάκ. Νεκτάριο Ευγενικό, αμέσως μετά την Θεία
Λειτουργία για την εορτή του Αγίου Παρθενίου στην Ι. Μονή Μακρυμάλλη Ψαχνών, αναχώρησε
για τα Βασιλικά της Βορείου Ευβοίας, από όπου έπλευσαν για την Σκιάθο, από την
οποία και πάλι αναχώρησαν για Χαλκίδα, μετά την Ταφή του αειμνήστου π. Ιωάννου,
στο Κοιμητήριο της Χώρας.
Ο μακαριστός π. Ιωάννης Κωσταράς
υπήρξε καλός και ευλογημένος Ιερέας, ο οποίος διηκόνησε με πιστότητα και συνέπεια
τονΛαό της Σκιάθου, συνεργαζόμενος άριστα και με γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα με
τον Μητροπολίτη και τους απεσταλμένους Κληρικούς του, προς τους οποίους υπήρξε
πάντοτε φίλος, πολυφίλητος, αληθινός αδελφός
εν Κυρίω σφόδρα αγαπητός και περιπόθητος. Υπήρξε φιλακόλουθος, φιλόπονος,
φιλάνθρωπος, πλήρως ασύνδετο με τις πονηρίες του κόσμου τούτου, αναβαθμισμένος
στα μυστήρια της ζωής, ικανός με το παράδειγμά του να διδάξει και να οδηγήσει
προς τη σωστή κατεύθυνση.
Όσοι γνώρισαν τον π. Ιωάννη ελκύσθηκαν
από την εγκάρδια καλοσύνη του, την ανεπιτήδευτή του αγάπη, το χαμόγελό του, από
την μεγαλοπρέπεια της απλότητός του και την ώριμή του παιδικότητα, τον λόγο τον
αληθινό, τον εμπειρικό, τον αφτιασίδωτο, τον «άλατι ηρτυμένον», έναν άνθρωπο, ο
οποίος απετέλεσε, όπως το όνομά του σημαίνει, «δώρο του Θεού», όχι μόνο για την
Ενορία του, αλλά και για το Νησί του και για την Ιερά μας Μητρόπολη.
Ο Θεός να του χαρίσει
την Βασιλεία Του και την Άνωθεν παρηγορία στην καλή του πρεσβυτέρα Αικατερίνη και τα τέκνα τους.