Μέχρι σήμερα, και ανεξαρτήτως της δικής μου παραίτησης, το ΔΣ του ΑΟΧ, (εκλεγμένο και διευρυμένο) είναι άρτιο, πλήρες και ισχυρό και απαρτίζεται από καταξιωμένους και επιτυχημένους ανθρώπους της πόλης που μπορούν να δώσουν λύση στα όποια ...
προβλήματα. Μέχρι σήμερα έτσι?
Κατά συνέπεια, σήμερα, οποιαδήποτε (ωμή) από τρίτους παρέμβαση στα εσωτερικά του ΑΟΧ με την αμοραλιστική αβάντα και το «σκρινάρισμα» κάποιων αποτελεί την απόλυτα ατυχή επικοινωνιακή επιλογή.
Μου θυμίζει τον Ευάγγελο Βενιζέλο στην διαδοχή Σημίτη, μου θυμίζει τον ανυπόμονο τύπο που θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, τους μνηστήρες που συνωθούνται στη σειρά και τους «τεθλιμένους» συγγενείς-κληρονόμους που σκυλεύουν το πτώμα του απερχόμενου. Πόσο μάλλον όταν έχεις την ευκαιρία προ ολίγων μηνών, αλλά προτιμάς να πηδήξεις πρώτος από το καράβι που μπάζει νερά. (Είπα καράβι τώρα και κάνω και άλλους συνειρμούς).
Πιστεύω δε ότι πριν οργανώσεις αυτό που θες να αποκτήσεις, οργανώνεις αυτό που ήδη έχεις. Γιατί συμβαίνει μερικές φορές στη ζωή να τρέχεις μόνος σου και να μην καταφέρεις να έρθεις ούτε καν….δεύτερος.
Τίποτα προσωπικό.
Διερμηνεύοντας δε, την συντριπτική πλειοψηφία του Δ.Σ. και σεβόμενος την ιστορία του ΑΟΧ δεν μπορώ να μείνω απαθής. Δεν μπορώ να αποδράσω από τον ευατό μου. Δεν μπορώ να το κάνω. Βίβερε περικολοζαμέντε….Και κάνω εχθρούς….. Και γάμησε τα………..
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΟΥΠΑΣ
Υ.Γ. 1 Περιμένω από σας, ναι από σας, στο επόμενο βήμα, να φωνάξετε τον κ.Κουσκούτη, τον κ.Στρατή, τον κ.Δαριβέρη, τον κ.Μαζαρακίδη και να μιλήσετε όχι για τις ομάδες τους αλλά για τον…..ΑΟΧ. Μια ολόκληρη εκπομπή…… Λίγη τσίπα…..
Υ.Γ.2 Θέλω να πιστεύω ότι το όποιο ενδιαφέρον, προέκυψε μετά την δημοσιοποίηση της παραίτησης μου. Επαναλαμάνω: μετά.
Υ.Γ. 3 Το φως στο τέλος του τούνελ που μπορεί να βλέπει κάποιος, ίσως είναι ο προβολέας του τρένου που έρχεται καταπάνω του ( νόμος του Μέρφι).