Πολιτική με όρους αγοράς
Μετά και την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου
με θέμα την εγκατάσταση μια μονάδας ανεμογεννητριών στα Μεσοχώρια, ας μου
επιτραπεί να κάνω ορισμένες γενικότερες παρατηρήσεις.
Καταρχήν, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει
στον τόπο μας ένας περίεργος τρόπος άσκησης πολιτικής, Ένας τρόπος που θα
μπορούσε να χαρακτηριστεί «αγοραίος» και «εξωθεσμικός».
Για παράδειγμα, έχει γίνει πλέον καθεστώς – κανόνας η
πρακτική που λέει ότι στην ...
προσπάθεια μας να βελτιώσουμε τους όρους
εγκατάστασης των ΑΠΕ ή να απαλύνουμε τις αρνητικές συνέπιες από την τοποθέτηση
τους δεν διεκδικούμε την αλλαγή του νομικού πλαισίου με βάση το οποίο γίνεται η
εγκατάσταση, γιατί (απ` ότι έχω καταλάβει) κάτι τέτοιο θεωρείται ανέφικτο.
Έτσι το Δημοτικό Συμβούλιο, μέλη αυτού ή και ο Δήμαρχος
καταφεύγουν στην πρακτική της άμεσης άσκησης πίεσης προς τις εταιρείες ώστε
αυτές να παραχωρήσουν κάποια ανταλλάγματα πέραν αυτών που προβλέπονται από το
νόμο. Π.χ. κάποια χρήματα για έργα υποδομής, χρησιμοποίηση ανθρώπινου δυναμικού
της περιοχής κ.λ.π..
Το αν αυτός ο τρόπος είναι αποτελεσματικός θα φανεί στο
μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η πρακτική είναι λίγο περίεργη και σίγουρα
συνέβαλε στο να βρισκόμαστε σήμερα προ τετελεσμένων γεγονότων στο ζήτημα της
εγκατάστασης ΑΠΕ.
Θεωρώ ότι ο ορθός πολιτικά δρόμος θα ήταν η πίεση προς τα αρμόδια Υπουργεία και τις
υπηρεσίες ώστε η αλλαγή των όρων εγκατάστασης να γίνει θεσμικά και να έχει
μόνιμο χαρακτήρα. Λες π.χ. μας μειώσανε το ανταποδοτικό τέλος και σαν
αντάλλαγμα εμείς θέλουμε η εταιρεία να μας φτιάξει το τάδε γεφύρι ή να ρίξει
λίγο χαλίκι στο δείνα δρόμο. Μάλλον το αποτέλεσμα θα είναι πρόσκαιρο και τελικά
πολύ μικρό.
Η ίδια αναποτελεσματική πρακτική, δυστυχώς, ακολουθείται και
σε άλλα ζητήματα. Για παράδειγμα, αντί να φέρεις στο Δημοτικό Συμβούλιο μια
ολοκληρωμένη πρόταση για πιθανές πεζοδρομήσεις, μονοδρομήσεις και άλλες
σχετικές ρυθμίσεις, αποφασίζεις, από μόνο σου, με την εξουσία του Δημάρχου, να
ζωγραφίσεις μια ζώνη απαγόρευσης στάθμευσης στην παραλία της Καρύστου. Αυτό
μετά το βαφτίζεις και το διαφημίζεις ως ποδηλατόδρομο και ΦΥΣΙΚΑ με τις πρώτες
αντιδράσεις αποφασίζεις να μην το εφαρμόσεις γιατί δεν μπορείς να σηκώσεις το
βάρος.
Τέλος, μάλλον στην ίδια λογική είναι και η πλήρης
αδρανοποίηση των Τοπικών Συμβουλίων που δεν συνεδριάζουν πλέον ποτέ.
Παπαλυμπέρης Δ. Ισίδωρος
Δημοτικός Σύμβουλος