Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κάνουν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ορκίζονταν ότι δεν θα πράξουν ποτέ.
Ανάμεσα σ’ αυτά και η προνομοθέτηση μέτρων – την οποία, όπως αποδεικνύεται, είχαν από την αρχή κάνει δεκτή, αλλά παρίσταναν ότι διαπραγματεύονταν σκληρά (ενώ στο μεταξύ καταστρεφόταν έτι περαιτέρω η οικονομία).
Τώρα, ο κ. Τσίπρας και οι λοιποί υποστηρίζουν πως δεν είχαν αποκλείσει την προνομοθέτηση, αλλά την προνομοθέτηση υπό αίρεση.
Όχι Γιάννης, Γιαννάκης!
Ας αφήσουμε που το «υπό αίρεση» ...
είναι χειρότερο, ενώ ήδη έχει γίνει κι’ αυτό δεκτό, αφού η εφαρμογή των λεγομένων «αντιμέτρων» τελεί τελικά υπό αίρεση αιματηρή! Επιπλέον, δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους και για τα εργασιακά – τα οποία εγκαταλείφθηκαν άρον – άρον για… μετά το τέλος των μνημονίων! Ήταν, όπως έλεγαν, «εντελώς ανυποχώρητοι»! Επίσης, όλα θα είχαν ολοκληρωθεί (μαζί με το θέμα του χρέους και την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση) εντός του πρώτου τριμήνου του 2017.
Σταχυολογώ μερικά (καινούργια) ψέματα:
-6 Νοεμβρίου 2016, Αλ. Τσίπρας στο υπουργικό συμβούλιο: «Ξεκινά στην ώρα της, στο Eurogroup στις 5 Δεκέμβρη, η συζήτηση για τα απαραίτητα μέτρα για το χρέος. Εντός του πρώτου τριμήνου του 2017, εντάσσονται και τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ».
-8 Δεκεμβρίου 2016, συνέντευξη κυβερνητικού εκπροσώπου Δ. Τζανακόπουλου στον Flash:
«Το ότι το έχει ζητήσει η γερμανική πλευρά, δεν σημαίνει ότι έχει γίνει αποδεκτό από την ελληνική πλευρά ή και από τους Ευρωπαίους. Η συζήτηση που αφορά τα μεσοπρόθεσμα και τα μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, η συζήτηση που αφορά το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων μετά το 2018, δεν έχει κλείσει. Επομένως, ούτε τρία χρόνια 3,5% υπάρχει ούτε 10 χρόνια 3,5% υπάρχει. Αυτή τη στιγμή, το μόνο που υπάρχει είναι η συμφωνία του Ιουλίου – Αυγούστου, με όσα εκείνη προβλέπει».
-13 Δεκεμβρίου 2016, κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος, κατά την ενημέρωση των δημοσιογράφων (μπρίφινγκ): «Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης, παραμένει σταθερή στα ήδη γνωστά ζητήματα των εργασιακών και των δημοσιονομικών στόχων. Αμετάβλητη παραμένει η πάγια θέση της ελληνικής κυβέρνησης για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη βάση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Οι διαπραγματευτικές αυτές θέσεις λένε ότι: Πρώτον -και σ’ αυτό είμαστε απολύτως ανυποχώρητοι- δεν συζητάμε τη συγκεκριμενοποίηση και τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου νομοθετικά για μετά το 2018, για μετά τη λήξη του προγράμματος. Δεύτερον, επιμένουμε ότι είναι απολύτως αναγκαία η αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων έτσι ώστε να ευθυγραμμιστεί η χώρα μας με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και θεωρούμε ότι το ΔΝΤ οφείλει επιτέλους να βάλει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και να μην δηλώνει απλώς δημόσια την απαίτησή του ή εν πάση περιπτώσει την άποψή του, ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα οφείλουν μετά τη λήξη του προγράμματος να μειωθούν στο 1,5%. Αφού όλα αυτά μπορέσουν να συζητηθούν, έχω την άποψη ότι θα μπορέσουμε να βρούμε και το απαραίτητο εκείνο σημείο ισορροπίας με το οποίο θα κλείσουμε τη δεύτερη αξιολόγηση» / «Ο κ. Τσακαλώτος δήλωσε ότι θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται, έτσι ώστε να βρεθεί ένα σημείο συμβιβασμού, ένα σημείο ισορροπίας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να κλείσουμε τη δεύτερη αξιολόγηση χωρίς όμως να υποχωρήσουμε στις βασικές θέσεις στις οποίες όλο το προηγούμενο διάστημα έχουμε επαναλάβει σε όλους τους δυνατούς τόνους. Συγκεκριμένα, δηλαδή, την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, καθώς και την άρνησή μας να αποδεχθούμε την επιβολή νέων μέτρων μετά το 2019».
-27 Ιανουαρίου 2017, υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκης, Πάτρα, συνέντευξη Τύπου: «Δεν θα νομοθετήσουμε νέα μέτρα. Αυτή είναι η δέσμευση της κυβέρνησης, είναι η κόκκινη γραμμή και μέχρι το 2018 δεν υπάρχει καν θέμα νομοθέτησης μέτρων, γιατί έχουν ψηφιστεί τα πάντα σε ό,τι αφορά την ολοκλήρωση του προγράμματος και δεν υπάρχει κάτι καινούργιο δημοσιονομικό» / «Η συζήτηση για μετά το 2018 γίνεται σε ένα πλαίσιο, το οποίο η κυβέρνηση έχει θέσει τις κόκκινες γραμμές της και ψάχνουμε να βρούμε ένα τρόπο συμβιβασμού με την άλλη πλευρά, προκειμένου να υπάρξει αυτή η συμφωνία πλαίσιο, η οποία θα τηρεί τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης» / «Είναι μία συμφωνία πλαίσιο και δεν αφορά την νομοθέτηση μέτρων, διότι παραμένει η κοινή γραμμή και του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών και όλων μας, σε αυτό που θεωρούμε ότι είναι ρεαλιστικό και αναγκαίο σε αυτή την φάση».
-27 Ιανουαρίου 2017, Αλέκος Φλαμπουράρης, υπουργός Επικρατείας, Χαλκίδα, συνέντευξη Τύπου: Απέκλεισε την ψήφιση νέων μέτρων από την κυβέρνηση και τόνισε ότι η ελληνική κυβέρνηση η οποία είναι συνεπής στην τήρηση των συμφωνηθέντων, ζητά, να είναι συνεπείς και οι άλλοι στις ειλημμένες αποφάσεις. Όπως είπε, σχετικά με το Γιουρογκρούπ της προηγουμένης, «δεν υπήρξε ευθυγράμμιση όλων των κρατών, ούτε υπήρξε ομόφωνη απόφαση», σημειώνοντας και την αντισυνταγματικότητα μιας τέτοιας ενέργειας, καθώς με αυτόν τον τρόπο δεσμεύεται οποιαδήποτε κυβέρνηση.
-27 Ιανουαρίου 2017, Δ. Παπαδημητρίου, υπουργός Οικονομίας, σε εκδήλωση του «Εκόνομιστ»: «Δεν μπορούν να ψηφιστούν μέτρα που αφορούν περίοδο μετά από δυο χρόνια τα οποία, μάλιστα, βασίζονται σε εκτιμήσεις του Δ.Ν.Τ, ειδικά όταν το ταμείο στις προβλέψεις του αποδείχτηκε εντελώς λάθος».
-28 Φεβρουαρίου 2017, Γ. Χουλιαράκης, αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Βουλή: «Επεκτατικά και περιοριστικά μέτρα θα νομοθετηθούν ταυτοχρόνως, και ταυτοχρόνως θα εφαρμόζονται, υπό την προϋπόθεση ότι τα δημόσια οικονομικά θα κινούνται στην τροχιά επίτευξης των στόχων». Διαψεύδοντας το επιχείρημα της αντιπολίτευσης ότι τα θετικά μέτρα θα εφαρμοστούν μόνο αν η χώρα «πιάσει» τους στόχους, δεσμεύθηκε ότι «τα θετικά επεκτατικά μέτρα θα εφαρμοστούν κατ' αναλογίαν ακόμη και σε περίπτωση απόκλισης. Π.χ. αν το φθινόπωρο 2018 έχουμε στόχο 3,5% πλεόνασμα και πιάνουμε 3%, θα εφαρμοστούν 1,5% θετικά μέτρα».