Δεν υπάρχει δίκαιη απελευθέρωση της Ενέργειας
Στο Δημοτικό Συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε στις 27/8/2020 ένα από τα θέματα που δεν πρέπει να περάσει στα «ψιλά γράμματα» και πρέπει να γνωρίζουν οι Δημότες ήταν θέμα με τίτλο «Λήψη απόφασης περί ένταξης της περιοχής του Δήμου μας στο Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης (από την λιγνιτική περίοδο στην μεταλιγνιτική)».
Το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης στη μεταλιγνιτική εποχή αφορά αυτή τη στιγμή την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και την περιοχή της Μεγαλόπολης στην Πελοπόννησο που αναμένεται να πληγούν σοβαρά από την πολιτική απελευθέρωσης της Ενέργειας και της Πράσινης Ανάπτυξης που οδηγεί σε κλείσιμο των λιγνιτικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ. Με πρόταση ...
δημοτικού συμβούλου της Δημοτικής Αρχής προτείνεται να διεκδικήσει ο Δήμος μας τη συμμετοχή του στο Ταμείο ως πρώην περιοχή παραγωγής ηλεκτρικής Ενέργειας με λιγνίτη.
Ο επικεφαλής της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ στην τοποθέτηση του ανέλυσε τις επιπτώσεις της μετάβασης αυτής. Ο ψευδεπίγραφος τίτλος της «δίκαιης μετάβασης» δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα τρελό φαγοπότι που στήνεται ξανά για τους επιχειρηματικούς ομίλους, από το οποίο οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, συνολικά τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτα. Θα συνεχίζουν να πληρώνουν με μαζική ανεργία και ξήλωμα δικαιωμάτων, αλλά και με ένταση της ενεργειακής φτώχειας, όπως δείχνει το γεγονός ότι τα σχέδια αυτά πηγαίνουν χέρι χέρι με την εκτίναξη των τιμολογίων του ρεύματος, όπως και την επιπλέον επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Μας δημιουργεί την υποψία ότι το θέμα αυτό δεν ήρθε τόσο αθώα στο Δημοτικό Συμβούλιο γιατί η τοποθέτηση του δημοτικού συμβούλου τις συμπολίτευσης δεν μπόρεσε να κρύψει τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και τις στοχεύσεις που είναι το κέρδος των μεγαλοεπιχειρηματιών τα «πράσινα» αρπακτικά που δραστηριοποιούνται στο χώρο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ενώ τους «πακετάρει» και νέες χρηματοδοτήσεις και προνόμια.
Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση του Κώστα Κέκη :
« Στα πλαίσια της πολιτικής για την "πράσινη ανάπτυξη" το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης (Τ.Δ.Μ.), είναι ο «Δούρειος Ίππος» της ΕΕ και των Ελληνικών Κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για την υλοποίηση της απολιγνιτοποίησης και την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας. Η λεγόμενη «μετάβαση» αφορά αποκλειστικά την αναβαθμισμένη κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων της παραγωγής ηλεκτρενέργειας και άλλων κλάδων, έτσι ώστε να θωρακίσουν την κερδοφορία τους, την όποια θα την πληρώσει ο λαός. Έτσι, το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης στη μεταλιγνιτική εποχή είναι η άλλη όψη της άναρχης και υπέρμετρης εγκατάστασης αιολικών πάρκων στο Δήμο μας και ευρύτερα στη νότια Εύβοια, είναι η άλλη όψη του πανάκριβου ρεύματος και της ενεργειακής φτώχειας για τα λαϊκά νοικοκυριά. Με δυο λόγια μεταλιγνιτική εποχή σημαίνει: Αύξηση της ανεργίας, αύξηση της τιμής του ρεύματος, ενεργειακή φτώχεια και εκτός ορίων εγκατάσταση αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων.
Ενδεικτικό είναι το τι προβλέπεται για τη βασική περιοχή που αφορά, τη Δυτική Μακεδονία: Το σημερινό ποσοστό της ανεργίας στη Δυτική Μακεδονία, αγγίζει ήδη το 20%, προβλέπεται να φτάσει στο 31% με τις απολύσεις των 5.000 εργαζομένων στους σταθμούς παραγωγής και στα ορυχεία της ΔΕΗ. Υπολογίζοντας δε ότι για καθεμία από τις παραπάνω μόνιμες θέσεις εργασίας δημιουργούνται και συντηρούνται 3 με 4 θέσεις στην τοπική αγορά εργασίας, η συνολική επίπτωση από το κλείσιμο σταθμών παραγωγής και ορυχείων μπορεί να σημαίνει 17.500 - 20.000 νέους ανέργους, εκτινάσσοντας την ανεργία ακόμη υψηλότερα, μέχρι και 44%!.
Βλέπουμε ότι επί της ουσίας δεν αποκαθιστά τους χιλιάδες ανέργους που θα δημιουργηθούν από τη μετάβαση στη μεταλιγνιτική εποχή καθώς οι επενδύσεις στις ΑΠΕ απασχολούν πολύ λιγότερο προσωπικό. Ακόμη, μετατρέπει την περιοχή της Δ. Μακεδονίας σε άτυπη Ειδική Οικονομική Ζώνη καθώς μιλά για περιστολή εργασιακών δικαιωμάτων και ταυτόχρονα νέων προνομίων για τους ομίλους (όπως φοροαπαλλαγές) στο όνομά της προσέλκυσης επενδύσεων. Ιδιαίτερα η φιλοπεριβαλλοντική ευαισθησία αποκαλύπτεται από το γεγονός πως υπάρχουν σχέδια για μετατροπή των λιγνιτικών μονάδων σε εργοστάσια καύσης απορριμμάτων!
Έτσι, τα 7 περίπου δις ευρώ του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης δεν αφορούν την καταπολέμηση της ανεργίας, την προστασία του Περιβάλλοντος και τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων της περιοχής. Είναι λοιπόν αυταπάτη πως θα υπάρξουν τέτοιες εξελίξεις στην περιοχή του Αλιβερίου από τη συμμετοχή του Δήμου στο ΤΔΜ. Πόσο μάλλον που μια τέτοια συμμετοχή μπορεί να γίνει ένα ακόμη χρηματοδοτικό εργαλείο για την ανάπτυξη νέων αιολικών πάρκων στην περιοχή.
Λύση για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των λαϊκών νοικοκυριών και της παραγωγής με ταυτόχρονη προστασία της Υγείας και του Περιβάλλοντος μπορεί να επιτευχθεί όταν η Ενέργεια γίνει λαϊκό αγαθό και όχι εμπόρευμα όπως είναι σήμερα. Τότε το κριτήριο επιλογής ποια και σε τι βαθμό μορφής Ενέργειας θα αξιοποιηθεί θα είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι το κέρδος. Έτσι, θα μπορούν να αξιοποιηθούν ισόρροπα όλες οι εγχώριες μορφές Ενέργειας (λιγνίτης, πετρέλαιο, νερό, άνεμος, γεωθερμία) με τις ελάχιστες επιπτώσεις στο Περιβάλλον, τους εργαζόμενους και τους κατοίκους » .
Για την Λαϊκή Συσπείρωση
Κώστας Κέκης.
