"Μια βαθιά συγκινησιακή βραδιά....μια απόλυτη συναισθηματική ανταμοιβή...λίγος τόνος αισιοδοξίας σε ένα νεκρό τόπο...."
Τώρα πρέπει να ερμηνεύσουμε αυτές τις δύο σειρές; Ούτε 100 γράμματα δεν είναι και ειλικρινά οι δυσκολίες είναι πολλές.
Σ΄ έναν νεκρό τόπο, δεν φυτρώνει τίποτα, αλλά στα Ψαχνά ......φυτρώνουν και ευδοκιμούν τα πάντα. Έχει πατάτες, καρότα, κρεμμύδια και πολλά άλλα, άρα αλλού το πήγε ο κ. Στούπας.
Ίσως το πήγε σε μια άλλη εποχή, όπου σε κάποιον τόπο υπήρχε ο σερίφης, το μπαρ με τις κοπέλες, οι πιστολέρο, ο δήμαρχος και οι νεκροθάφτες. Κάπου κάπου εμφανιζόταν και ο καλός της ταινίας, ο οποίος έβαζε τους κακούς στην φυλακή ή τους έδιωχνε από αυτόν τον τόπο και για λίγο έστω επανερχόταν ένας τόνος αισιοδοξίας.
Αυτά σε άλλες εποχές και σε ταινίες γουέστερν των δεκαετιών του '60 και του ΄70.
Δεν θέλω να προσπαθήσω να ερμηνεύσω τον κύριο Στούπα, αλλά είναι τραγικό οι πολλοί να μην θέλουν, να ζωντανέψουν τον τόπο τους.
Είναι τραγικό να πολεμούν τον Στούπα ο οποίος μπορεί και το έχει αποδείξει και να στηρίζουν αυτούς που ούτε μπορούν, ούτε θα μάθουν να μπορούν.
