Εγώ ούτε κοντή είμαι, ούτε το μαλλί μου φταίει και ούτε έχω ανάγκη να καλύψω κενά ή να παριστάνω κάτι που δεν είμαι.
Θέλεις να έχεις στρατιωτάκια τα παιδιά και να σου λένε πάντα ΝΑΙ σε όλα και φυσικά έλεγες να μην ακούνε τι λένε οι γονείς, γιατί είναι άσχετοι.
Έμεινες χωρίς αθλητές και μόνο τυχαίο δεν είναι αυτό.
Δεν λες καλημέρα σε παιδί που ήταν δίπλα σου και βγάζεις κακία εναντίον του, επειδή επέλεξε να ακολουθήσει άλλον δρόμο.
Δεν σε συμφέρει να πεις την αλήθεια.
Το παιδί αποφάσισε ΜΟΝΟ ΤΟΥ να φύγει από εσένα γιατί δεν το πήγες στους Εαρινούς όπου είχε προκριθεί και ως δικαιολογία έλεγες πως θα πας ένα άλλο παιδί σε αγώνες στο ΟΑΚΑ δήθεν για να πάρει μόρια. Αυτός ο αγώνας δεν έγινε ποτέ και φυσικά δεν πήγες.
Πήγε το παιδί στους Πανελλήνιους Κ20 στη Πάτρα και το άφησες στο προθερμαντήριο ενώ οι άλλες αθλήτριες είχαν ήδη τελειώσει τα δοκιμαστικά κι αν συναθλητής της δεν της έλεγε να βγει για τον αγώνα, ακόμη εκεί θα ήταν.
Το ξέσπασμα και το κλάμα του παιδιού μου εκείνη την νύχτα μετά τους αγώνες δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
Μεγάλε βάλτο καλά στο μυαλό σου. Το παιδί ήρθε στην Πάτρα για να αποδείξει σε όλους πως δεν ήταν τελειωμένη όπως λέγατε και να σου τρίψει στην μούρη αυτό που έκανε.
Προπονητής του συλλόγου της έδωσε συγχαρητήρια και της είπε πως την είχατε τελειωμένη.
Δεν θα γράψω τι της λένε αθλήτριες και αθλητές του συλλόγου.
Λοιπόν βάζω άνω τελεία και θα τα ξαναπούμε σύντομα.
ΥΓ. Το γυμναστήριο στο Στάδιο, έχει ακόμη στην μνήμη του τα όσα είπατε μεταξύ σας δύο προπονητές του ίδιου συλλόγου. Μήπως ξέχασες;
