Τα θερινά σινεμά

στην Ελλάδα

Ξεχωριστές στιγμές στη μνήμη πολλών ανθρώπων «ξυπνούν» οι θερινοί κινηματογράφοι- ένας αγαπητός θεσμός του ... ελληνικού τύπου διασκέδασης- που λειτουργούν από τα τέλη της άνοιξης έως και τις αρχές του φθινοπώρου.
Ποιός άλλωστε δεν έχει ρίξει κλεφτές ματιές στο φεγγάρι και τ' άστρα, αλλά και στο παράθυρο της διπλανής πολυκατοικίας, που φωτίζεται, ξαφνικά, στην πιο κρίσιμη σκηνή του έργου;
Οι θερινοί κινηματογράφοι είναι από τους πιο αγαπητούς θεσμούς της ... ελληνικού τύπου ψυχαγωγίας, για τους καλοκαιρινούς μήνες και μπορούν να υπερηφανεύονται για την ξεχωριστή τους γοητεία. Τα πάνινα καθίσματα, τα χαλίκια, ο έναστρος ουρανός εξακολουθούν να «μαγεύουν» και για πολλούς είναι σημαντικότερα από μια σύγχρονη κλειστή αίθουσα κινηματογράφου.
Σε όλη τη χώρα λειτουργούν 186 θερινοί κινηματογράφοι, ως επιχειρήσεις, με την πλειονότητά τους να βρίσκεται στη νότια Ελλάδα (100 στην Αθήνα και άλλοι 60 στην περιφέρεια). «Τα τελευταία χρόνια οι θερινοί κινηματογράφοι έχουν μειωθεί.
Συρρικνώθηκε το κοινό, αρχικά λόγω της τηλεόρασης, στη συνέχεια λόγω βίντεο και τώρα μας παρέσυρε το "κύμα" των dvd», δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο κινηματογραφιστής, Κώστας Γούναρης. «Γίνεται αγώνας να παραμείνουν και να αναπτυχθούν οι θερινοί κινηματογράφοι, οι οποίοι καταλαμβάνουν χώρο, που σήμερα έχει κάποια αξία. Σε αρκετές περιπτώσεις, εάν τα αποτελέσματα, επιχειρησιακά, δεν είναι ευνοϊκά, αποφασίζει ο ιδιοκτήτης να οικοδομήσει το χώρο του σινεμά», κατέληξε ο κ.Γούναρης.
Όσα θερινά σινεμά αντιστέκονται στο χρόνο, περιβάλλονται συνήθως από μικρούς φυσικούς ή τεχνητούς κήπους, όπου κυριαρχούν φυτά, όπως το αγιόκλημα, η βουκαμβίλια και το γιασεμί.
Τα τελευταία χρόνια ξεκινούν τη λειτουργία τους θερινοί κινηματογράφοι που διαφέρουν αρχιτεκτονικά και υφολογικά από τους παλαιότερους, καθώς διαθέτουν πιο άνετες καρέκλες, τελευταίας τεχνολογίες εξοπλισμό και ξύλινα πατώματα αντί για χαλίκι.