Εδώ και λίγη ώρα χτυπά το τηλέφωνό μου συνεχώς και φτάνουν στ΄ αυτιά μου πληροφορίες για εξελίξεις στο χώρο των ραδιοφωνατζήδων.
Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, η άποψή μου είναι καθαρή.
Δεν είμαι ανθρωποφάγος και αυτόν τον καιρό ούτε καν....
κρεατοφάγος γενικώς, αφού νηστεύω.
Να ξέρετε όμως πως δεν θα χαρώ ποτέ, όταν ¨κλείνει¨ μια εφημερίδα ή ενας ρ/σ ή όταν κάποιος άνθρωπος της ενημέρωσης φεύγει από ένα ΜΜΕ.
Αυτό για μένα είναι αρχή κι ας είναι ο μεγαλύτερος υβριστής μου.
Κύριοι, χώρος υπάρχει για όλους στα ΜΜΕ και ειδικά όταν αυτό δεν κοστίζει στα ΜΜΕ και στους ιδιοκτήτες.
Προτιμώ να με βρίζουν, αλλά ν΄ ακούω την φωνή τους και να κάνω τα σχόλιά μου, παρά να μην τους ακούω και να είναι στο απυρόβλητο.
Όταν συμμετέχουν, έχω μια ελπίδα να τους περάσω εγώ τα δικά μου μηνύματ και αυτοί τα δικά τους. Όταν θ΄ απομακρυνθούν από τα ΜΜΕ, που θα τους βρώ; Είναι εποχές για καφενεία;
Λυπάμαι, αλλά δεν περιμένω ¨να ζήσω¨ περισσότερο και καλύτερα, αν ¨πεθάνω¨ κάποιον άλλον.