Η βίαιη αντιπαιδαγωγική επίθεση
σε εξάχρονα παιδιά
Το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε , διέταξε και όρισε τα 800 ολοήμερα δημοτικά σχολεία με το «ενιαίο αναμορφωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα». Ξεκίνησε στην ουσία του το διαφοροποιημένο σχολείο της «αγοράς». Το πρόγραμμα αυτό είναι πλήρως προσαρμοσμένο στη λογική των δεξιοτήτων (λίγο αριθμητική, λίγο γλώσσα, λίγο τουριστικά αγγλικά κλπ., χωρίς εμβάθυνση) και της διαθεματικότητας που έχει αποφασίσει η ΕΕ. Σε αυτή τη λογική - και όχι για το «καλό» των μαθητών - προστίθεται μία 1 ώρα γλωσσικού μαθήματος και 1 ώρα Μαθηματικά στις Α' και Β' τάξεις. Επίσης, προστίθεται το.....
μάθημα των Αγγλικών στις Α' και Β' τάξεις, όταν ακόμα το παιδί δεν μπορεί καλά - καλά να μιλήσει τη μητρική του γλώσσα, ενώ το μάθημα Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας για 2 ώρες εβδομαδιαίως σε όλες τις τάξεις, άρα και στην Πρώτη Δημοτικού.
Bάζουν λοιπόν παιδιά που ακόμα δεν μπορούν να μιλήσουν καλά -καλά τη μητρική τους, να μάθουν μια ξένη γλώσσα! Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και για τη χρήση τεχνολογιών απ' την Α' Δημοτικού. Το θέμα συνδέεται άμεσα με τη γενική κατεύθυνση του υπουργείου Παιδείας, για «ψηφιακό σχολείο», όπου οι επιχειρήσεις στο χώρο θα κάνουν πάρτι επενδύσεων. Και εδώ, όμως, το παιδαγωγικό έγκλημα είναι τεράστιο. Η χρήση υπολογιστών απ' την Α' Δημοτικού - και μάλιστα με μάθημα - θα απομονώσει συναισθηματικά και σωματικά το παιδί, σε μια ηλικία που η κοινωνικοποίηση είναι ένα κυρίαρχο μέσο ανάπτυξής του. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στις ΗΠΑ στα ακριβά και φημισμένα σχολεία χρησιμοποιούνται «παραδοσιακά» μέσα διδακτικής στις μικρές ηλικίες. Αντίθετα, στα υποβαθμισμένα σχολεία η χρήση ηλεκτρονικών μηχανημάτων κυριαρχεί.
Πρόκειται για έγκλημα «παιδαγωγικής», που θα αποσυντονίζει πλήρως τα παιδιά απ' τα 6 τους χρόνια και θα τα αναγκάζει να μένουν υποχρεωτικά μέχρι τις 2 το μεσημέρι, 35 ώρες την εβδομάδα.
Όσο για τα γνωστικά αντικείμενα της «δίωρης απογευματινής απασχόλησης», θα είναι το βήμα διαφοροποίησης στο πρόγραμμα, το οποίο θα επεκταθεί σε όλο το «νέο» σχολείο και στο βασικό πρόγραμμα, με στόχο την κατάργηση του ενιαίου προγράμματος για όλα τα παιδιά. Παράλληλα, η «προαιρετική ζώνη» ανοίγει την πόρτα στις «προσφορές» των επιχειρήσεων, ώστε αργότερα να γίνουν κανόνες στο «νέο» σχολείο.
Πράγματι, η κυρίαρχη αντίληψη που έχουν περάσει σε μεγάλο μέρος των γονιών είναι ότι τα παιδιά χρειάζονται από νωρίς «εφόδια», αλλά το ερώτημα είναι βοηθιέται το παιδί απ' αυτή τη διαδικασία, στο σχολείο, για την ολοκληρωμένη και υγιή διαμόρφωση της προσωπικότητάς του; Πρέπει τα παιδιά να ασχολούνται με οτιδήποτε, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ηλικία τους και οι ανάγκες ανάπτυξής τους;
Το υπουργείο Παιδείας υλοποιεί την πολιτική και την ιδεολογία της ΕΕ για την Παιδεία. Προτιμούν την «πλευρική σκέψη», δηλαδή τη σκέψη που δεν ακουμπά την ουσία, αλλά απλά μπορεί να διαχειριστεί «μπακαλίστικα» ορισμένα πρακτικά ζητήματα. Δεν τους ενδιαφέρει οι πολλοί να κατακτούν τον «κορμό της γνώσης», δηλαδή την κατάκτηση της γνώσης, την αφομοίωσή της και την εμβάθυνση σε αυτή.
Επιλέγουν κάποιες αναγκαίες βασικές ικανότητες για τους πολλούς, που πρέπει να εντάσσονται στα εκπαιδευτικά συστήματα, στην ουσία στοιχειώδεις γνώσεις και χρηστικές δεξιότητες γιατί θέλουν μια μεγάλη μάζα, φθηνού και ευέλικτου δυναμικού, που θα μπορεί να αλλάζει δουλειές και να ανταποκρίνεται σε αυτές. Εξάλλου, ο μισομορφωμένος εργαζόμενος, που δεν έχει ολοκληρωμένη μόρφωση, χειραγωγείται πιο εύκολα και πείθεται ότι οι ανάγκες του συμβαδίζουν με τις ανάγκες του αφεντικού του...
