41 χρόνια μετά… το Πολυτεχνείο ζει!

ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ για το Δήμο Κύμης –Αλιβερίου  
Η 17η Νοεμβρίου, είναι ημέρα μνήμης και τιμής στη φοιτητική νεολαία του Πολυτεχνείου, τους αγωνιστές της  Δημοκρατίας, στον  πολίτη, στον ανώνυμο Έλληνα που εγκαταλείπει τον μικρόκοσμό του και το ατομικό του συμφέρον για να υπηρετήσει το κοινωνικό, το συλλογικό, το Εθνικό συμφέρον.
Πριν 41 χρόνια τρείς λέξεις, Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, ήχησαν δυνατά, ήχησαν εκωφαντικά και ένωσαν όλους  τους πολίτες απένατι σε ένα αυταρχικό καθεστώς, το οποίο και γκρέμισαν. Οι τρείς αυτές λέξεις και το αίμα που χύθηκε, γκρέμισε μία δικτατορία κι έθεσε τι βάσεις για να χτιστεί η δημοκρατία.
Πέρασν 41χρόνια πό την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι μνήμες μπορεί να ξεθώριασαν, όμως....
το μήνυμα αυτής της εξέγερσης, το μήνυμα του Πολυτεχνείου παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ, γιατί η τυρανία δεν σταμάτησε στην χούντα των Συνταγματρχών. Συνεχίστηκε φορώντας νέο ένδυμα, το ένδυμα του ρατσισμού του  κοινωνικού αποκλεισμού, της ανεργίας, της φτώχειας, της υποβάθμισης της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας.
Σε μια κρίσιμη στιγμή, όπου η ανεργία κι ηανέχεια μεταρέπονται σε πληγή για πολλούς συμπολίτες μας  στερώντας  τους ακόμα κι τα βασικά όπως το Ψωμί…
Σε μια περίοδο που η Παιδεία στη χώρα μας εξακολουθεί να πάσχει από υποδομές, είναι αποσυνδεμένη από την  εργασία κι οδηγεί χιλιάδες νέους στο εξωτερικό ήστην ανεργία….
Σε μια κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας μας, που η Ελευθερία που την θεωρούσαμε δεδομένη, καταλύεται  καθημερινά από εκπτώσεις, εξαρτήσεις και παραχωρήσεις….
Σήμερα, που οι βασικές αξίες της κοινωνίας μας κινδυνεύουν περισσότερο από ποτέ και που δυστυχώς οι πύλες των αξιών και των ιδεών του Πολυτεχνείου έχουν αρχίσει να πέφτουν, όχι κάτω από τοβάρος των  τανκς αλλά από την απληστία των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Όλοι μας είμαστε υποχρεωμένοι ναπαλέψουμε και ναντισαθούμε!
Είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε αυτές τις πύλες όρθιες, γιατί οφείλουμε και στους αγωνιστές του  Πολυτεχνείου  και σε αυτούς που δεν εξαργύρωσαν τον αγώνα τους με οφίτσια κι εξουσία.
Έχουμε χρέος απέναντι και στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου να δώσουμε τον συνειδητό δικό μας αγώνα.  Το φείλουμε και σε όλους αυτούς που φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν, που έχυσαν το αίμα τους, στα πέτρινα  χρόνια της δικτατορίας.
Το Πολυτεχνείο απέδειξε με τον πλέον σαφή τρόπο ότι δεν υπάρχουν χαμένοι κοινωνικοί και πολιτκοί αγώνες.
Τιμούμε λοιπόν την θυσία εκείνων των νέων. Ο αγώνας όμως συνεχίζεται!  Για μια κοινωνία ισονομίας,  συνοχής  και  κοινωνικής  αληλεγύης,  για  μια  κοινωνία  στην  οποία  οι Δημοκρατικοί θεσμοί θα αποκτήσουν  ουσιαστικό περιεχόμενο.
 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Γ.ΘΩΜΑΣ
Επικεφαλής του συνδυασμού
ΝΕΟΙ ΡΙΖΟΝΤΕΣ για τοΔήμο Κύμης­Αλιβερίου