Στις Δημοκρατίες ο λαός αποφασίζει για τα πάντα και κανείς άλλος. Ένα παράδειγμα είναι και τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι μισοί κατηγορούν τους άλλους μισούς για φασιστικές μεθοδεύσεις και αυτό δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Αυτά έλεγαν όσοι κατά καιρούς έφευγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως η κυρία Κωνσταντοπούλου, ο κ. Λαφαζάνης, η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και τώρα οι 87 και ο Κασσελάκης.
Κι όμως όλοι αυτοί μιλούσαν για Δημοκρατικά και όχι κόμματα.
Όταν ο λαός εκλέγει κάποιους στην Βουλή, στην αυτοδιοίκηση, στις περιφέρειες κλπ, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να καταγγέλλει την επιλογή του λαού.
Κατά την δική μας άποψη, φασίστες υπάρχουν παντού και θα υπάρχουν πάντα σε όλα τα κόμματα, αλλά και στην καθημερινότητά μας.
