Κύμη 18/11/2009
Ο Δήμος Κύμης βραβεύτηκε σε ειδική εκδήλωση στο Ζάππειο Μέγαρο για τον κυμαίο Ολυμπιονίκη στα Β΄ Ολύμπια του 1870 Ιωάννη Ψύχα.
Ο Δήμαρχος Κύμης Δημήτρης Θωμάς παραβρέθηκε στο διήμερο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 13 και το Σάββατο 14 Νοεμβρίου στο Ζάππειο Μέγαρο, παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια.
Στο συνέδριο με θέμα «Η Ελλάδα και η Ομογένεια των Α΄ και Β΄ ΟΛΥΜΠΙΩΝ», που οργάνωσαν ο Εθνικός Γυμναστικός Σύλλογος και η Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων, βραβεύτηκαν οι αθλητές που ήλθαν πρώτοι στα αγωνίσματα της Α΄ και Β΄ Ολυμπιάδας, που έγιναν στην Αθήνα το 1859 και το 1870 αντιστοίχως. Τα βραβεία παρέλαβαν, τιμής ένεκεν, ...
από τη διοργανωτική επιτροπή του συνεδρίου οι Δήμαρχοι των πόλεων, που ήταν δημότες οι Ολυμπιονίκες της εποχής εκείνης. Μεταξύ αυτών που βραβεύτηκαν στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες και οι οποίοι δεν υπερέβαιναν τους δώδεκα αθλητές και στις δύο Ολυμπιάδες, συγκαταλέγεται και ένας Κυμαίος αθλητής, ο οποίος βγήκε πρώτος στο αγώνισμα της ελκυνστίδας (διελκυνστίδας) κατ’ άτομο. Πρόκειται για τον Ολυμπιονίκη Ιωάννη Ψύχα, Κυμαίο εργάτη του στρατιωτικού Αρτοποιείου. Στο διήμερο αυτό συνέδριο μίλησαν Έλληνες και ξένοι επιστήμονες, οι οποίοι αναφέρθηκαν διεξοδικά στο χρονικό της καθιέρωσης των νεότερων Ολυμπιακών αγώνων, που ως ιδέα και πράξη δεν ξεκίνησαν το 1896 από τον Coubertin με την τέλεση της πρώτης Ολυμπιάδας στην Αθήνα, αλλά πολύ νωρίτερα. Σύμφωνα με τους ομιλητές και τα στοιχεία που άντλησαν από πηγές της εποχής εκείνης, τρεις Έλληνες ήταν μεταξύ των πέντε πρωτοπόρων για την αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων: οι λογοτέχνες Αλέξανδρος Σούτσος και Δημήτριος Βικέλας, ο εθνικός ευεργέτης Ευάγγελος Ζάππας, ο Δρ. W. P. Brookes και ο P. De Coubertin. O Ευάγγελος Ζάππας από πολύ μικρός μετανάστευσε στη Ρουμανία, όπου εργάστηκε και απέκτησε πολλά χρήματα και μεγάλη περιουσία. Ήταν εκείνος που ενστερνίστηκε την ιδέα του ποιητή Α. Σούτσου για την αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων, ανέλαβε με δικά του χρήματα να τους διοργανώσει. Αποκάλυψε και αναστήλωσε το Παναθηναϊκό Στάδιο που κτίστηκε το 330 π.Χ. κάτω από τον λόφο του Γαργηττού, ανέγειρε το Ζάππειο Μέγαρο, όπου θα φιλοξενούσε τους αθλητές και την Ελλανόδικο Επιτροπή και στο οποίο θα διοργανώνονταν εκθέσεις αγροτοβιομηχανικών προϊόντων. Ακόμη, υποσχέθηκε και χρηματικά βραβεία στους νικητές.
Στην πρότασή του προς τους κυβερνώντες της εποχής εκείνης και προς τον Βασιλέα Όθωνα περιελάμβανε και τη σκέψη, οι αγώνες να λάβουν διεθνή χαρακτήρα και να τελούνται στην Ελλάδα, έτσι ώστε η χώρα μας να αποκτήσει τα προσδοκώμενα οφέλη. Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε.
Την ιδέα του Ζάππα για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων δημοσίευσε την εποχή εκείνη αγγλικό περιοδικό, το οποίο διάβασε ο Brookes, ενθουσιάστηκε, ήλθε σε επαφή με τους Έλληνες, ζήτησε το πρόγραμμά τους και τέλεσε τους αγώνες στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Στην Ελλάδα, οι πρώτοι αγώνες έγιναν το 1859 στην πλατεία Κουμουνδούρου, επειδή δεν είχε αποκαλυφθεί ακόμη το Παναθηναϊκό Στάδιο. Οι αγώνες δεν σημείωσαν ιδιαίτερη επιτυχία, επειδή ούτε η διοργάνωσή τους ήταν καλή, ούτε ο χώρος κατάλληλος. Παρόλα αυτά, συγκεντρώθηκαν αθλητές από όλες τις περιοχές της πατρίδας μας, από την Κύπρο, τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη και την Αλβανία. Αντιθέτως, ο διαγωνισμός αγροτοβιομηχανικών προϊόντων σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Στους διαγωνισμούς αυτούς, που γίνονταν κάθε χρόνο, η Κύμη βραβεύτηκε για τη μουσταλευριά της, για τα περίτεχνα και λεπτεπίλεπτα κεντήματά της, καθώς και για τα μεταξωτά υφαντά της, από την εκτροφή μεταξοσκώληκα, τα περίφημα κουκουλάρικα.
Οι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1870 στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου συγκεντρώθηκε πάρα πολύς κόσμος και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Κατακρίθηκαν, όμως, επειδή στα αγωνίσματα έλαβαν μέρος αθλητές από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1875, η επιτροπή συγκροτήθηκε μόνον από καθηγητές πανεπιστημίου και έλαβαν μέρος στα αγωνίσματα μόνον φοιτητές. Η αποτυχία υπήρξε παταγώδης και γι’ αυτό αποφασίστηκε η κατάργησή τους. Το ίδιο έγινε και στην Αγγλία. Η προσπάθεια να τελεστούν οι αγώνες με αθλητές μόνον από την αστική τάξη σημείωσε παταγώδη αποτυχία με αποτέλεσμα να καταργηθούν.
Ο P. De Coubertin εμφανίζεται πολύ αργότερα στη διεθνή σκηνή. Έρχεται σε επαφή με τον Brookes, δεν ενθουσιάζεται από τις ιδέες του και τέσσερα χρόνια αργότερα παρουσιάζει ως δική του την πρόταση της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων κάθε τέσσερα χρόνια σύμφωνα με το πρότυπο της Αρχαίας Ελλάδας. Ο κεντρικός ομιλητής του Συνεδρίου, καθηγητής της κλασικής φιλολογίας David C. Young ολοκληρώνει την ομιλία του ως εξής: «Το 1908 ο Coubertin αρνήθηκε στην ουσία ότι έγιναν Ζάππειες Ολυμπιάδες. Επίσης παραποίησε στα απομνημονεύματα του ποιος ήταν ο Brookes και τι έκανε. Απέφυγε δε συστηματικά να αναφέρει τα ονόματα των Ζάππα και Brookes. Αξίζει όμως να του δοθούν εύσημα, γιατί κατάφερε ό,τι δεν κατάφεραν οι δύο άλλοι μαζί. Έσωσε το έργο τους, που μάλλον θα χανόταν μάταια χωρίς εκείνον. Κάθισε στους ώμους άλλων, και το πιο σημαντικό είναι, ότι κάθισε στους ώμους τεσσάρων ανθρώπων. Δεν χρειάζεται να πω ότι εμείς οι βάρβαροι κατέχουμε μόνον τη μία θέση από τις τέσσερις, ενώ οι υπόλοιποι είναι Έλληνες».
Μετά τις ομιλίες, τη δεύτερη ημέρα του συνεδρίου, έγινε η απονομή των επάθλων. Ο Δήμαρχος Κύμης παρέλαβε από την οργανωτική επιτροπή ένα μετάλλιο, αντίγραφο του μεταλλίου που είχε απονεμηθεί στον Κυμαίο Ολυμπιονίκη Ψύχα και αναμνηστικό δίπλωμα για τη συμμετοχή του Δήμου Κύμης στις εκδηλώσεις των 150 χρόνων από την τέλεση των Α’ Ολυμπίων.
Σημειώνεται ότι ο πρώτος Γυμναστικός Σύλλογος στην Αθήνα ιδρύθηκε μετά την Β΄ Ολυμπιάδα, δηλαδή το 1893, ενώ ο πρώτος Γυμναστικός Σύλλογος στην Κύμη είχε ιδρυθεί δύο χρόνια πριν, το 1891.
