Οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι δεν είναι έμποροι

Γιατί άρχισαν πάλι οι κοκορομαχίες για το ποιοί είναι και ποιοί όχι δημοσιογράφοι στην Εύβοια;
Γιατί δεν θέλουμε να καταλάβουμε πως θα πρέπει να δίνουμε την μάχη της ενημέρωσης και ο καλύτερος να έχει την αναγνώριση των περισσοτέρων;
Γιατί πρέπει να γινόμαστε ρουφιάνοι και να παίζουμε τον ρόλο του εφοριακού ή δεν ξέρω τι άλλο;
Οι δημοσιογράφοι δεν είναι έμποροι. Μπορεί .....
να δημοσιογραφεί ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα, αρκεί να το κάνει με όρους ευπρέπειας.
Δεν ξέρω τι είπε και τι έγραψε ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Χαλκίδας ο κ. Γεωργάτος, αλλά δημοσιογράφος δεν είναι αυτός ο οποίος πηγαίνει δωρεάν σε εκδηλώσεις, γήπεδα και δεν ξέρω που αλλού.
Ο κ. πρόεδρος φαίνεται πως ενοχλήθηκε από αυτά που κάποιοι έγραψαν και θέλησε να στηρίξει αυτούς που του γράφουν καλά λόγια. Τέλος πάντων. Εμπορος είναι, αγοράζει και πουλάει.
Γιατί όμως τέτοιος καβγάς μεταξύ ανθρώπων της ενημέρωσης;
Γιατί να θέλει ο ένας την εξόντωση του άλλου;
Φοβάμαι πως αν ήξεραν τους κανόνες, δεν θα έφταναν σ΄ αυτό το σημείο.
Για να πάει κάποιος σε μια εκδήλωση ή σ΄ ενα γήπεδο ή σε μια συνεδρίαση του ΔΣ ενός φορέα, θα πρέπει να έχει την διαπίστευση του Μέσου Ενημέρωσης που εκπροσωπεί.
Αυτό δεν το τηρεί κανείς, ούτε από τους φορείς, ούτε από τα ΜΜΕ.
Το Μέσο Ενημέρωσης έχει την ευθύνη για τον ανταποκριτή ή τον απεσταλμένο. Στην είσοδο θα του ζητήσουν την διαπίστευση και τέλος. Δεν θα του ζητήσουν ούτε το χαρτί της εφορίας, ο΄τε του ΟΑΕΕ ούτε την άδεια της αστυνομίας.
Κύριοι ζούμε σε καθεστώς Δημοκρατίας. Δεν έχουμε χούντα για να έχουμε λογοκρισία και ειδικές άδειες Εθνικοφροσύνης και δεν ξέρω τι άλλο.
Ας κοιτάξουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των αναγνωστών, των ακροατών ή των τηλεθεατών και όχι να γινόμαστε χαφιέδες.
Με τέτοιυς τρόπους δίνουμε τροφή για το σύνθημα που θέλει τους δημοσιογράφους ρουφιάνους.