Ο κ. Παπακυριάκος έχει το δικό του ξεχωριστό στυλ, αλλά αυτό δεν νομίζω πως βοηθάει στην καλή εικόνα γενικότερα ενός διαιτητή.
Όταν απαιτούμε πειθαρχία από παράγοντες και ποδοσφαιριστές και καλά κάνουν οι διαιτητές, θα πρέπει να είναι και οι ίδιοι πειθαρχημένοι κατά την διάρκεια ενός αγώνα.
Με το σκεπτικό πως τους γνωρίζει όλους, ο κ. Παπακυριάκος δείχνει ....
να έχει μια άνεση και απευθύνεται σε ποδοσφαιριστές και παράγοντες με τα μικρά τους ονόματα, αλλά ο ίδιος δεν δέχεται να του πει ένας ποδοσφαιριστής, "τι σφυρίζεις Θανάση";;;;;
Γιατί μπορεί ο διαιτητής να μιλάει με ανθρώπους που είναι στην εξέδρα και δεν μπορεί να κάνει το ίδιο κάποιος ποδοσφαιριστής;
Τι θα κάνει ο κύριος Παπακυριάκος, αν ένας ποδοσφαιριστής απευθυνθεί στην εξέδρα;
Ξέρω πως θα κριθώ γι΄ αυτά που γράφω και κάποιοι θα με κατηγορήσουν, αλλά δεν μ΄ απασχολεί.
Ένας διαιτητής δεν θα κριθεί από τις φωνές του, τις κινήσεις του ή την δήθεν άνεσή του και τον δήθεν τσαμπουκά του, αλλά από την ηρεμία του και τον τρόπο που επιβάλλει την πειθαρχία στον εαυτό του και τους άλλους.
Να επαναλάβω πως ο κ. Παπακυριάκος δεν διαμόρφωσε το αποτέλεσμα και δεν σχολιάζω τα σφυρίγματά του.
Έγραψα την άποψή μου, για το στυλ του, τουλάχιστον σε όσους αγώνες τον έχω δει.
