Όχι βέβαια. Το καλύτερο είναι, αλλά να υπάρχουν όροι και κανόνες.
Θα μπορούσε να επιβιώσει σήμερα μία σχολή ποδοσφαίρου, αν δεν είχε "τα παρελκόμενα";
Όχι βέβαια.
Ποια είναι αυτά;
Ο καφές, το τοστάκι, τα σουβλάκια τα ποτά και ότι άλλο σερβίρει το μπαρ μιας σχολής, αλλά και οι χορηγίες οι διαφημίσεις κλπ.
Αφήστε τα αυτά απ΄ έξω κι ελάτε να το συζητήσουμε.....
Αν μια σχολή ποδοσφαίρου ή μια ακαδημία ποδοσφαίρου, έχει 150 παιδιά, άντε να μαζέψει και 5.000 το μήνα από συνδρομές.
Με 150 παιδιά δεν θέλει 3 προπονητές;
Δεν έχει πάγια έξοδα; Φως, νερό, τηλέφωνο;
Δεν έχει εφορίες, ΙΚΑ και όλα τα σχετικά;
Δεν θέλει ένα γήπεδο της προκοπής και το οποίο θα πρέπει να συντηρεί;
Λοιπόν ας μη γελιόμαστε. Μόνο από το ποδόσφαιρο δεν βγαίνουν τα έξοδα.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι "τα παρελκόμενα" και φυσικά να μην ξεχνάμε και τις μεταγραφές ποδοσφαιριστών που μπορεί να έχει μια σχολή. "Πουλάς, νοικιάζεις" και εισπράττεις!!!
Για ποιο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο μιλάμε λοιπόν;
Μιλάμε για επιχειρήσεις κι ας μην αρέσει αυτό σε πολλούς.
Κουράστηκε λέει ο πρόεδρος μια ομάδας. Γιατί;
Γιατί ανέλαβε μια ομάδα και αμέσως έβαλε στόχο ν΄ ανέβει κατηγορία!!
Γιατί ανέλαβε μια ομάδα και "αγόρασε ή νοίκιασε" ποδοσφαιριστές για τους οποίους πλήρωσε.
Γιατί πήρε έναν προπονητή ο οποίος θέλησε να πάρει 500-700 ευρώ ο ίδιος και φυσικά να φορτώσει τον παράγοντα με έξοδα για να κάνει τον προπονητή.
Γιατί πήρε ποδοσφαιριστές οι οποίοι του ζήτησαν 500 - 700 ευρώ το μήνα για να φορέσουν την φανέλα της ομάδας του.
Θέλετε κι άλλα;
Τι του πρόσφερε αυτός ο ποδοσφαιριστής ή ο προπονητής;
Γέμισε κόσμο το γήπεδο; Όχι βέβαια.
Έτρεξαν να πάρουν σειρά χορηγοί και διαφημιζόμενοι; Όχι βέβαια.
Φτάσαμε μ΄ αυτά και άλλα πολλά στους κουρασμένους προέδρους.
Φτάσαμε στο σημείο να λέμε, αν θα κατέβουν όλες οι ομάδες στα πρωταθλήματα.
...σε λίγο περισσότερα
