Οι εκατοντάδες εργαζόμενοι, με αυτή τη μορφή πάλης, ζητούσαν πολιτικές δεσμεύσεις από την κυβέρνηση για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους στη δουλειά, για να μην πεταχτούν στο δρόμο και «έχουν λαμβάνουν…». Διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα...
και τις αποζημιώσεις τους που σε ένα μεγάλο βαθμό μέχρι και σήμερα δεν έχουν λάβει. Αντίθετα και από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που ακολούθησε των κινητοποιήσεων και από τη σημερινή της ΝΔ έχει χτιστεί ένα αντεργατικό πλαίσιο που επιτρέπει στους μονοπωλιακούς ομίλους να ανοίγουν και να κλείνουν κατά τα συμφέροντά τους, αφήνοντας στο περιθώριο τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Η συγκεκριμένη πρακτική, αντί να λαμβάνουν απάντηση οι εργαζόμενοι στα δίκαια αιτήματά τους να βρίσκονται κατηγορούμενοι στον εισαγγελέα, ήταν και είναι επιλογή του Κράτους που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μεγαλοεργοδοτών.
Ούτε είναι τυχαία και η συνέχιση της απάντησης που έδωσαν οι Κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στο δρόμο του «νόμος και τάξη», με μέτρα περιστολής και καταστολής συνδικαλιστικών ελευθεριών, ενάντια στους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες. Θέλουν να βάλουν στο γύψο τους λαϊκούς αγώνες, να επικρατεί σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς, χωρίς ενοχλητικές φωνές διαμαρτυρίας για δικαιώματα, μισθούς κλπ.
Καταδικάζουμε το σύρσιμο των συναδέλφων στα δικαστήρια και καλούμε όλους τους εργαζόμενους να μην υποκύψουν στον αυταρχισμό και την καταστολή. Απαντάμε με δυνάμωμα του αγώνα για δουλειά και ζωή με δικαιώματα μέσα από την οργάνωση στα σωματεία μας στον κλάδο, στο χώρο δουλειάς.
Τα Διοικητικά Συμβούλια των Σωματείων
