ΚΚΕ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ

ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Θέλουμε να εκφράσουμε ευχές για καλή δύναμη, κυρίως στους εργάτες και τις εργάτριες, είτε έχουν δουλειά, είτε είναι ημιαπασχολούμενοι ή άνεργοι, είτε είναι σε νεαρή ηλικία είτε συνταξιούχοι.

Στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, στους φτωχούς αγρότες, στους φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές, στις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών.

Είναι όλοι και όλες αυτοί, που χρειάζονται περισσότερο από ποτέ, δύναμη και κουράγιο.

Δύναμη που δίνει η ίδια η συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες του...

κινήματος, η ανασυγκρότηση του εργατικού λαϊκού κινήματος σε ταξική αγωνιστική, κατεύθυνση, η οικοδόμηση της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας ενάντια στο κεφάλαιο, τα μονοπώλια και το σύστημά τους.

Όλοι μας βέβαια νιώθουμε το βάρος της μεγάλης ευθύνης να ανταποκριθούμε σ’ αυτό για το οποίο, εμπιστεύτηκαν και στήριξαν το ΚΚΕ, στις εκλογές, χιλιάδες άνθρωποι των λαϊκών στρωμάτων, πολλοί από αυτούς για πρώτη φορά, με αποτέλεσμα το κόμμα μας να καταγράψει μια μικρή άνοδο σε ψήφους, σε ποσοστό αλλά και σε κοινοβουλευτική δύναμη.

Όλοι οι βουλευτές, όπως και όλα τα μέλη και στελέχη του κόμματος, νιώθουμε το βάρος της ευθύνης να ανταποκριθούμε στο βασικό καθήκον να δυναμώσει μια μαχητική εργατική λαϊκή αντιπολίτευση μέσα κι έξω από τη Βουλή.

Να δυναμώσουν οι αγώνες ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που ξεζουμίζουν το λαό, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις συμφωνίες και τους ελέγχους της σε επιμέρους κράτη, όπως την Ελλάδα, ανεξάρτητα από τις μορφές που αυτές παίρνουν, μνημόνια ή άλλες.

Σ’ αυτό το καθήκον θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις και από τη θέση ευθύνης του εκπροσώπου της εργατικής τάξης, του ελληνικού λαού, του βουλευτή του ΚΚΕ.

Θα αξιοποιήσουμε τη συγκεκριμένη δύναμη που μας έδωσε ο λαός, για να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, στην ανάπτυξη της κοινωνικής συμμαχίας.

Να πιέσουμε, να διεκδικήσουμε για να αποσπάσουμε όποιες κατακτήσεις είναι δυνατές για τα λαϊκά στρώματα, για άμεσα μέτρα ανακούφισης, για τη λαϊκή αλληλεγγύη.

Για να διεκδικήσουν όσα έχασαν την περίοδο της κρίσης και για να μην πληρώσουν ξανά οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και του χωριού, τα όποια επιδόματα δοθούν στην ακραία φτώχεια, αλλά να τα πληρώσουν όλα, αυτοί που τα χρωστάνε, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, το μεγάλο κεφάλαιο.

Αυτός είναι ο πραγματικός αντίπαλος και είναι εδώ, παρών. Δεν έφυγε με την αλλαγή της κυβερνητικής εξουσίας από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ περνώντας στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ.

Το αντίθετο. Είναι εδώ πιο έτοιμος και εξοπλισμένος να αξιοποιήσει την κυβερνητική εναλλαγή, για νέα προνόμια, για μια καπιταλιστική ανάκαμψη.

Δηλαδή για μια συνολική ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, γιατί έτσι κι αλλιώς, ήδη έχουν ανακάμψει κάποιες επιχειρήσεις και όμιλοι.

Τα συγχαρητήρια - από τους εκπροσώπους των ομίλων, των βιομηχάνων, και άλλων εκπροσώπων του μονοπωλιακού κεφαλαίου - στη νέα κυβέρνηση, είναι χαρακτηριστικά των προσδοκιών αλλά και των απαιτήσεων τους απ’ αυτήν.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά και από την επόμενη κιόλας ημέρα των εκλογών, που συγκροτήθηκε η νέα συγκυβέρνηση, το ΚΚΕ διατύπωσε κάποιες βασικές εκτιμήσεις, τις οποίες αξίζει τον κόπο να θυμίσουμε:

1. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δε συνιστά πολιτική αλλαγή υπέρ του λαού, κάτι που θα αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο το επόμενο διάστημα.

Παρά την προπαγανδιστική φασαρία που ξεσηκώνει στο ζήτημα της διαπραγμάτευσης με τους ευρωπαίους εταίρους δανειστές και τις επιμέρους διαφορές, θα συνεχίσει τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις της χώρας στην ΕΕ.

Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραδεχθεί ότι την επόμενη μέρα θα υπάρξει πρόγραμμα σε συμφωνία με τους δανειστές.

Αυτό το πρόγραμμα, ακόμη κι αν δεν ονομαστεί μνημόνιο ή δεν έχει την τυπική μορφή του σημερινού μνημονίου, θα περιέχει αντιλαϊκούς όρους, όπως είναι οι περικοπές για γενικευμένες δωρεάν, δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες.

2. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρόγραμμα που και στις στρατηγικές του κατευθύνσεις και στις συγκεκριμένες προτάσεις της τετραετίας, κινείται στις ράγες της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ομίλων, της στρατηγικής της ΕΕ, που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας υποβαθμίζει εργατικές και λαϊκές ανάγκες, συνθλίβει κατακτήσεις, υπόσχεται μόνο ορισμένα ψίχουλα "πτωχοκομείου" προς την πιο ακραία φτώχεια.

Για την πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μοίρασμα της φτώχειας και της ανεργίας σε περισσότερους.

3. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει, επίσης, ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ.

Αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, σε μια περίοδο που το ΝΑΤΟ και η ΕΕ εξελίσσονται ακόμη περισσότερο σε παράγοντες υπονόμευσης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, που οξύνονται οι ανταγωνισμοί για τις αγορές και τις πρώτες ύλες και πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου στην Ανατ. Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία, με την εμπλοκή και της Ελλάδας.

Η στάση της κυβέρνησης στο ζήτημα της Ουκρανίας, παρά τους λεονταρισμούς, κράτησε μόλις τρεις μέρες απέναντι στους «εταίρους».

Τελικά την τέταρτη ημέρα η ελληνική κυβέρνηση συντάχθηκε με την ΕΕ και ψήφισε τις ίδιες κυρώσεις προς τη Ρωσία μ’ αυτές που ήταν ήδη σε ισχύ και τις είχε ψηφίσει η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, την οποία κατακεραύνωνε τότε ως αντιπολίτευση, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν σύντομα κι άλλες.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε απλά ελληνικά και χωρίς φιοριτούρες και ανέξοδους αστερίσκους, έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της σε μια απόφαση που είναι πλήρως ενταγμένη στα επιθετικά σχέδια των ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών με τη Ρωσία, για τον έλεγχο των αγορών και των ενεργειακών πόρων της περιοχής, με θύματα τους λαούς της περιοχής, ανάμεσά τους και τον ελληνικό λαό.

4. Η κυβερνητική εναλλαγή στην Ελλάδα στηρίχθηκε από σημαντικές αστικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας, της Ευρωζώνης, αλλά και διεθνώς.

Συμβολίζει και υπηρετεί την πίεση των ΗΠΑ, σημαντικών αστικών δυνάμεων της Γαλλίας και Ιταλίας προς τη γερμανική κυβέρνηση για να αλλάξει ο επιμερισμός βαρών και κερδών, σχετικά με τη διαχείριση του χρέους των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης, προκρίνοντας την ονομαζόμενη επεκτατική αντί της ονομαζόμενης περιοριστικής πολιτικής.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε προεκλογικά και ο ΣΕΒ.

5. Ο ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα, καλλιέργησε συστηματικά την παραπλανητική και εντελώς ψεύτικη θέση, ότι η ΕΕ αλλάζει σε θετική κατεύθυνση υπέρ των λαών, επειδή μετακινείται προς μια λιγότερο περιοριστική πολιτική, τη λεγόμενη ποσοτική χαλάρωση.

Γι' αυτό πανηγύρισε για τα μέτρα Ντράγκι που ουσιαστικά υποβοηθούν την κρατική παρέμβαση σε συνθήκες στασιμότητας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ταυτόχρονα οι κυβερνήσεις παίρνουν φιλολαϊκά μέτρα.

Νοιάζονται για τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, τραπεζών, βιομηχάνων, προς τους οποίους θα κατευθυνθούν τα χρηματοδοτικά πακέτα και τα οποία θα φορτωθούν και πάλι οι εργαζόμενοι.

Η ζωή γρήγορα θα επαληθεύσει και πάλι αυτές τις προβλέψεις του ΚΚΕ (…)

Γίνονται όλο και πιο καθαρά, από ότι ήταν προεκλογικά, τα εξής:

ΠΡΩΤΟΝ:

Η διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης αποτελεί τμήμα της γενικότερης διαπάλης και πίεσης μεταξύ των κυβερνήσεων και των αστικών τάξεων της ΕΕ για τη διαχείριση των υπερχρεωμένων κρατών, για το πώς θα επιμεριστεί το κόστος ανάκαμψης της Ευρωζώνης από τη στασιμότητα (…)

ΔΕΥΤΕΡΟΝ:

Σε αυτή τη διαπραγμάτευση εμπλέκονται ενεργά και οι ΗΠΑ, εξ ου και τα μηνύματα δήθεν «αλληλεγγύης» του Ομπάμα προς την ελληνική κυβέρνηση, με κίνητρο τον περιορισμό της ηγεμονίας της Γερμανίας στην Ευρώπη.

Αφορά, και τον ανταγωνισμό του δολαρίου και του ευρώ, που αποτελούν διεθνή αποθεματικά νομίσματα.

Λέμε ξεκάθαρα, ότι από την έκβαση αυτού του αδυσώπητου οικονομικού - πολιτικού πολέμου, οι λαοί, οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε θετικό.

Την ίδια στιγμή, που όλοι μαζί μιλάνε για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι στη γλώσσα τους, μεταρρυθμίσεις, είναι κυρίως μέτρα της λεγόμενης «μείωσης του κόστους εργασίας», δηλαδή αντεργατικά μέτρα.

Επιπλέον, είναι ένας πόλεμος με σοβαρές γεωπολιτικές προεκτάσεις, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, την περιοχή της Αν. Μεσογείου, της Μ. Ανατολής, συνολικότερα της Ευρασίας.

ΤΡΙΤΟΝ:

Ομολογείται πλέον από την κυβέρνηση, ότι την επόμενη ημέρα θα υπάρχει πρόγραμμα.

Κι όταν ακούμε πρόγραμμα πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι εννοούν συμφωνία με τους εταίρους.

Το αν θα ονομαστεί μνημόνιο ή κάπως αλλιώς…

Το αν θα ελέγχεται από υπαλλήλους της τρόικα ή απευθείας από τα «αφεντικά» τους, δηλαδή την Κομισιόν, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ αλλά και τους μηχανισμούς εποπτείας που ήδη έχει συγκροτήσει η ΕΕ για όλες τις χώρες – μέλη…

Είναι δευτερεύον ζήτημα, δεν αλλάζει την ουσία και την ζοφερή για το λαό πραγματικότητα (…)

Και για να μην ξεχνιόμαστε. Όλα τα πιθανά σενάρια διαπραγμάτευσης που έχουν πέσει στη συζήτηση εντός και εκτός Ελλάδας, και δημοσίως και «κεκλεισμένων των θυρών» έχουν ακόμα μια βασική παραδοχή:

Ότι ο λαός θα αποπληρώσει, νωρίτερα ή αργότερα, μεγάλο μέρος ενός κρατικού χρέους, από δάνεια και άλλα, από τα οποία όχι μόνο δεν ωφελήθηκε στο ελάχιστο, αλλά ούτε καν ευθύνεται για τη δημιουργία του όλα αυτά τα χρόνια, ούτε θα ευθύνεται βέβαια και από δω και πέρα.

Γι’ αυτό άλλωστε και ο νέος Υπουργός Οικονομικών συνιστά «λιτό βίο». Άρα ανάπτυξη με λιτότητα για το λαό.

Αυτό ακριβώς εγγυάται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: μεγάλα κέρδη για το κεφάλαιο – «λιτό βίο» για το λαό.

Γι’ αυτό και ο νέος Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης λέει ότι η κυβέρνηση θα κάνει διαχείριση της φτώχειας.

Σ' αυτή την κρίσιμη συγκυρία, έχει ιδιαίτερη σημασία να μη στοιχηθεί η εργατική τάξη και ο λαός, κάτω απ' τη σημαία ξένων συμφερόντων, της αστικής τάξης, στις διαπραγματεύσεις της, που έχουν στόχο τη διασφάλιση μεγαλύτερης κρατικής στήριξης των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων.

Δεν είναι τυχαίο ότι και σε αυτά που υπόσχεται η νέα κυβέρνηση, π.χ. τα 751 ευρώ κατώτερο μισθό, βάζει όρους σταδιακής προσαρμογής, αντισταθμίσματα υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων.

Γι’ αυτό ο λαός πρέπει να χαράξει τη δική του γραμμή πάλης, για ανάκτηση των απωλειών, για ικανοποίηση των αναγκών του, στο δρόμο της δικής του εξουσίας και οικονομίας (…)

Για να μη διαλέξει ανάμεσα σε όσους διαπραγματεύονται τους νέους όρους της σφαγής του.

Να πει όχι στην παθητική αναμονή και την μοιρολατρία.

Να οργανώσει την αντεπίθεσή του, για την ελπιδοφόρα διέξοδο: Της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων. Της αποδέσμευσης απ' την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Με το λαό το τιμόνι της εξουσίας, για το άνοιγμα του μόνου επίκαιρου και ρεαλιστικού δρόμου, για την πραγματική απελευθέρωση του ανθρώπου, της οικοδόμησης μιας νέας κοινωνίας, σοσιαλιστικής.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ θα τιμήσει, όπως πάντα, τις προσδοκίες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, των ανέργων των συνταξιούχων, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών.

Θα είναι μαζί τους, στο πλευρό τους, θα αποτελεί σημαντικό συστατικό μέρος μιας δυναμικής εργατικής – λαϊκής αντιπολίτευσης.

Κριτήριό μας θα είναι να ενώσουμε όλους τους εργάτες, τα λαϊκά στρώματα στον αγώνα για το δίκιο τους, άσχετα από την επιλογή που έκαναν στις εκλογές της 25^ης του Γενάρη.