Ξεκλειδώνουν 27

Στην τελική φάση το νομοσχέδιο

για τα «κλειστά» επαγγέλματα

Ζήτημα λίγων εβδομάδων είναι η κατάθεση του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομίας για την απελευθέρωση αρκετών από τα λεγόμενα «κλειστά» επαγγέλματα, έτσι ώστε η Ελλάδα να εναρμονιστεί με τη σχετική κοινοτική οδηγία.
Όπως αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ του Έθνους του Σαββάτου, από την 1η Ιανουαρίου 2010 θα τεθεί σε πλήρη ισχύ η οδηγία περί απελευθέρωσης των υπηρεσιών.
Έτσι θα επιτρέπεται σε πολίτες άλλων χωρών-μελών της ΕΕ να ασκούν στην Ελλάδα μία σειρά από επαγγέλματα, όπως:
Δικηγόροι, Γιατροί, Χημικοί, Γεωπόνοι, Οπτικοί, Αρχιτέκτονες, Ορκωτοί ελεγκτές, Εμπορικοί πράκτορες, Ηλεκτρολόγοι, Υδραυλικοί, Κοινωνικοί Λειτουργοί, Κουρείς, Κομμωτές, Λογιστές, Μηχανικοί, Μηχανολόγοι, Μαίες, Ναυπηγοί, Οδοντίατροι, Νοσηλευτές, Περιβαλλοντολόγοι, Πολεοδόμοι, Πολιτικοί Μηχανικοί, Φαρμακοποιοί, Φοροτεχνικοί, Φυσιοθεραπευτές, Πιστοποιητές - ειδικοί δοκιμών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στην παρούσα φάση η απελευθέρωση δεν θα αφορά τους ξεναγούς (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αποδεχθεί σχετικό αίτημα που έχουν υποβάλει η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ισπανία και άλλες χώρες), τους συμβολαιογράφους και τους οδηγούς ταξί.
Πάντως, εκτιμάται ότι ακόμη και μετά την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης των υπηρεσιών σε αρκετούς από τους παραπάνω κλάδους οι συνθήκες στην αγορά θα εξακολουθούν να είναι ολιγοπωλιακές.
Και αυτό γιατί σε πολλά από τα επαγγέλματα αυτά οι τιμές θα συνεχίσουν να καθορίζονται με διοικητικές πράξεις.

Τακτική Γ.Σ. ΕΠΟ 2009

Ομιλία Σοφοκλή Πιλάβιου

Οι εργασίες άνοιξαν με χαιρετισμό του εκπροσώπου της UEFA στη συνέλευση, Τζόζεφ Μίφσουντ, ο οποίος, αφού ευχήθηκε στον πρόεδρο της ΕΠΟ την καλύτερη δυνατή συνέχεια και επιτυχία στο έργο του, μετέφερε και μήνυμα του προόδου της UEFA Μισέλ Πλατινί: «Ο πρόεδρός μας Μισέλ Πλατινί εύχεται στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και σε όλους τα καλύτερα και εκφράζει την ευχή του να προκριθεί η Εθνική σας Ομάδα στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010».
Ακολούθως ο πρόεδρος της ΕΠΟ Σοφοκλής Πιλάβιος έλαβε το λόγο και απευθύνθηκε στους συνέδρους.
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του:
«Αγαπητοί Σύνεδροι-Εκπρόσωποι των Ενώσεων
Η ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση των Ενώσεων-Μελών συγκαλείται σε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη, για το παρόν και –κυρίως- για το μέλλον της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Το γεγονός ότι συζητάμε σε μια δύσκολη συγκυρία, γεμάτη από αβεβαιότητες και προκλήσεις, μας υποχρεώνει όλους να εξετάσουμε νηφάλια, υπεύθυνα και ψύχραιμα τα σημερινά δεδομένα και ταυτόχρονα να θέσουμε τους στόχους του αύριο. Να διαμορφώσουμε με διορατικότητα τον χάρτη που θα μας κατευθύνει στο μέλλον. Κι αυτό σημαίνει σωστή διάγνωση του πού είμαστε και σωστή στόχευση για το πού θέλουμε να πάμε.
Η ΕΠΟ είναι η ατμομηχανή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είναι η δύναμη που κινεί τα πράγματα προς τα εμπρός. Είναι η δύναμη που μπορεί να βάζει ψηλά τον πήχη για το ελληνικό ποδόσφαιρο και να καταφέρνει να πετυχαίνει στόχους.
Αυτή η δυναμική είναι δεδομένη και δεν αμφισβητείται από κανένα.
Χάρις σε αυτή τη δυναμική η Ομοσπονδία και στη χρονική περίοδο που πέρασε από την προηγούμενη τακτική γενική συνέλευση είχε σειρά σημαντικών παρεμβάσεων σε όλα τα επίπεδα.
Η συμμετοχή της Εθνικής Ομάδας στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, η συμμετοχή της Εθνικής Νέων στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της κατηγορίας της, οι επιτυχίες των υπόλοιπων Εθνικών Ομάδων χαρακτήρισαν την προηγούμενη περίοδο.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα η ΕΠΟ διενήργησε δύο εκλογικές γενικές συνελεύσεις με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες, γεγονός που αναγνωρίστηκε, τόσο από τις Ενώσεις, όσο και από τα ΜΜΕ.
Στα θετικά του απολογισμού θα πρέπει να καταγραφούν επίσης, οι περαιώσεις των Εθνικών Πρωταθλημάτων όλων των κατηγοριών χωρίς να διατυπωθεί η παραμικρή ένσταση και η αγαστή συνεργασία με τις επαγγελματικές λίγκες.
Επιτυχίες η ΕΠΟ είχε και σε πολλούς άλλους τομείς, λιγότερο ίσως σημαντικούς για την κοινή γνώμη, αλλά καθοριστικούς για τις δικές της λειτουργίες.
Υπάρχουν βεβαίως και προβλήματα. Το σημαντικότερο όλων είναι η οικονομική δυσπραγία που εξακολούθησε να ταλανίζει, τόσο την Ομοσπονδία, όσο και τις Ενώσεις, παρά τις προσπάθειες που έγιναν να υπάρξουν οικονομικές ενέσεις μέσων χορηγιών.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδήμονας στα οικονομικά για να κατανοήσει το μέγεθος και τις διαστάσεις του προβλήματος.
Αρκεί μια απλή ανάγνωση των στοιχείων που καταγράφουν το πραγματικό οικονομικό έλλειμμα της Ομοσπονδίας, ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους αυτό δημιουργήθηκε και το οποίο απειλεί ευθέως όχι μόνο τη δυναμική στην οποία αναφέρθηκα, αλλά ακόμη και την ίδια λειτουργία της ΕΠΟ.
Το μεγάλο έλλειμμα είναι δεδομένο. Τα ίδια έσοδα είναι και αυτά δεδομένα και αδυνατούν να το καλύψουν. Αντιλαμβάνεστε πως οδηγούμαστε σε μια κατάσταση κρίσης, καθώς η ΕΠΟ φτάνει σε μια «κόκκινη γραμμή». Από κει κι έπειτα, θα εξανεμιστεί κάθε δυνατότητα για να ανταποκριθεί, τόσο στον επιτελικό της ρόλο, όσο και στο να υποστηρίξει βασικές δράσεις και επιλογές.
Θα το πω όσο πιο καθαρά γίνεται. Το χειρόφρενο έχει λυθεί και ο κατήφορος οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στην αντικειμενική αδυναμία της Ομοσπονδίας να χρηματοδοτήσει επαρκώς τις δικές της δραστηριότητες και τις αντίστοιχες των Ενώσεων. Οδηγεί στην αδυναμία να διασφαλίσει, για το προσεχές μέλλον, μια μόνιμη, σταθερή και συγκεκριμένη ροή εσόδων, που θα της επιτρέψει να ανακάμψει, να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις προκλήσεις του σήμερα και να σχεδιάσει ένα παραγωγικό και ελπιδοφόρο αύριο, για τις Ενώσεις και το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η ώρα της κρίσης είναι ώρα ευθύνης. Για όλους μας. Με πρώτο τον ομιλούντα. Είναι εύνοια της τύχης, τιμή και σίγουρα προνόμιο να υπηρετείς το ποδόσφαιρο της χώρας σου, έχοντας εμπιστοσύνη των ανθρώπων που το αγαπούν, το στηρίζουν και αναλώνουν δυνάμεις. Για αυτό και αισθάνομαι πρώτος το βάρος αυτής της μεγάλης ευθύνης να βγούμε από το τέλμα και να κάνουμε το άλμα. Μπορούμε;
Ασφαλώς, μπορούμε. Και για αυτό είμαστε όλοι εδώ. Η παρουσία όλων μας δεν έχει κανένα νόημα, αν δεν στοχεύει στο να θωρακίσει τη δυναμική και την κυριαρχία της ΕΠΟ στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το ζήτημα λοιπόν είναι πολύ καθαρό. ΄Η θα επιλύσουμε το οικονομικό πρόβλημα ή...θα λύσουμε τους ζυγούς.
Τρίτη επιλογή δεν υπάρχει.
Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν και ο ουρανός δεν βρέχει λύσεις. Πάμε σε στασιμότητα ή και μείωση, αν συνυπολογίσει κανείς ότι η οικονομική κρίση έχει ήδη επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στα έσοδά μας από την αγορά και τις επιχειρήσεις.
Μοναδικός πνεύμονας σταθερής και αυξανόμενης χρηματοδότησης της ΕΠΟ παραμένει όλα αυτά τα χρόνια το επαγγελματικό ποδόσφαιρο με την ετήσια συμμετοχή του να προβλέπεται να ανέλθει φέτος στα δέκα εκατομμύρια (10.000.000) ευρώ από εφτά εκατομμύρια διακόσιες πενήντα χιλιάδες (7.250.000) ευρώ που ήταν στην προηγούμενη περίοδο.
Η λογιστική αγαπητοί φίλοι, είναι πρακτική αριθμητική. Οπως και να το δεις ένα κι ένα πάντα θα κάνει δύο. Οποιος υποστηρίζει ότι μπορεί να κάνει τρία, είτε δεν ξέρει να μετράει, είτε υπηρετεί δικές του σκοπιμότητες.
Η ΕΠΟ είναι αναγκασμένη να ανακαλύψει νέες πηγές χρηματοδότησης ή να επιχειρήσει να ενεργοποιήσει παλιές που είχαν ουδετεροποιηθεί στο προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Η πρώτη επιλογή ξέρετε όλοι τι μπορεί να σημαίνει. Επιβολή και «νέας φορολογίας» στο ποδόσφαιρο, μέσω αύξησης προστίμων, παραβόλων, παρακρατήσεων κλπ. Εξέλιξη που ασφαλώς σε κανένα δεν αρέσει, είναι καταδικαστική για τα ερασιτεχνικά σωματεία και δεν προσφέρει την επιδιωκόμενη μόνιμη και σταθερή χρηματοδότηση.
Η δεύτερη επιλογή αποτελεί, στη σημερινή συγκυρία, ουσιαστικά μονόδρομο.
Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία πρέπει να στραφεί εκ νέου στην ενεργοποίηση της χρηματοδότησης από την Πολιτεία σε όλες τις μορφές της και στην διεύρυνση της οικονομικής συμμετοχής του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Κι αυτό να γίνει με δύο βασικές προϋποθέσεις:
1.Η ενεργοποίηση της χρηματοδότησης από όλες τις κρατικές πηγές και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο να είναι μόνιμη, σταθερή, διασφαλισμένη και να διευρύνεται κατ΄ έτος, με βάση τις πραγματικές ανάγκες της Ομοσπονδίας, των Ενώσεων και του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.
2.Η συμφωνημένη αυτή εξέλιξη σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να θέσει εν αμφιβόλω την ουσία του αυτοδιοίκητου του ποδοσφαίρου, ούτε να οδηγήσει σε συνδιοίκηση με την Πολιτεία και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Σήμερα εδώ, μπροστά σας, μπορώ να σας διαβεβαιώσω με τον πιο κατηγορηματικό και απόλυτο τρόπο για την ευλαβική τήρηση εκ μέρους της διοίκησης της ΕΠΟ και εμού προσωπικώς και των δύο αυτών προϋποθέσεων. Στάση αμετακίνητη και αδιαπραγμάτευτη σε όλες τις συζητήσεις, τις επαφές και τις συμφωνίες που έγιναν με την Πολιτεία και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, όσο και στα ανταλλάγματα που η Ομοσπονδία έχει διασφαλίσει για τις Ενώσεις και την ποδοσφαιρική υποδομή.
Αγαπητοί Σύνεδροι,
Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την εκλογή μου ως Προέδρου της Ομοσπονδίας έως και σήμερα επεδίωξα, με τη συνδρομή όλων των μελών του Δ.Σ., πολιτικές συμφωνίες, τόσο με την Πολιτεία, όσο και με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, στη βάση πάντα προηγούμενων ανάλογων επιλογών της ΕΠΟ από τον Ιανουάριο 2008 που δεν υλοποιήθηκαν για αντικειμενικούς λόγους.
Συμφωνίες που υπηρετούν τα συμφέροντα και την προοπτική της Ομοσπονδίας. Επιλύουν με τρόπο οριστικό και απόλυτο το οικονομικό πρόβλημα. Διαφυλάσσουν με τον πιο ακέραιο τρόπο τη δυναμική και την κυριαρχία της ΕΠΟ.
Τι προβλέπουν οι συμφωνίες αυτές:
1.Ισότιμη, ουσιαστική και μόνιμη συνεργασία με την Πολιτεία για όλους εκείνους τους τομείς θεμάτων που η παρέμβασή της είναι απαραίτητη για να λειτουργήσουν (αντιμετώπιση της βίας, υγεία κλπ.), χωρίς να τίθεται σε αμφιβολία η κυρίαρχη θέση της Ομοσπονδίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
2.Βελτιώσεις σε τομείς λειτουργίας (αθλητική δικαιοσύνη κλπ.) για την αναβάθμιση της αξιοπιστίας των διοργανώσεων, που η Ομοσπονδία κρίνει ως αναγκαίες και για το λόγο αυτό τις επεδίωξε.
3.Αποδοχή, εκ μέρους της ΕΠΟ, της αποκλειστικής ευθύνης της ΟΠΑΠ Α.Ε. για το Στοίχημα.
4.Αποκατάσταση, αποκλειστικά και μόνο σε εκλογική βάση, μιας νέας ισορροπίας με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ακριβώς ανάλογης με αυτή που υπάρχει στο Δ.Σ., ώστε να διευρυνθεί η συμμετοχή του στην εκλογική διαδικασία, αλλά με την ΕΠΟ να διατηρεί εντελώς αλώβητη την απόλυτη εξουσία της σε θέματα Καταστατικού και Κανονισμών.
Οι επιλογές αυτές κινούνται στο πλαίσιο των πάγιων αποφάσεων της Ομοσπονδίας να διευρύνει τις συμμαχίες της και να προσπορίζεται οφέλη, διατηρώντας πάντα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πως μεταφράζονται οι συμφωνίες αυτές στη δική μας γλώσσα και σε ποιες τροποποιήσεις Καταστατικού και Κανονισμών υπακούουν;
1.Στην τροποποίηση των διατάξεων του Καταστατικού μας που προβλέπουν τη σύνθεση των Πειθαρχικών Επιτροπών, με τη συμμετοχή πλέον δύο τακτικών δικαστών και ενός νομικού.
2.Στην υιοθέτηση διατάξεων Κανονισμών της UEFA που διευρύνουν τη δικαιοδοσία της Επιτροπής Εφέσεων.
3.Στην αυστηροποίηση των ποινών του Πειθαρχικού Κώδικα για θέματα βίας στα γήπεδα με την επαναφορά της ποινής αποκλεισμού έδρας (κεκλεισμένων των θυρών) για εκτεταμένα επεισόδια, ως πρώτη ποινή.
4.Στην ενεργοποίηση, μέσω της ψήφισης του νέου Κανονισμού, της Σύμβασης Διαιτησίας της UEFA, που διαμορφώνει ένα εντελώς νέο σκηνικό στην παραγωγή, εκπαίδευση και επιμόρφωση των διαιτητών, παρατηρητών και εκπαιδευτών διαιτησίας και συντελεί αποφασιστικά στη βελτίωση της δημόσιας εικόνας του χώρου.
5.Στην υιοθέτηση ενός νέου Κανονισμού Ασφάλειας των Γηπέδων και των Διοργανώσεων.
6.Στην απάλειψη των διατάξεων του Καταστατικού που προέβλεπαν ενός είδους συμμετοχή της Ομοσπονδίας σε ιδιωτικές εταιρίες ποδοσφαιρικού στοιχήματος.
7.Στην τροποποίηση των διατάξεων του Καταστατικού, αποκλειστικά μόνο για την εκλογική γενική συνέλευση, ώστε να προβλέπεται διευρυμένη συμμετοχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου (το περιβόητο «16+2») στις εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου και Δ.Σ. της ΕΠΟ στη λογική «μία ΠΑΕ-μία ψήφος» για τη Super League και την υποχρέωση κάθε ΠΑΕ να ασκεί αποκλειστικά η ίδια το εκλογικό της δικαίωμα.
8.Στη θεσμοθέτηση της απαγόρευσης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου να προτείνει υποψήφιο Πρόεδρο και υποψήφια Μέλη Δ.Σ., πέραν αυτών που δικαιούται να εκλέγει με τις δικές του διαδικασίες.
9.Στη διατήρηση, με σαφή πρόβλεψη του Καταστατικού, σε όλες τις υπόλοιπες Γενικές Συνελεύσεις, τακτικές και έκτακτες, των ισορροπιών που σήμερα υφίστανται με το δόγμα «Μία Ενωση-Μία ψήφος».
Οι συμφωνίες, στις οποίες παραπάνω αναφέρθηκα, προϋποθέτουν, για να λειτουργήσουν, σαφείς, συγκεκριμένες και διαχρονικές οικονομικές παροχές της Πολιτείας, της ΟΠΑΠ Α.Ε. και του επαγγελματικού ποδοσφαίρου προς την Ομοσπονδία.
Χωρίς τις παροχές αυτές είναι σαφές πως η ισχύς των συμφωνιών παύει να υφίσταται και η Ομοσπονδία επανακαθορίζει τη στάση της.
Το συνολικό ύψος των παροχών αυτών αναμένεται, με τους μετριότερους υπολογισμούς, να φτάσει ετησίως στο ποσό των δεκατριών εκατομμυρίων (13.000.000) ευρώ και από τις τρεις πηγές.
Για το ποσό αυτό η ΕΠΟ θα πρέπει, εδώ στη Γενική Συνέλευση και ενώπιον των Ενώσεων να δεσμευτεί για τον τρόπο κατανομής του, ώστε η απόφαση να είναι κοινή και υποχρεωτική.
Σήμερα λοιπόν επιθυμώ να καταθέσω ενώπιόν σας σαφείς και δεσμευτικές εγγυήσεις για την κατανομή ετησίως ποσού έξι εκατομμυρίων (6.000.000) ευρώ για την επιχορήγηση των Ενώσεων, με στόχο να πάψει, στην πράξη και όχι στα λόγια, ο οικονομικός αποκλεισμός, να αποκατασταθούν οι ισορροπίες στη λειτουργία τους, να τονωθεί παραγωγική διαδικασία. Το ποσό αυτό θα καταβάλλεται κάθε χρόνο, ώστε σε μικρό χρονικό διάστημα οι Ενώσεις να είναι σε θέση και πάλι να λειτουργούν κανονικά, χωρίς το άγχος των δικαστηρίων και των κατασχέσεων, με μοναδικό του μέλημα τα τοπικά πρωταθλήματα και τις υποδομές τους.
Στο ποσό των έξι εκατομμυρίων (6.000.000) ευρώ θα πρέπει να προστεθεί και το ποσό που θ προκύψει από την παρακράτηση ποσοστού 60% από τα πρόστιμα των ΠΑΕ της Super League, το οποίο επίσης προτείνω να κατανέμεται στις Ενώσεις για την οικονομική επιβράβευση σωματείων της δύναμης τους που καλλιεργούν τμήματα υποδομής σε σταθερή και μόνιμη βάση.
Το υπόλοιπο ποσό θα κατευθυνθεί στην Ομοσπονδία για τις δικές της ανάγκες, με σημαντικότερη αυτή της σταδιακής μείωσης του ελλείμματος, ώστε μέσα στην επόμενη τριετία να μπορεί η ΕΠΟ να αποκαταστήσει τη σχέση εμπιστοσύνης με προμηθευτές της και την αγορά αλλά και να σχεδιάσει ένα μέλλον διαφορετικό από αυτό που σήμερα προδιαγράφεται για την ίδια και το ποδόσφαιρο.
Στο σημείο αυτό και προς άρση κάθε παρεξήγησης, επιθυμώ να διαμηνύσω προς κάθε κατεύθυνση: Κάθε περίπτωση να μην τηρηθούν από τις άλλες πλευρές τα υπεσχημένα ή τα συμφωνημένα είναι ξεκάθαρο πως θα προκαλέσει την άμεσα αντίδραση της Ομοσπονδίας. Η προοπτική αυτή, στο ενδεχόμενη μη τήρησης όσων συμφωνήθηκαν, είναι σαφής δέσμευση προς τη Συνέλευση. Απευχόμαστε να συμβεί το παραμικρό. Αν όμως συμβεί αντίδρασή μας θα είναι ακαριαία. Επ΄ αυτού δεν υπάρχει ούτε μισή δεύτερη σκέψη. Εχουμε εξηγήσει με αφήνει τη στάση μας προς όλους. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
Αγαπητοί Σύνεδροι,
Για την ΕΠΟ σημαντικό πεδίο παρέμβασης κάθε αγωνιστική περίοδο αποτελούν οι συντονισμένες προσπάθειες για την αναβάθμιση της αξιοπιστίας, τόσο των διοργανώσεων, όσο και φορέων του ποδοσφαίρου που συμμετέχουν καθοριστικά στη διαμόρφωση των όρων ισοτιμίας που πρέπει να χαρακτηρίζουν τις διοργανώσεις.
Στο πεδίο αυτό, που αποτελεί κοινό μέλημα όλων μας, η Ομοσπονδία αποφάσισε και μετουσίωσε, με σειρά νέων Κανονισμών ή τροποποιήσεων σε υφιστάμενους, σε πράξη τις δημόσιες δεσμεύσεις της για την αναβάθμιση της αξιοπιστίας των διοργανώσεων.
Κυρίαρχη παρέμβαση στη διαδικασία αυτή θεωρείται –και δικαίως- το νέο σύστημα διαιτησίας, που έρχεται να υλοποιήσει τη Σύμβαση Διαιτησίας της UEFA. Μια Σύμβαση που έχει καταστεί υποχρεωτική για τις Ομοσπονδίες-Μέλη και η οποία διαμορφώνει ένα εντελώς νέο τοπία στην ελληνική διαιτησία.
Το νέο σύστημα διαιτησίας διαχωρίζει πλήρως την παραγωγική, εκπαιδευτική και επιμορφωτική διαδικασία από το αγωνιστικό μέρος. Αντιμετωπίζεται έτσι, με όρους σύγχρονους, το μέγα θέμα του επιπέδου παραγωγής, εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των διαιτητών. Εισάγονται σαφή και συγκεκριμένα κριτήρια αξιολόγησης και επιλογής. Αποσυντίθεται ταχύτατα το καθεστώς των κάθε είδους συναλλαγών. Δίδεται μεγάλη προσοχή στην υποδομή. Εισάγονται σε όλες τις εκπαιδευτικές διαδικασίες, ως βασική, αποκλειστική θα έλεγα, παράμετρος οι γραπτές εξετάσεις στο πρότυπο των πανελλαδικών εξετάσεων. Διευρύνεται το σώμα των εξεταστών με την παρουσία των εκπροσώπων της UEFA στις υψηλές βαθμίδες. Η ευθύνη της διαιτησίας περνάει στην ΕΠΟ, όπως συμβαίνει σε όλες τις Ομοσπονδίες-Μέλη της FIFA.
Το νέο σύστημα διαιτησίας αποτελεί, αντικειμενικά, μια θεσμική παρέμβαση πρώτης γραμμής. Η Ομοσπονδία πρέπει να είναι περήφανη και να στηρίξει με όλες τις δυνάμεις της την υλοποίηση του.
Τα οφέλη στο άμεσο μέλλον θα είναι σημαντικά και σε καμία περίπτωση η ΕΠΟ δεν μπορεί να τα αγνοήσει ή να τα μεταφέρει στο απώτερο μέλλον.
Στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού του ελληνικού ποδοσφαίρου εντάσσονται και όλοι οι υπόλοιποι κανονισμοί με τις τροποποιήσεις τους. Σημαντικός ο καθένας για τα όσα περιγράφει και θεσμοθετεί στο χώρο ευθύνης του. Η έγκρισή τους από το Δ.Σ. υπήρξε ομόφωνη, γεγονός που καταγράφει μια συγκεκριμένη διάθεση να εμπλουτισθεί το θεσμικό πλαίσιο του ποδοσφαίρου, ώστε να διασφαλιστεί η ισοτιμία των ομάδων στις διοργανώσεις και οι βελτιώσεις που είναι απαραίτητες για να λειτουργήσουν όλες οι πλευρές.
Τα νέα γραφεία της ΕΠΟ
Αυτό είναι κάτι που το λέω για πρώτη φορά. Το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκει επιτέλους το «σπίτι» που του αξίζει. Και το γεγονός αυτό έχει και συμβολική αλλά και πρακτική σημασία.
Πρόκειται για μια εξέλιξη ιδιαίτερα θετική για την Ομοσπονδία καθώς θα μπορεί πλέον να έχει συγκεντρωμένες σε ένα χώρο όλες τις υπηρεσίες της, να οργανώσει καλύτερα τη δική της λειτουργία και να συντονίσει αποτελεσματικά το παραγωγικό της έργο.
Τα νέα γραφεία της Ομοσπονδίας βρίσκονται στο πάρκο Γουδή και παραχωρήθηκαν στην ΕΠΟ από τον υπουργό Πολιτισμού κ. Αντώνη Σαμαρά και τον Πρόεδρο των Ολυμπιακών Ακινήτων κ. Διονύση Σταμενίτη.
Εκτείνονται σε ένα εμβαδό χιλίων διακοσίων (1.200) τετραγωνικών μέτρων τα οποία θα αυξηθούν σε δύο χιλιάδες (2.000) τετραγωνικά μέτρα με κάποιες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις.
Τα υφιστάμενα κτίρια είναι πετρόκτιστα, βρίσκονται μέσα σε ένα περιβάλλον πράσινου, συνδέονται εύκολα μεταξύ τους με την κατασκευή ενός αίθριου και θα προσφέρουν, όταν ολοκληρωθεί η μετασκευή και η εγκατάσταση, στην Ομοσπονδία ένα χώρο διοίκησης σύγχρονο, λειτουργικό, απόλυτα εναρμονισμένο με το περιβάλλον.
Από τη θέση αυτή εκφράζω τις ευχαριστίες όλων μας στον υπουργό Πολιτισμού κ. Αντώνη Σαμαρά και στον Πρόεδρο των Ολυμπιακών Ακινήτων κ. Διονύση Σταμενίτη και τους διαβεβαιώνω πως η Ομοσπονδία θα ανταποκριθεί πλήρως στην καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του χώρου που της προσφέρεται.
Αγαπητοί Σύνεδροι,
Το χρονικό διάστημα που πέρασε από την τελευταία τακτική γενική συνέλευση ήταν πλούσιο σε εξελίξεις και εμπειρίες για όλους μας.
Τιμούμε όλα όσα προσέφεραν στη Ομοσπονδία από οποιαδήποτε θέση όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι και Μέλη του Δ.Σ., Πρόεδροι και στελέχη Ενώσεων.
Το έργο τους κανείς δεν μπορεί ούτε να το μειώσει, ούτε, πολύ περισσότερο, να το ακυρώσει. Ασφαλώς κανένας δεν είναι αλάνθαστος. Πάντα θα υπάρχουν και λάθη και αδυναμίες και παραλείψεις. Το σημαντικό είναι να τα καταγράψουμε ως διδακτική εμπειρία, να τα διορθώνουμε και να προχωράμε μπροστά.
Στην προοπτική αυτή δεν περισσεύει κανείς. Αυτό που λέω δεν είναι σχήμα λόγου. Το πιστεύω απόλυτα και το αποδεικνύει καθημερινά η λειτουργία μου. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει τις δυνάμεις και τα αποθέματα ενέργειας για να ανέβει ψηλότερα. Να πετύχει διακρίσεις, να έχει επιτυχίες και πάνω απ΄ όλα να καταξιώνεται διαρκώς μέσα στη σκέψη και στην καρδιά των φιλάθλων. Για να το πετύχουμε αυτό, ένας δρόμος υπάρχει. Να ενώσουμε χέρια, να ενώσουμε ιδέες, να ενώσουμε δυνάμεις.
Δεν μπορεί κάποιοι να μοχθούν για να μεγαλώσει το δέντρο και κάποιοι να πηγαίνουν να το ροκανίζουν. Για αυτό η οδός των προσωπικών στρατηγικών ποτέ δεν βγάζει πολύ μακριά.
Σήμερα, όμως, πρέπει να δούμε μακριά. Να δούμε μια νέα εποχή για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Για το ποδόσφαιρο του 21ου αιώνα. Αυτό σημαίνει να σχεδιάσουμε και να παλέψουμε για κάνουμε πραγματικότητα την ΕΠΟ που ανταποκρίνεται σε αυτό που έρχεται και όχι σε αυτό που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Με συλλογική δράση και με κοινούς στόχους μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα.
Για αυτό και η ΕΠΟ με σταθερή ηγεσία, με απόλυτα καθαρές κουβέντες, με πνεύμα συνεργασίας είναι έτοιμη να δώσεις τις μάχες της για να κερδίσει το στοίχημα του μέλλοντος. Με αυτήν την πυξίδα χαράζουμε την πορεία πλεύσης. Και λέμε πως σε αυτήν την πορεία οι Ενώσεις, πρέπει να εμπλακούν περισσότερο στη διοίκηση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Λέμε επίσης πως θα επιδιώξουμε να εμπεδώσουμε στενές και ειλικρινείς σχέσεις με τους φιλάθλους, χωρίς τους οποίους δεν υπάρχει ποδόσφαιρο και ειδικά επαγγελματικό.
Στο άμεσο μέλλον, μέσα από τις αποφάσεις της FIFA και της UEFA θα επιδιώξουμε μια νέα πολιτική αλληλεγγύης για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και ειδικά την υποδομή αλλά και μια νέου τύπου διαχείριση των εσόδων, για να αποφύγουμε κλυδωνισμούς που μας δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα.
Θα ήταν παράλογο άλλωστε η Ομοσπονδία να φοβάται το άθλημα που διοικεί και τους ανθρώπους του. Η ΕΠΟ ζει, αναπνέει και εργάζεται μαζί τους. Η ισότιμη αντιμετώπισή τους είναι καθημερινή ανάγκη.
Η συνεργασία μαζί τους είναι η ισχυρότερη διασφάλιση για το μέλλον. Το ειδικό βάρος αυτής της σχέσης απαιτεί αφοσίωση σε μετρήσιμους στόχους και αποτελέσματα. Εκεί πάμε. Εκεί στοχεύουμε.
Ολοι μαζί μπορούμε να το πετύχουμε, με μεγάλους κερδισμένους το ελληνικό ποδόσφαιρο και τις Ενώσεις του».

ΕΠΟ

Τακτική Γ.Σ. ΕΠΟ 2009

Ψηφίστηκαν ο διοικητικός και οικονομικός απολογισμός

Υπερψηφίστηκε από τους συνέδρους που συμμετέχουν στην Τακτική Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ ο διοικητικός απολογισμός της περιόδου από 16 Μαΐου 2008 έως 26 Μαΐου 2009.
Επί συνόλου 57 Ενώσεων-Μελών ο διοικητικός απολογισμός εγκρίθηκε με 57 ψήφους υπέρ.
Επιπλέον, από τους συνέδρους υπερψηφίστηκαν με 57 ψήφους επί συνόλου 57 Ενώσεων-Μελών, τόσο ο οικονομικός απολογισμός της περιόδου 1/1-31/12/2008, όσο και ο οικονομικός προϋπολογισμός της περιόδου 1/1-31/12/2009.

ΕΠΟ

Τακτική Γ.Σ. ΕΠΟ 2009:

Εγκριση τροποποιήσεων καταστατικού-κανονισμών

Εγκρίθηκαν με 57 ψήφους υπέρ επί συνόλου 57 Ενώσεων-Μελών οι προτάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και των Ενώσεων-Μελών της ΕΠΟ για τροποποίηση διατάξεων του Καταστατικού της ΕΠΟ.
Κατά πλειοψηφία (53 υπέρ, 3 κατά, 1 ΕΠΣ απούσα) επί συνόλου 57 Ενώσεων-Μελών εγκρίθηκε η τροποποίηση του άρθρου 30 παρ. 7 του καταστατικού, που επιτρέπει στη Super League να εκπροσωπείται στις εκλογικές γενικές συνελεύσεις της ΕΠΟ με 16 ψήφους (μία ψήφος κάθε ΠΑΕ μέλος της) και στην Ενωση Β΄ και Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας να εκπροσωπείται με δύο ψήφους.

Επιπλέον με 57 ψήφους υπέρ επί συνόλου 57 Ενώσεων-Μελών επικυρώθηκαν οι εγκριθείσες από το Δ.Σ. της ΕΠΟ τροποποιήσεις των: «Κανονισμός Γηπέδων και Ασφάλειας Προστασίας Αγώνων», «Συστήμα Διαιτησίας Ποδοσφαίρου, Κανονισμός Υλοποίησης και Εφαρμογής», «Δικονομικός Κανονισμός Επιτροπής Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών», «Δικονομικός Κανονισμός Λειτουργίας Πειθαρχικών Επιτροπών ΕΠΟ», «Κανονισμός Διαμεσολαβητών Μετεγγραφών Ποδοσφαιριστών», «Πειθαρχικός Κώδικας ΕΠΟ», «Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου Ερασιτεχνικών Πρωταθλημάτων», «Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου Επαγγελματικών Πρωταθλημάτων», «Κανονισμός Προπονητών Ποδοσφαίρου», «Κανονισμός Λειτουργίας Σχολής Προπονητών Ποδοσφαίρου Ελλάδος», «Παράρτημα Β, Διατάξεις Εφαρμογής Κανονισμού για τους Ερασιτέχνες Ποδοσφαιριστές».

"Μέτρα

για την εργασία"

Οι κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν μέτρα ώστε η τόνωση της αγοράς εργασίας να συμβαδίσει με την ανάκαμψη της οικονομίας, δήλωσε ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO).

Ο Χουάν Σομάβια, γενικός διευθυντής του Οργανισμού, προειδοποίησε ότι χωρίς κυβερνητική παρέμβαση και συντονισμένη πολιτική, μπορεί να περάσουν μέχρι και τέσσερα ή πέντε χρόνια προκειμένου η αγορά εργασίας να επιστρέψει στα προ της κρίσης επίπεδα, από τη στιγμή που θα αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας.

"Πρέπει λοιπόν να λάβουμε μέτρα προκειμένου να μειώσουμε τον χρόνο αυτό", δήλωσε σε δημοσιογράφους ο Σομάβια, πριν από τη σύνοδο κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη, σε συνδυασμό με το ετήσιο συνέδριο του Οργανισμού, όπου αναμένεται να παραστούν ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ο Βραζιλιάνος ομόλογός του Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα και η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, χαιρετισμό θα απευθύνουν επίσης και οι ηγέτες της Φινλανδίας, της Πολωνίας, του Τόγκο, της Μοζαμβίκης και της Τζαμάικα.

Ο Σομάβια δήλωσε ότι το συνέδριο θα τονίσει την ανάγκη για "πολιτική καθοδήγηση η οποία θα θέσει ως προτεραιότητα το θέμα της απασχόλησης και της κοινωνικής προστασίας".

Σημείωσε δε ότι καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός συνεχώς αυξάνεται, πρέπει να δημιουργούνται σε τακτική βάση περισσότερες θέσεις εργασίας προκειμένου να απορροφηθούν οι νέοι εργαζόμενοι, καθώς καθυστέρηση στην ανάκαμψη της αγοράς εργασίας συνεπάγεται και αύξηση των διεθνών ποσοστών ανεργίας.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Οργανισμού, τα διεθνή ποσοστά ανεργίας θα κυμανθούν μεταξύ 6,5% και 7,4% μέχρι το επόμενο έτος, κάτι που μεταφράζεται σε 210 με 239 εκατομμύρια ανέργους σε όλο τον κόσμο.

"Μέτρα

για την εργασία"

Οι κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν μέτρα ώστε η τόνωση της αγοράς εργασίας να συμβαδίσει με την ανάκαμψη της οικονομίας, δήλωσε ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO).
Ο Χουάν Σομάβια, γενικός διευθυντής του Οργανισμού, προειδοποίησε ότι χωρίς κυβερνητική παρέμβαση και συντονισμένη πολιτική, μπορεί να περάσουν μέχρι και τέσσερα ή πέντε χρόνια προκειμένου η αγορά εργασίας να επιστρέψει στα προ της κρίσης επίπεδα, από τη στιγμή που θα αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας.
"Πρέπει λοιπόν να λάβουμε μέτρα προκειμένου να μειώσουμε τον χρόνο αυτό", δήλωσε σε δημοσιογράφους ο Σομάβια, πριν από τη σύνοδο κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη, σε συνδυασμό με το ετήσιο συνέδριο του Οργανισμού, όπου αναμένεται να παραστούν ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ο Βραζιλιάνος ομόλογός του Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα και η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα, χαιρετισμό θα απευθύνουν επίσης και οι ηγέτες της Φινλανδίας, της Πολωνίας, του Τόγκο, της Μοζαμβίκης και της Τζαμάικα.
Ο Σομάβια δήλωσε ότι το συνέδριο θα τονίσει την ανάγκη για "πολιτική καθοδήγηση η οποία θα θέσει ως προτεραιότητα το θέμα της απασχόλησης και της κοινωνικής προστασίας".
Σημείωσε δε ότι καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός συνεχώς αυξάνεται, πρέπει να δημιουργούνται σε τακτική βάση περισσότερες θέσεις εργασίας προκειμένου να απορροφηθούν οι νέοι εργαζόμενοι, καθώς καθυστέρηση στην ανάκαμψη της αγοράς εργασίας συνεπάγεται και αύξηση των διεθνών ποσοστών ανεργίας.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Οργανισμού, τα διεθνή ποσοστά ανεργίας θα κυμανθούν μεταξύ 6,5% και 7,4% μέχρι το επόμενο έτος, κάτι που μεταφράζεται σε 210 με 239 εκατομμύρια ανέργους σε όλο τον κόσμο.

Ραδιόφωνο

Η μεγάλη αγάπη

Όποιος έχει αγαπήσει το ραδιόφωνο, ξέρει και τι πρέπει να κάνει.

Το ραδιόφωνο είναι μαγεία, είναι καψούρα, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ!!

Σύντομα κοντά σας και ραδιοφωνικά.

Όχι για να σας ζαλίζουμε με την πολιτική και την ξύλινη γλώσσα αλλά για να συνεχίσουμε "το στριπτίζ".

Τον πρώτο λόγο ο αθλητισμός αλλά και η νυχτερινή ζωή.

ΕΔΩ...θα ξανασυναντηθούμε.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ

Σε συζήτηση βρίσκεται με την ομάδα του Ολυμπιακού Χαλκίδας και ο Αγγελάκης.
Να δούμε αν στο τέλος συμφωνήσουν για την παραμονή του.

Α.Ο. ΧΑΛΚΙΣ

Γαλάνης και Ξιφαράς συζητούν με τους διοικούντες τον Α.Ο. ΧΑΛΚΙΣ, για την παραμονή τους στην ομάδα.

ΡΑΔΙΟ ΕΥΒΟΙΑ 104.1

"ΦΙΛΕ ΣΤΕΛΙΟ

ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΨΟΥΝ

ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ

ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ"

ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΛΑΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ

ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ,

ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΘΕΣΟΥΝ ΓΙΑ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

ΤΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΓΙΑ ΒΟΛΕΜΑ.

ΡΙΤΣΩΝΑ

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΡΙΤΣΩΝΑ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ

miazoiaek.blogspot.com

ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Α.Ο. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Παναγιώτης Γεωργίου

Αγωνίζεται στα ΤΡΙΚΑΛΑ ο Παναγιώτης Γεωργίου, ποδοσφαιριστής του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΧΑΛΚΙΔΑΣ.
Η ομάδα του είναι πρωταθλήτρια στον 4ο Όμιλο της Δ΄Εθνικής και από φέτος θα είναι στη Γ΄Εθνική Κατηγορία.
Ο Γεωργίου ήταν βασικός στην ομάδα και βοήθησε αρκετά.

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ

Το πήρε το μήνυμα;

Αλέξη, το πήρες το μήνυμα;
Εγώ δεν πιστεύω πως έφτασε σε σένα ο ταχυδρόμος.
Αλέξη, η πολιτική δεν είναι χώρος για παιδιά όπως εσύ.
Υπάρχουν νέοι που ξέρουν και θέλουν να τα αλλάξουν όλα.
Αυτοί οι νέοι, Αλέξη, δεν θέλουν να γίνουν αρχηγοί για να έχουν πίσω τους ανθρώπους που βλέπουν να τους λένε τα ίδια και τα ίδια πολλά χρόνια.
Κουράστηκαν, Αλέξη, και βλέπω τον Αλαβάνο, τον Στρατούλη και τα άλλα παιδιά.
Αλέξη, τα νέα παιδιά προτιμούν έναν ηλικιωμένο αρχηγό με νέους ανθρώπους πίσω του, παρά νεαρό αρχηγό με ανθρώπους που για πολλά χρόνια τους έφαγαν στη μάπα!!!

Α.Ο. ΑΡΤΑΚΗΣ

"Τα παιδιά μας"

Μεγάλο βάρος στους μικρούς δίνει η διοίκηση του Α.Ο.Ν.Α.
Στην προσπάθειά τους αυτή θα έχουν τη συμπαράσταση της Δημοτικής αρχής.
Από το περιβάλλον του Δημάρχου μάθαμε πως υπάρχει άψογη συνεργασία και πως ο Δήμος θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να βοηθήσει το Σύλλογο, με την προυπόθεση πως τα παιδιά της Αρτάκης θα έχουν τον πρώτο λόγο.
Φυσικά αυτός είναι ο στόχος και της διοίκησης, αν θυμηθούμε και τα όσα μας είχε πει ο κ. Μπλέτσας.

Συνέχεια ενημέρωσης

ΧΟΡΗΓΟΣ

Δεν γνωρίζουμε περισσότερα, αγαπητέ φίλε.
Ξέρουμε πως αυτοί που θέλουν να είναι χορηγοί σε κάποιες ομάδες, θα αναθέσουν τα πάντα σε δικηγορικό γραφείο.
Δεν τους ενδιαφέρουν θέσεις σε διοικητικά συμβούλια και τέτοια.
Πιστεύω πως σύντομα θα γίνουν γνωστές οι προθέσεις τους.

ΕΥΒΟΙΚΟΣ

Γρηγόρης Μάλλιαρης

Ο άνθρωπος ορχήστρα. Ο προπονητής της ομάδας του Ευβοικού Αγίου Νικολάου αλλά όλοι γνωρίζουν πως φροντίζει για όλα.
Αρκετά δεμένος με την ομάδα και το Διοικητικό Συμβούλιο.
Τα πάει πολύ καλά με τον Πρόεδρο κ. Γιάννη Μπαρίτα και φυσικά με τους ποδοσφαιριστές.
Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει, αφού η αγάπη του για τον Ευβοικό είναι γνωστή.
Πιστεύει πως η νέα χρονιά θα είναι ακόμη καλύτερη για τον Ευβοικό.

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΥΜΗΣ

Ο κ. ΘΩΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ

ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΚΥΜΗΣ

ΣΕ ΡΟΛΟ ΚΟΜΠΑΡΣΟΥ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟ.

ΤΗΝ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΡΟΛΟ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ.

Σημεία Ομιλίας Υφυπουργών

Οικονομίας και Εσωτερικών

Τη βούληση της Κυβέρνησης να στηρίξει στην πράξη την ανάπτυξη του νησιωτικού χώρου μετέφεραν στο Συνέδριο οι εκπρόσωποι της, υφυπουργοί Οικονομίας και Εσωτερικών κκ. Μπούρας και Ζώης. Ειδικότερα, από πλευράς του κ. Μπούρα τονίστηκαν τα ακόλουθα:
Το ζήτημα της νησιωτικής πολιτικής είναι κεντρικό για την ποιότητα και τη βιωσιμότητα της χώρας. Η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια στηρίζει το νησιωτικό χώρο με συγκεκριμένα μέτρα και έχει σαφή πολιτική απόφαση να συνεχίζει να στηρίξει τα νησιά μας με στοχευμένες πολιτικές στους τομείς μεταφορών, ενέργειας, περιβάλλοντος, τουρισμού και επιχειρηματικότητας .
Μαζί με την ΕΝΑΕ, έχουμε προχωρήσει σε συγκεκριμένα μέτρα στήριξης των Ν.Α για την καλύτερη διαχείριση και αξιοποίηση του ΕΣΠΑ.
Έχουμε προχωρήσει στην ίδρυση της Νομός Α.Ε και έχουμε προχωρήσει στη συγκρότηση Ομάδων Έργου γιαντο ΕΣΠΑ που ήδη έχει ξεκινήσει και προετοιμάζει τα μεγάλα έργα. ‘Ηδη, έχουμε επιτύχει την έγκριση του Σχεδίου διαχείρισης του ΕΣΠΑ και είμαστε μια από τις 4 χώρες που το έχουν επιτύχει.
Ειδικά για τα νησιά, ο κ. Μπούρας τόνισε ότι η Κυβέρνηση τα έχει στηρίξει με συγκεκριμένα μέτρα. Μέτρα ακτοπλοϊκής σύνδεσης ειδικά των μικρών νησιών, μέτρα για το περιβάλλον υποδομές αντιμετώπισης της λειψυδρίας, εκσυγχρονισμό των Κέντρων . Υγείας, υποδομές ηλεκτροδότησης κλπ Επί πλέον, η Κυβέρνηση σχεδιάζει και υλοποιεί νέα δέσμη μέτρων που στηρίζουν τα νησιά, ειδικά αυτήν την περίοδο της κρίσης.
Πρόσθετα κονδύλια ύψους 200 εκατ. Ευρώ, πρόσθετα κονδύλια στα ΠΕΠ Κρήτης και Νοτίου Αιγαίου, φορολογικά κίνητρα, τόνωση της επιχειρηματικότητας, στήριξη του τουρισμού με συγκεκριμένα 14 μέτρα είναι μερικές από τις πολιτικές που εφαρμόζουμε ήδη. Σας διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε κοντά και να λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη τις θέσεις της ΕΝΑΕ. Από την πλευρά του ο υφυπ. Κ. Χρ.Ζώης μετέφερε την πολιτική απόφαση της Κυβλέρνησης και του Υπ. Εσωτερικών να στηρίξει το νησιωτικό χώρο και εξήρε την πρωτοβουλία της ΕΝΑΕ να διοργανώσει το Συνέδριο που, με τη συμβολή του Πανεπιστημίου Αιγαίου θα αποδώσει πολλά και σημαντικά αποτελέσματα σε επιστημονική βάση

ΣΥΝ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ,

ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ,

ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ

ΤΗΣ Κ.Π.Ε. ΤΟΥ ΣΥΝ

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Πριν ξεκινήσω την εισήγησή μου, θα ήθελα να απευθύνω και εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και όλες τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του ΣΥΝασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, που δώσαμε μαζί έναν δύσκολο αλλά όμορφο αγώνα.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τα χιλιάδες μέλη, τα στελέχη και τους φίλους της παράταξης που έδωσαν από το υστέρημα του χρόνου και της ψυχής τους σε αυτή την εκλογική μάχη.

Να ευχαριστήσω και όλους τους υποψήφιους και υποψήφιες ευρωβουλευτές για τον αγώνα τους.

Ειδικότερα το Νίκο το Χουντή και να του ευχηθούμε καλή και δημιουργική θητεία στο ευρωκοινοβούλιο.

Την Ελένη τη Σωτηρίου για την αντοχή, την επιμονή και την αγωνιστικότητά της.

Και ακόμα πιο πολύ το Δημήτρη το Παπαδημούλη, που βρέθηκε στη πρώτη γραμμή και έδωσε έναν έντιμο και ανιδιοτελή αγώνα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

το Κόμμα μας και η παράταξή μας ο ΣΥΡΙΖΑ, βγαίνουν από μια δύσκολη εκλογική αναμέτρηση με απώλειες.

Είχαμε ένα εκλογικό αποτέλεσμα κατώτερο των προσδοκιών και των στόχων μας. Οφείλουμε όλοι με αυτοκριτική διάθεση και με ειλικρίνεια να αποτιμήσουμε το αποτέλεσμα. Η αλήθεια είναι πάντα άλλωστε επαναστατική δύναμη.

Οφείλουμε να αποτιμήσουμε το αποτέλεσμα, και να το διαχειριστούμε θετικά, γιατί η διαχείρισή του είναι πιο κρίσιμη από το ίδιο το αποτέλεσμα.

Οφείλουμε να αναλύσουμε σε βάθος τα αίτια. Να μη προσπεράσουμε τις αδυναμίες μας. Να μη διστάσουμε την αυστηρή αυτοκριτική με στόχο να διορθώσουμε λάθη και παραλήψεις.

Να αντιμετωπίσουμε το εκλογικό αποτέλεσμα όχι ως μια νέα αφετηρία εσωκομματικής γκρίνιας και εσωστρέφειας αλλά ως καμπανάκι κινδύνου για να διορθώσουμε λάθη και να διορθωθούμε. Ως μια ευκαιρία για να ασχοληθούμε σοβαρά με χρόνιες και δομικές δυσλειτουργίες που όλο το προηγούμενο διάστημα τις αναγνωρίζαμε αλλά τις κρύβαμε κάτω από το χαλί.

Συντρόφισσες και σύντροφοι όσο λάθος θα ήταν σήμερα να σφυρίζαμε αδιάφορα σα να μη συνέβη τίποτα, άλλο τόσο λάθος θα ήταν να το αντιμετωπίσουμε και ως καταστροφή.

Χάσαμε μια μάχη, έχουμε όμως το πόλεμο μπροστά μας και πρέπει γρήγορα να ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας γιατί η κοινωνία έχει ανάγκη από μια διαρκή και ενεργό παρουσία της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς, ιδίως στις μέρες της οικονομικής κρίσης και των κοινωνικών εντάσεων.

Ποια συμπεράσματα πρέπει να βγουν από το εκλογικό αποτέλεσμα.

Πρώτον.

Έχουμε μια αποχή που υπερβαίνει κάθε προηγούμενο. Προφανώς αυξημένη επειδή στις ευρωεκλογές, στα μάτια του κόσμου, το διακύβευμα δεν ήταν ουσιαστικό, αλλά μόνο συμβολικό. Αλλά πάρα πολύς κόσμος και ιδιαίτερα νέοι άνθρωποι, δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να στείλουν κανένα πολιτικό μήνυμα σε κανέναν. Ή έστειλαν ένα συνολικό μήνυμα σε όλους μαζί. Και αυτό πρέπει να εκτιμηθεί σοβαρά, ειδικά όταν βρισκόμαστε μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και σε συνθήκες σοβαρής όξυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων.

Δεύτερον.

Υπάρχει συνολική κρίση του πολιτικού συστήματος. Και αυτό σώζει τον δικομματισμό από την εικόνα της ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Η Νέα Δημοκρατία γκρεμίζεται κατά 9.5 ποσοστιαίες μονάδες και χάνει περίπου 1 εκ. 400 χιλιάδες ψήφους. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ, χάνει 1,7 ποσοστιαίες μονάδες από το αποτέλεσμα των εκλογών της ήττας του 2007 και περίπου 850 χιλιάδες ψηφοφόρους. Συνολικά λοιπόν ο δικομματισμός χάνει 11.25 ποσοστιαίες μονάδες και σχεδόν 2 εκ 200 χιλιάδες ψηφοφόρους. Αλλά δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ήττα του δικομματισμού, γιατί κανείς - πλην της ακροδεξιάς δεν καρπώνεται αυτές τις απώλειες.

Το ΠΑΣΟΚ σχεδόν πανηγυρίζει γιατί βγήκε πρώτο. Και η ΝΔ μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν καταδικάστηκε η οικονομική της πολιτική, και ότι μπορεί να ξανασυσπειρώσει τον κόσμο κυνηγώντας τους μετανάστες.

ΘΑ ήταν ήττα και καταδίκη του δικομματισμού, αν η κυβέρνηση σκεφτόταν από την επόμενη Δευτέρα ότι δεν μπορεί να βάλει νέους έμμεσους φόρους, δεν μπορεί να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, δεν μπορεί να βάλει πλέον στο στόχαστρο τις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό.

Αλλά τώρα μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν έλαβε τέτοιο μήνυμα. Γιατί αν ήταν τέτοιο το μήνυμα θα είχε ενισχυθεί η αριστερά του πολιτικού συστήματος απέναντι στην δική της κατάρρευση.

Θα ήταν επίσης ήττα και καταδίκη του δικομματισμού, αν το ΠΑΣΟΚ υποχρεωνόταν, για τους ίδιους λόγους να αναγνωρίσει ότι δεν έχει ουσιαστική εναλλακτική πρόταση απέναντι στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Ούτε αυτό συμβαίνει, αφού το μήνυμα δεν εμπεριείχε καταδίκη της συγκεκριμένης πολιτικής και όσων την ακολουθούν.

Αυτό δεν σημαίνει απουσία δυσαρέσκειας από την οικονομική πολιτική. Αυτή υπάρχει, είναι έντονη και την βλέπουμε καθημερινά στην επαφή μας με τον κόσμο. Σημαίνει απουσία προσδοκιών για μια εναλλακτική πορεία. Και εδώ πρέπει να δούμε τις δικές μας ευθύνες και την δική μας αδυναμία να ανταποκριθούμε.

Τρίτον και ίσως το πιο σημαντικό.

Έχουμε μια άνοδο της ακροδεξιάς, σε ποσοστά και σε ψήφους. Από μία άποψη αυτό μπορεί να αποδοθεί στην εκλογική κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας.

Αλλά δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτή την εύκολη εκτίμηση. Η ακροδεξιά καρπώνεται την αντίδραση ευρύτατων λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Και το καταφέρνει με έναν επιφανειακό συντηρητικό λαϊκιστικό πολιτικό λόγο, που απέναντι στην κρίση μιλάει για ασφάλεια, πατρίδα και θρησκεία.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η τάση ανόδου της ακροδεξιάς, φαίνεται να επηρεάζει και τα δύο μεγάλα κόμματα. Η κυβέρνηση σπεύδει να υιοθετήσει πλήρως την γραμμή Σαρκοζί και Μπερλουσκόνι, με επίδειξη δύναμης απέναντι στους μετανάστες, που δεν πρόκειται να παράξει κανένα αποτέλεσμα εκτός από τηλεοπτικά πλάνα.

Αυτό είναι μια γραμμή της νέας ευρωπαϊκής δεξιάς. Δεν μας ενδιαφέρει να λύσουμε το πρόβλημα. Μας ενδιαφέρει να κρατάμε σταθερά τους μετανάστες στην θέση του προβλήματος, ώστε να είμαστε εμείς η λύση.

Και πίσω από αυτή την πολιτική, που επί της ουσίας δεν είναι πολιτική αλλά λαϊκισμός, σέρνεται με πρωτοφανή τρόπο το ΠΑΣΟΚ, μήπως καταφέρει και κλέψει κάτι από το ρεύμα που εγκαταλείπει την ΝΔ προς τον Καρατζαφέρη.

Στην ουσία πρόκειται για κατάντια, που αποδεικνύει ότι από την σοσιαλδημοκρατία των προηγούμενων δεκαετιών, που μιλούσε για κοινωνικό κράτος και κοινωνική συνοχή, πολύ λίγα έχουν πια απομείνει.

Εδώ πρέπει να δούμε τις παραμέτρους της δικής μας πολιτικής παρουσίας. Γιατί ιδεολογικό και πολιτικό αντίβαρο απέναντι στον ακροδεξιό λαϊκισμό, είμαστε εμείς.

Όλο το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα αυτή τη στιγμή επενδύει επάνω του. Και αποδεικνύεται ότι δεν τα έχουμε καταφέρει όπως θα έπρεπε. Πρέπει να προσανατολιστούμε και να δουλέψουμε καλύτερα πάνω σε αυτό.

Δεν αρκεί να λες στον κόσμο ότι η βάση των προβλημάτων του είναι στις σχέσεις εκμετάλλευσης. Σε ακούει αλλά δεν αντιδρά. Αυτό που απαιτείται είναι να ανακτήσουμε την ηγεμονία των ιδεών στο κοινωνικό επίπεδο.

ΝΑ πείσουμε τους εργαζόμενους και τους πιο αδύναμους ότι ο πραγματικός τους αντίπαλος δεν είναι οι εξαθλιωμένοι και οι απελπισμένοι.

ΝΑ υπερασπιστούμε την λογική, που λέει ότι μόνο με αστυνομία στον δρόμο, δεν λύνεται το πρόβλημα της ασφάλειας. Απλώς μεταφέρεται δύο στενά πιο κάτω.

Να υπερασπιστούμε την λογική που λέει η ταύτιση της εγκληματικότητας με τους οικονομικούς πρόσφυγες είναι έντεχνη, υστερόβουλη και πάρα πολύ βολική για το σύστημα.

Να βρεθούμε όμως στη πρώτη γραμμή όχι μόνο με θεωρητικούρες αλλά και με συγκεκριμένες προτάσεις.

Να διεκδικήσουμε λύσεις στο πρόβλημα της γκετοποίησης.

Εκτός από τις επιχειρήσεις σκούπα που είναι αποτελεσματικές για δύο εικοσιτετράωρα, υπάρχουν και άλλες λύσεις. Κέντρα υποδοχής, πολιτικές για την ένταξη στο κοινωνικό ιστό, χτύπημα των κυκλωμάτων trafficking, ναρκωτικών και όπλων, μια άλλη αντίληψη για τους χρήστες ναρκωτικών και την απεξάρτηση τους που θα χτυπάει τους εμπόρους και όχι τα θύματα.

Να υπερασπιστούμε τέλος την αντίληψη που λέει ότι βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι ενός φαινομένου που είναι παγκόσμιο και έχει λάβει διαστάσεις κρίσης. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έρχονται εδώ. Φεύγουν από εκεί.

Φεύγουν από την φτώχεια και τους βομβαρδισμούς. Και δεν θα σταματήσουν να φεύγουν, όσους και αν πνίξουμε στη θάλασσα.

Αυτά οφείλουμε να τα υπερασπιστούμε, όχι απολογούμενοι αλλά επιθετικά. Οφείλουμε να τα υπερασπιστούμε κατανοώντας και αποδομώντας τους ιδεολογικούς μηχανισμούς και τα αίτια, μέσω των οποίων ο ακροδεξιός λαϊκισμός επικρατεί τόσο εύκολα στις αντιλήψεις των ανθρώπων. Πρέπει να το κάνουμε στις ιδέες και στην πράξη. Αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν υπάρχει κανένας άλλος να το κάνει.

Και πρέπει να το κάνουμε μιλώντας ταυτόχρονα στους ανθρώπους για την κρίση, την οικονομική εκμετάλλευση, τις κοινωνικές ανισότητες και τα δικαιώματά τους. Μόνο έτσι, θα καταφέρουμε να κερδίσουμε αυτούς που θέλουμε πραγματικά να εκπροσωπούμε.

Τέταρτο:

οι τάσεις στην Ευρώπη.

Φαίνεται ότι έχουμε μια πλήρη κατάρρευση της σοσιαλδημοκρατίας, που δεν αναδεικνύεται ως εναλλακτική λύση απέναντι στη κρίση αλλά ως κομμάτι της κρίσης. Και είναι λογικό, αφού η σοσιαλδημοκρατία έχει εγκαταλείψει πλήρως κάθε κριτική στον νεοφιλελευθερισμό και αποσκοπεί στην διαχείρισή του.

Κατά συνέπεια δεν μπορεί πλέον να κάνει κοινωνικές συμμαχίες. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να καρπώνεται προσωρινά την δυσαρέσκεια από την διακυβέρνηση της δεξιάς. Αλλά και αυτή η δυνατότητα εξαντλείται.

Από την άλλη υπάρχει ενίσχυση της δεξιάς και της ακροδεξιάς. Με υπόσχεση ότι διέξοδος από την κρίση είναι η ξενοφοβία και η εθνική περιχαράκωση. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο.

Η ξενοφοβία δημιουργεί περισσότερη ζήτηση για καταστολή, η αυξημένη καταστολή δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη ξενοφοβία. Την ίδια στιγμή τα κοινωνικά προβλήματα αυξάνονται και κανένας δεν ασχολείται σοβαρά με την λύση τους. Και από ότι φαίνεται, η ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στην κρίση, μια πολιτική που βαθαίνει την κρίση αντί να την αντιμετωπίσει, θα οδηγήσει σε κοινωνικές αναταραχές.

Και αυτό δεν το λέμε εμείς, το λένε οι ίδιοι οι ευρωπαίοι πολιτικοί και τραπεζίτες. Δεν σημαίνει ότι κάθε κοινωνική αναταραχή είναι καλή. Αλλά η σημερινή κατάσταση επιβάλλει να δούμε πιο συστηματικά τις ευθύνες και τον ρόλο της αριστεράς απέναντι στις συνθήκες που διαμορφώνονται. Γιατί καθήκον μας είναι η υπεράσπιση της κοινωνίας και η διαμόρφωση ενός εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου.

Ας δούμε τώρα και την εικόνα της πέραν της σοσιαλδημοκρατίας αριστεράς. Φαίνεται ότι δεν τα καταφέραμε πολύ καλά, έχουμε μια μείωση και στον αριθμό των ευρωβουλευτών παρά τις σημαντικές εξαιρέσεις στη Πορτογαλία και στη Γερμανία, αλλά και το αξιοσημείωτο αποτέλεσμα του Αριστερού Μετώπου στη Γαλλία.

Δεν έχουμε δηλαδή εικόνα κατάρρευσης, αλλά από την άλλη θα περίμενε κανείς από την αριστερά να καρπώνεται δυναμική από τη χρεοκοπία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, που πολέμησε όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Δεν το βλέπουμε όμως αυτό. Γιατί;

Γιατί δεν μπορέσαμε να προβάλουμε μια δική μας απάντηση στη κρίση ή τουλάχιστον κάτι τέτοιο δεν έγινε κατανοητό από τη κοινωνία.

Και δεύτερον δεν καταφέραμε να δώσουμε μια καθαρή απάντηση απέναντι στο φόβο. Στο φόβο που γεννά η οικονομική κρίση, στο φόβο του διαφορετικού, στο φόβο της εγκληματικότητας, στο φόβο της καταστολής και του κρατικού αυταρχισμού, στο φόβο που κυριαρχεί πιά στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και είναι το κύριο στοιχείο που τροφοδοτεί το λαϊκισμό και την ακροδεξιά.

Από όλα τα ευρωπαϊκά αποτελέσματα της αριστεράς καλό θα ήταν να μείνουμε λίγο παραπάνω σε αυτό της Ιταλίας. Γιατί;

Γιατί είναι ένα σημαντικό παράδειγμα για να δούμε τι πρέπει να αποφύγουμε. Να δούμε τι μπορεί να πάθει κανείς αν παραδοθεί δίχως έρμα στη περιπέτεια της κεντροαριστερής διακυβέρνησης, αλλά και τι μπορεί να πάθει κανείς αν δεν διαφυλάξει την ενότητα ως κόρη οφθαλμού.

Από εδώ προκύπτουν και ορισμένα κρίσιμα συμπεράσματα για την δική μας γραμμή. Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Άκουσα όλες αυτές τις μέρες έντονη και πολλές φορές αυστηρή κριτική για λάθος επιλογές και για αδυναμίες. Καλοδεχούμενη.

Δεν αντιλαμβάνομαι τη κριτική ως αμφισβήτηση. Άλλωστε στις γραμμές μας έχουμε συνηθίσει να μη μασάμε τα λόγια μας. Όποιος θέλει να αμφισβητήσει την ηγεσία το κάνει ευθέως.

Θα μου πείτε δεν έχουν ακόμη μιλήσει όλοι. Θα περιμένω να ακούσω και τον τελευταίο σύντροφο και τη τελευταία συντρόφισσα. Έχω μεγάλη υπομονή και επιμονή.

Θα ακούσω κάθε άποψη, ακόμα και τη σκληρότερη κριτική, ακόμα και κριτικές άδικες και υπερβολικές. Έστω και ένας κόκκος αλήθειας να υπάρχει σε κάθε αντίθετη άποψη, μας βοηθάει όταν τον λαμβάνουμε υπόψη.

Δε θα συμφωνήσω όμως με δημόσια διατυπωμένες υπερβολές που πληγώνουν τους χιλιάδες αγωνιστές, τα μέλη και τους φίλους μας. Όλους όσοι έδωσαν μια σκληρή μάχη, ακόμη και αυτούς που παρά τις επιφυλάξεις και τις διαφωνίες τους, δεν αποφάσισαν να ποτίσουν ξένες γλάστρες και στάθηκαν δίπλα μας.

Και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι κανένας και καμιά από όλους αυτούς δεν αισθάνονται σήμερα ταπεινωμένοι.

Αισθάνονται πικραμένοι και απογοητευμένοι, μας στέλνουν τη πληγωμένη τους αγάπη, που είναι για μας ότι πιο πολύτιμο έχουμε, αλλά είναι υπερήφανοι.

Είναι υπερήφανοι γιατί έδωσαν έναν έντιμο και ανιδιοτελή αγώνα. Είναι υπερήφανοι γιατί στήριξαν αρχές, αξίες και ιδέες.

Και θα είναι μαζί μας και αύριο, το ίδιο περήφανα και με μεγαλύτερο πείσμα, στους αγώνες που έρχονται.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θα ήθελα να σταθώ σε ένα δυο σημεία που νομίζω ότι ασκείται μια βάσιμη κριτική στις επιλογές μας για να δώσω και ορισμένες καθαρές απαντήσεις,

Μας λένε πολλοί φίλοι, και νομίζω έχουν δίκιο, ότι το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο αν ο κατά κοινή ομολογία άξιος ευρωβουλευτής μας ήταν ψηλότερα στο ψηφοδέλτιο και αν μια δημοκρατική διαδικασία δεν πέρναγε προς τα έξω ως εσωκομματική μάχη.

Θέλω να σας αντιστρέψω το ερώτημα. Ήταν θέμα επιλογής; Μπορούσαμε να ακυρώσουμε μια πρωτοπόρα διαδικασία εσωκομματικής δημοκρατίας για να αποφύγουμε το κίνδυνο;

Θα μου απαντήσουν κάποιοι, εύστοχα, ότι θα μπορούσαμε να τηρήσουμε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και να είχαμε στις δύο πρώτες θέσεις τα δύο στελέχη του ΣΥΝ. Θα μας πουν μάλιστα ότι δε θα χάλαγε κι ο κόσμος, ούτε και η συμμαχία μας.

Για όποιον δε γνωρίζει τους ιδρυτικούς καταστατικούς κανόνες της συμμαχίας μας, του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή είναι μια εύλογη τοποθέτηση.

Για τους γνωρίζοντες όμως, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από τη συγκρότησή του το 2004, ως σήμερα έχει τρείς βασικούς όρους εκ των οποίων οι δύο είναι δικαιώματα του ΣΥΝ και η μια υποχρέωση, δεν δικαιολογείται μια τέτοια τοποθέτηση.

Και οι δύο όροι που αφορούν στα δικαιώματα του ΣΥΝ, δηλαδή ότι στην ονομασία του σχήματος υπάρχει το συνθετικό Συνασπισμός και ότι ο εκάστοτε επικεφαλής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ τίθεται και επικεφαλής του συνδυασμού στη εκλογική μάχη του ΣΥΡΙΖΑ, τηρούνται ευλαβικά όλα αυτά τα χρόνια.

Τη δίκη μας υποχρέωση, να εξαντλούμε κάθε δυνατότητα για να διασφαλίζουμε τη πλουραλιστική εκπροσώπηση στις αιρετές θέσεις, δεν οφείλουμε να τη τηρούμε;

Το διαρκές μας συνέδριο αποφάσισε με μεγάλη πλειοψηφία να τηρηθεί αυτή η δέσμευση με αυτόν τρόπο.

Αν υπήρχε άλλος τρόπος να εξασφαλιστεί η πλουραλιστική εκπροσώπηση να ειπωθεί. Και είμαι έτοιμος να τον ακούσω.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, ένα πράγμα είναι βέβαιο: δεν είχαμε δικαίωμα να μη τηρήσουμε τους ιδρυτικούς όρους της συμφωνίας μας, όπως και κανείς άλλος δεν έχει δικαίωμα να τους παραβιάζει.

Σε μια περίοδο που κανείς γύρω μας δεν τηρεί νόμους και κανόνες ηθικούς και πολιτικούς, που κανείς δε τηρεί το λόγο του, αν και η δική μας αριστερά πράττει το ίδιο, μετά να μην αναρωτιέστε γιατί δεν πείθουμε ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Το δεύτερο σημείο που θέλω να σταθώ είναι το θέμα του αριστερού ευρωπαϊσμού και στη κριτική ότι τον εγκαταλείψαμε. Και θα ήθελα να επισημάνω ότι η συμβολή μας στο ΚΕΑ, οι αποφάσεις των συνεδρίων μας, και ειδικότερα του προγραμματικού μας συνεδρίου, η διακηρύξεις και οι τοποθετήσεις μας, το αντίθετο αποδεικνύουν.

Από την άλλη όμως να συνεννοηθούμε και μεταξύ μας γιατί αριστερός ευρωπαϊσμός δεν είναι το παρόν στη Λισσαβόνα. Είναι το όχι στη Συνθήκη της Λισσαβόνας, το οποίο έχουμε συνομολογήσει με όλη την Ευρωπαϊκή αριστερά.

Και επίσης να συνεννοηθούμε για να μην γινόμαστε επιθετικοί και άδικοι απέναντι στους συμμάχους μας. Στον ΣΥΡΙΖΑ συνεννοούμαστε πάντα σε ένα κοινό συμφωνημένο πλαίσιο πολιτικής συμφωνίας.

Από εκεί και πέρα είναι απολύτως λογικό ότι θα έχουμε και διαφωνίες και διαφορετικές προσεγγίσεις με άλλες από τις συνιστώσες. Είναι λογικό. Αν δεν ήταν έτσι θα ήμασταν όλοι στο ίδιο κόμμα και όχι στην ίδια παράταξη.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου δικαιολογημένα πολλά από τα πυρά που δέχθηκε η Ελένη η Σωτηρίου που προσπάθησε με αξιοπρέπεια, παρά το γεγονός ότι δεν είχε την ανάλογη εμπειρία να εκπροσωπήσει το κοινό κεκτημένο του ΣΥΡΙΖΑ και όχι τις δικές της απόψεις. Πράγμα που πολλές φορές δεν τηρούμε εμείς οι ίδιοι όταν βρισκόμαστε στα Μέσα Ενημέρωσης.

Το τρίτο σημείο, αφορά μια συζήτηση που έχει ανοίξει κυρίως στα Μέσα Ενημέρωσης και αφορά υποτιθέμενες προσωπικές διαφορές ή προσωπικές αντιπαραθέσεις στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Συντρόφισσες και σύντροφοι, στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ, στη δική μας αριστερά δεν υπάρχουν προσωπικές διαφορές και αντιπαραθέσεις.

Υπάρχουν πολιτικές διαφωνίες, δεν τις κρύβουμε ποτέ, υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, δεν τις καταχωνιάζουμε κάτω από το χαλί, διότι εμείς συλλογικά, ανοιχτά και δημοκρατικά συζητάμε και λύνουμε τις διαφωνίες μας.

Υπάρχουν λοιπόν ανοιχτά ζητήματα που αφορούν τη τακτική μας, υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα που αφορούν το μοντέλο λειτουργίας μας.

Σε ότι με αφορά, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι υπερασπίζομαι με σθένος τη συλλογικότητα και τη δημοκρατία. Το μοντέλο της συλλογικής ηγεσίας και όχι το μοντέλο της αρχηγοκεντρικής λειτουργίας.

Αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε ότι συλλογικότητα και δημοκρατία υπάρχει εκεί που λειτουργούν συλλογικά όργανα δημοκρατικά εκλεγμένα.

Εκεί που οι αποφάσεις ελέγχονται από τα συλλογικά όργανα.

Εκεί που οι πολιτικές πρωτοβουλίες λαμβάνονται με γνώμονα τις συλλογικές αποφάσεις και χωρίς αιφνιδιασμούς.

Εκεί που όλοι, ακόμα και οι πρώτοι μεταξύ ίσων, έχουν την υποχρέωση να λογοδοτούν στα συλλογικά όργανα.

Αυτό είναι το μοντέλο της συλλογικής ηγεσίας και αυτό οφείλουμε να οικοδομούμε και στο Κόμμα μας και στη παράταξή μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Στο Κόμμα μας, που καλλιεργεί μια αριστερή κουλτούρα που κοιτάζει στο μέλλον, δεν νοούνται ιδιοκτήτες αριστεροσύνης, ανανεωτισμού, ριζοσπαστισμού, ευρωπαϊσμού και δημοκρατικότητας. Όλα αυτά είναι κοινό κτήμα της συλλογικής μας συνείδησης. Είναι ο κοινός ιδεολογικός, πολιτικός και πολιτιστικός μας πλούτος.

Κι αν δεν είναι κοινός πλούτος, πρέπει να γίνει. Γιατί πρέπει κάποτε να γίνει δημιουργική διάχυση όλου αυτού του πλούτου στις γραμμές μας και να σταματήσει η ιδιοκτησιακή τους εκμετάλλευση. Είμαστε ώριμοι να κινηθούμε στην κατεύθυνση της διαλεκτικής σύνθεσης των ρευμάτων και των αποχρώσεών τους, έτσι ώστε να κερδίζουμε από όλα και όχι να χάνουμε από όλα.

Ο πλουραλισμός είναι ομορφιά, είναι δύναμη, αρκεί να μη συντεχνοποιούνται οι τάσεις και τα ρεύματα που συνθέτουν την ομορφιά και τη δύναμή του.

Εμμένω στην αριστερή γραμμή πλεύσης μας, στον αριστερό στρατηγικό μας προσανατολισμό.

Κι αυτό όχι μόνο γιατί το ορίζουν οι συλλογικές μας αποφάσεις, αλλά γιατί αυτές οι αποφάσεις είναι σωστές.

Είναι αποφάσεις που πατάνε γερά στις πιο όμορφες παραδόσεις του αριστερού μας κινήματος κι ακόμα περισσότερο είναι αποφάσεις που έρχονται απ’ το μέλλον, που είναι καμωμένες με υλικά απ’ το αριστερό μέλλον που όλοι μας οραματιζόμαστε

Θέλω να είμαι σαφής. Η αριστερή γραμμή πλεύσης μας, η γραμμή του αριστερού ριζοσπαστισμού, που είναι και ανανεωτικός και δημοκρατικός και οικολογικός και κινηματικός και ουμανιστικός και διεθνιστικός, είναι αδιαπραγμάτευτη.

Και είναι τέτοια η δυναμική της, που, να είστε σίγουροι γι’ αυτό, ούτε στον «απομονωτισμό» θα μας οδηγήσει ούτε και στην «ενσωμάτωση» στο πολιτικό σύστημα εξουσίας.

Το λέω αυτό γιατί διαρκώς τίθεται μπροστά μας, ξανά και ξανά όσα συνέδρια και να κάνουμε όσες αποφάσεις και να πάρουμε το ίδιο ερώτημα: στροφή προς την σοσιαλδημοκρατία ή επιμονή στην αριστερή στροφή που από το προγραμματικό του 2003 με πολύ μεγάλες πλειοψηφίες έχουμε επικυρώσει;

Το ερώτημα έχει απαντηθεί πολλές φορές με το πιο επίσημο τρόπο. Έχουμε κουραστεί και έχουμε κουράσει και τον κόσμο.

Και εδώ συντρόφισσες και σύντροφοι δε χωράνε μισές κουβέντες. Οι ώρες είναι κρίσιμες και χρειάζονται καθαρές εξηγήσεις.

Όποιος θέτει ξανά ζήτημα μεγάλης πολιτικής στροφής για το κόμμα να το πεί καθαρά. Γιατί οι μεγάλες στροφές στα συντεταγμένα κόμματα δε γίνονται ούτε στις Κεντρικές Επιτροπές ούτε στους διαδρόμους, ούτε στα τηλεοπτικά στούντιο.

Οι μεγάλες στροφές γίνονται στα συνέδρια και επικυρώνονται από τη βάση, από τα μέλη του Κόμματος. Όποιος λοιπόν ζητάει μεγάλη πολιτική στροφή ας μιλήσει καθαρά, ας ζητήσει συνέδριο.

Εγώ θα είμαι ο τελευταίος που θα αρνηθώ τη τελική κρίση να έχουν τα μέλη του Κόμματος. Ειδάλλως ας μην ταλαιπωρούμε όμως άλλο ούτε τα μέλη, ούτε τους φίλους μας, ούτε και τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Τίθεται επίσης διαρκώς μπροστά μας και το θέμα των σχέσεών μας ή και κάποιας μελλοντικής συνεργασίας με το Πα.Σο.Κ.

Θέλω κι εδώ να είμαι σαφής.

Δεν μπορούμε να λειτουργούμε με τα πολιτικά στερεότυπα των αρχών της Μεταπολίτευσης περί «αντιδεξιών» δυνάμεων.

Το Πα.Σο.Κ είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει είναι ο ένας απ’ τους «πόλους» διαχείρισης της εξουσίας στο μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα.

Είναι το ένα απ’ τα δυο Κόμματα του αστικού συστήματος εξουσίας στον τόπο μας.

Ο δικομματισμός δεν είναι τεχνική ή μηχανισμός εναλλαγής Κομμάτων στην εξουσία. Είναι η σύγχρονη στρατηγική του αστισμού, που εφαρμόστηκε και στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, πολύ αποτυχημένα μάλιστα.

Κι όπως όλοι ξέρουμε, το Πα.Σο.Κ δεν αναπροσδιόρισε ποτέ το στρατηγικό του ρόλο.

Και όχι μόνο αυτό. Δεν ανακαθόρισε τη στάση του όταν η πολιτική η οποία υπηρέτησε μαζί με τα άλλα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα γέννησαν την χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Αντίθετα, φαίνεται να διολισθαίνει διαρκώς στην ατζέντα της δεξιάς, στο γήπεδο του λαϊκισμού και του συντηρητισμού, στο «νόμος και τάξη».

Προσέξτε, για ξέφραγα αμπέλια μίλαγε η δεξιά το 2000 στα προεκλογικά της σποτ. Και τώρα αναμασάει τα ίδια το ΠΑΣΟΚ, μια δεκαετία μετά, ακολουθώντας έναν επικίνδυνο και ολισθηρό δρόμο.

Τι είδους συνεργασία να κάνουμε λοιπόν;

Όποιος δεν καταλαβαίνει ότι διέξοδος δεν είναι ο νόμος και η τάξη αλλά η προστασία της κοινωνίας είναι σαφές ότι ελπίζει σε άλλες συνεργασίες και όχι συνεργασίες με την αριστερά.

Αλλά να το δούμε και από μια στρατηγική οπτική.

Κοινές δράσεις ή πρωτοβουλίες σε κοινωνικά μέτωπα προφανώς και πρέπει να τις επιδιώκουμε, αλλά μπορούμε να έχουμε ως στρατηγικό στόχο τη συνεργασία με έναν από τους δυο πόλους του πολιτικού συστήματος;

Μπορούμε να έχουμε ως στόχο να αλλάξουμε το τοπίο, να ανατρέψουμε το δικομματισμό και ταυτόχρονα να αποδεχόμαστε μια στρατηγική αναστήλωσης του διπολισμού;

Εδώ σύντροφοι δε χωράνε αμφισημίες. Χρειάζονται καθαρές κουβέντες. Πρέπει να είμαστε καθαροί προς όλες τις κατευθύνσεις.

Εμείς είμαστε αριστερό Κόμμα. Κι η Αριστερά αρχίζει από εκεί που τελειώνει ο δικομματισμός.

Η Αριστερά έχει απέναντί της το δικομματισμό. Έχει και τα δύο της πόδια έξω απ’ το δικομματισμό. Δεν νοείται Αριστερά με το ένα πόδι μέσα στο δικομματισμό και το άλλο έξω.

Το μεταπολιτευτικό σύστημα της δικομματικής συγκυριαρχίας, της διαχειριστικής συγκυριαρχίας Πα.Σο.Κ και Νέας Δημοκρατίας, που ιδιοποιήθηκε το κράτος, που έθεσε υπό ομηρία την ελληνική κοινωνία, που σπατάλησε με περισσή αφροσύνη τον υλικό και άυλο πλούτο της χώρας, που στην κυριολεξία έφαγε το ψωμί των αυριανών γενεών και έχει ως καύσιμό του τη γενικευμένη διαφθορά, δεν μπορεί να περιμένει στήριγμα στη δική μας αριστερά. Τελεία και παύλα.

Εμείς, το ελπιδοφόρο Κόμμα της σύγχρονης ριζοσπαστικής Αριστεράς στον τόπο μας, είμαστε απέναντι σ’ αυτό το σύστημα.

Το αμφισβητούμε και το αντιμαχόμαστε συνολικά. Το αμφισβητούμε πολιτικά, ιδεολογικά και πολιτιστικά στη βάση των αριστερών μας οραμάτων για ένα καλύτερο μέλλον της κοινωνίας μας και του τόπου μας.

Και για να κάνουμε πιο αποτελεσματική αυτή την αμφισβήτηση, οφείλουμε να εργαστούμε χωρίς ταλαντεύσεις για τη συγκρότηση του ευρύτερου δυνατού πόλου της αριστεράς και της οικολογίας, του τρίτου πόλου της πολιτικής μας ζωής.

Γνωρίζουμε πως αυτό για την ώρα μοιάζει ουτοπικό και ανέφικτο. Θα είναι όμως τέτοια η πίεση απ’ την κοινωνία, που όλο και περισσότερο οδηγείται σε κατάσταση ασφυξίας, ώστε η ίδια η ζωή θα οδηγήσει τις δυνάμεις της αριστεράς, της οικολογίας και του ευρύτερου σοσιαλιστικού χώρου στην αγωνιστική τους συμπόρευση, για να οργανώσουν την άμυνα της κοινωνίας και τη διέξοδο προς ένα καλύτερο μέλλον.

Αυτός ο πόλος με πυξίδα ένα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα για την προστασία της κοινωνίας και του περιβάλλοντος από την κρίση είναι η διέξοδος. Και εμείς πρόγραμμα έχουμε.

Ρωτάνε πολλοί με ποιους όρους μπορεί να συμβεί. Έχει απαντηθεί αλλά οφείλουμε να το επαναλαμβάνουμε: αντίσταση τον νεοφιλελευθερισμό, αντίσταση τον κοινωνικό συντηρητισμό και αγώνας για κοινωνικά δικαιώματα.

Αυτό το σχέδιο μπορεί να περιλαμβάνει την ευρύτερη δυνατή ενότητα των δυνάμεων της αριστεράς και της οικολογίας. Και φυσικά να εκφράσει και ένα κομμάτι της βάσης της σοσιαλδημοκρατίας. Και μιας και μιλάμε για την αριστερά στην Ευρώπη, σε αυτή την κατεύθυνση γίνονται όσα σοβαρά βήματα γίνονται τόσο στη Γαλλία όσο και στη Γερμανία.

Αν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό κοινωνικό ρεύμα γύρω από την ενότητα αυτήν, θα είναι εφικτή η διαμόρφωση ενός ρεαλιστικού πολιτικού σχεδίου. Πολύ πιο ρεαλιστικού από την σημερινή πραγματικότητα.

Είναι μια στρατηγική προοπτική που πρέπει να επεξεργαστούμε και προωθήσουμε μεθοδικά και αποφασιστικά. Οι εμπειρίες της πολιτικής συμμαχίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα μας φανούν ως προς αυτό χρήσιμες.

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό στη πράξη;

Σημαίνει πρώτα από όλα εμβάθυνση και ποιοτική βελτίωση της δουλειάς στον ΣΥΡΙΖΑ.

Με περισσότερη δημοκρατία - με περισσότερο σεβασμό στον ανένταχτο κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ σε μια προωθητική σχέση ανένταχτων και συνιστωσών

Να δούμε τα προβλήματα κατάματα και να αναμετρηθούμε μαζί τους.

Και σημαίνει και στρατηγική για τον τρίτο πόλο. Όχι να χαϊδεύουμε τον απομονωτισμό και την μονολιθικότητα του ΚΚΕ και να μην απαντάμε στις επιθέσεις που δεχόμαστε διαρκώς. Ούτε να χαϊδεύουμε την απολίτικη ευκολία των Οικολόγων που δηλώνουν εξίσου πρόθυμοι και να συνεργαστούν με την αριστερά αλλά και να γίνουν η βοηθητική ρόδα του δικομματικού πολιτικού συστήματος .

Να τους θέσουμε λοιπόν όλους μπροστά στις ευθύνες τους αλλά και μπροστά στις απαιτήσεις της σημερινής κατάστασης. Πράγμα που οφείλουμε να κάνουμε και προς την βάση του ΠΑΣΟΚ. Επομένως. Η πολιτική μας γραμμή παραμένει αυτή που ήταν και πριν από το εκλογικό αποτέλεσμα.

Η πολιτική γραμμή είναι πάντα ανοιχτή προς συζήτηση. Αλλά στροφές επί τόπου χωρίς συνέδρια και χωρίς να ερωτηθεί ο κόσμος του κόμματος, στην δική μας αριστερά δεν υπάρχουν. Αυτό που πρέπει να δούμε όμως είναι γιατί δεν καταφέραμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις και τις προσδοκίες του κόσμου τις αριστεράς. Και αυτό σημαίνει αναμέτρηση με τις καθυστερήσεις και τα υποκειμενικά μας προβλήματα, που είναι πολλά και αποφεύγουμε να τα ακουμπάμε.

Όμως, μια ελάχιστη κουβέντα με τους συντρόφους στην βάση του κόμματος, και με αυτούς που μας στηρίζουν πολιτικά, αρκεί για να καταλάβουμε που είναι το πρόβλημα.

Κι έρχομαι στο πιο κρίσιμο σημείο της σημερινής μου εισήγησης.

Η συμπυκνωμένη εμπειρία μου απ’ την προεδρία του ΣΥΝ αλλά και η αυτοκριτική ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος με βοήθησαν να συνειδητοποιήσω τα αγωνιστικά μας όρια και τις αντοχές μας, όπως προσδιορίζονται απ’ τις δυνατότητές μας και τις αδυναμίες μας.

Κυρίως με βοήθησαν να συνειδητοποιήσω τα βαθύτερα αίτια των βασικών ανεπαρκειών μας, αυτά που μας καθηλώνουν, που εμποδίζουν την απελευθέρωση της δυναμικής μας, τη γόνιμη συνάντησή μας με τα κινήματα και την κοινωνία

Θέλω με απόλυτη συντροφική ειλικρίνεια να σας πω πως μ’ αυτά τα αγωνιστικά όρια και μ’ αυτές τις αντοχές, πως μ’ αυτές μας τις ανεπάρκειες δεν μπορούμε να σηκώσουμε το βάρος της αριστερής μας πλεύσης, το βάρος του αριστερού μας οράματος.

Είναι πολλά αυτά που πετύχαμε ως τώρα. Και τα πετύχαμε όλοι μαζί. Είναι όμως πολλά κι αυτά που δεν πετύχαμε. Και δεν τα πετύχαμε πάλι όλοι μαζί.

Δεν ανήκουν σε κάποιους τα καλά και σε άλλους τα κακά. Είναι δικό μας έργο, όλων μας, και τα μεν και τα δε.

Που σημαίνει πως και τα αίτια των ανεπαρκειών τα χρεωνόμαστε όλοι μας. Το διευκρινίζω για να μην υπάρχουν παρανοήσεις.

Η διπλή κριτική και αυτοκριτική ανάγνωση τόσο της ενδεικτικής των προσδοκιών της κοινωνίας δημοσκοπικής ευφορίας, όσο και του ενδεικτικού της απογοήτευσής της εκλογικού αποτελέσματος, ενδεικτικού όμως και μιας τελευταίας πίστωσης απ’ τη μεριά της, με πείθουν πως πρέπει εδώ και τώρα να αναμετρηθούμε με όλα τα αίτια των ανεπαρκειών μας.

Πρώτα με τις ανεπάρκειες του ΣΥΝ και μετά με τις ανεπάρκειες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Για να απελευθερώσουμε και ενισχύσουμε τόσο τη δυναμική του ΣΥΝ όσο και τη δυναμική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Εμείς δώσαμε ελπίδες στον αριστερό κόσμο κι εμείς τις ψαλλιδίσαμε.

Πρέπει να ξαναδώσουμε, αυτή τη φορά εγγυημένα, τις ελπίδες στον αριστερό κόσμο και στην ελληνική κοινωνία

Προσωπικά, οπλισμένος απ’ την ως τώρα εμπειρία μου ως Προέδρου του ΣΥΝ, είμαι αποφασισμένος να ηγηθώ της προσπάθειας για τη βαθιά τομή στη λειτουργία του ΣΥΝ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, με τη συμμετοχή όλων σας, πέρα και πάνω από τάσεις και ρεύματα.

Με τη συμμετοχή των οργανώσεών μας και των μελών μας. Με τη συμμετοχή των φίλων μας. Με τη συμμετοχή της αριστερής διανόησης που πρέπει πρωταγωνιστικά να συστρατευτεί μαζί μας. Γι’ αυτό, ανοίγουμε τη συζήτηση τόσο για το εκλογικό αποτέλεσμα, όσο και για τα μονιμότερα αίτια των ανεπαρκειών μας, αλλά και για την αντιμετώπισή τους.

Να συνεδριάσουν όλες οι Ν.Ε. και οι Π.Κ. Να ανοίξει δημόσιος διάλογος στην Αυγή και στο διαδίκτυο.

Να ανοίξουμε δημόσια το διάλογο, να ακούσουμε μέχρι και με τον τελευταίο φίλο ή φίλη του κόμματος ή της παράταξης που έχει κάτι να μας πει. Ίσως και να είναι πιο χρήσιμα από αυτά που θα ακουστούν στις συνεδριάσεις των κεντρικών μας οργάνων.

Θα προσπαθήσω να συμμετάσχω ο ίδιος στις περισσότερες συζητήσεις σε όλη τη χώρα.

Όταν ολοκληρωθούν οι συζητήσεις, έπειτα από έναν μήνα σοφότεροι χάρη στη σκέψη των μελών μας, θα οδηγηθούμε σε σύγκληση της Κ. Π. Επιτροπής, όπου και θα πάρουμε τις αποφάσεις μας

1ον Θα δρομολογήσουμε τη ριζική ανασυγκρότησή μας, την τομή στη λειτουργία του ΣΥΝ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

2ον Θα συζητήσουμε σε βάθος και θα πάρουμε αποφάσεις για την αναζωογόνηση της λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ, επαναβεβαιώνοντας την ενιαία ηγετική λειτουργία του ΣΥΝ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

3ον Θα εκλέξουμε νέο γραμματέα και καινούργια Π.Γ. με όρους και αρχές στο πνεύμα της ανασυγκρότησής μας.

4ον Θα ανατροφοδοτήσουμε το αριστερό μας όραμα, αποσαφηνίζοντας ακόμα περισσότερο την αριστερή γραμμή πλεύσης μας, αντιστοιχούμενοι στις προσδοκίες, τις ευαισθησίες και τις απαιτήσεις από μας, της ελληνικής κοινωνίας.

Χωρίς εσωστρέφεια, αλλά με αποφασιστικότητα για σοβαρές τομές στη λειτουργία μας, μπορούμε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος και θα το κερδίσουμε.

Με τη διαρκή μας παρουσία σε όλα τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά μέτωπα μπορούμε να πάμε μπροστά και θα πάμε.

Μπορούμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς και θα τους αλλάξουμε.

Μπορούμε να είμαστε και θα είμαστε πρωταγωνιστική δύναμη στις εξελίξεις.

Αρκεί να αλλάξουμε τα δικά μας δεδομένα για να μπορούμε να αλλάξουμε και τα δεδομένα στον τόπο μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Από το βράδυ της Κυριακής στριφογυρνάνε στο μυαλό μου οι στίχοι ενός ωραίου τραγουδιού, που λένε : «Ό, τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό».

Με αυτή τη σκέψη πρέπει να ατενίσουμε την επόμενη μέρα. Είμαστε εδώ και είμαστε ζωντανοί. Εκτός και αν αποφασίσουμε να αλληλοσκοτωθούμε μεταξύ μας.

Στο Κόμμα μας δεν περισσεύει κανένας και καμία.

Το κόμμα μας ανήκει όμοια και ισότιμα σε όλους μας. Κανείς, ως άτομο, αλλά και καμιά τάση ή ιδεολογικό ρεύμα δεν έχει περισσότερα δικαιώματα Κι είναι κοινό μας χρέος αυτό να το διασφαλίζουμε και να το εμπεδώνουμε με τη δημοκρατική μας λειτουργία, που δεν πρέπει να παραμορφώνεται απ’ τις όποιες δομικές ανεπάρκειες.

Είναι κοινό μας χρέος να αφουγκραστούμε την απαίτηση των μελών μας, να διορθωθούμε, να σοβαρευτούμε, να προχωρήσουμε όλοι μαζί.

Α.Ε. ΧΑΛΚΙΔΑΣ

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία!!

Τι έγινε;
Τελικά ο κ. Πίγγος Βασίλης βρέθηκε στον Α.Ο. ΧΑΛΚΙΣ και όχι στην Α.Ε. ΧΑΛΚΙΔΑΣ.
Κάποια άλλα ονόματα που είχαν ακουστεί άφησαν να εννοηθεί πως δεν θα συμμετάσχουν στο νέο Δ.Σ., το οποίο θα προκύψει από τις εκλογές.
Υπομονή. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Να μην ξεχάσουν κάποιοι, πριν αρχίσει η νέα χρονιά, να πληρώσουν αυτά που χρωστάνε από την προηγούμενη!!!

ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΣ

Όλοι μαζί

Όποιος ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο, κολλάει το μικρόβιο και εύκολα ξεφεύγει.
Στη ΝΕΑ ΛΑΜΨΑΚΟ υπάρχει η ομάδα του ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΥ. Δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες αλλά ακούμε πως έχει γίνει κλειστό κλαμπ, πως δεν έχουν βοήθεια, πως δύσκολα τα καταφέρνουν.
Ας βοηθήσουν όλοι. Η ομάδα έχει τις βάσεις, έχει κόσμο η Λάμψακος και φυσικά έχει γήπεδο.
Όλοι μαζί, κύριοι. Έτσι θα πάτε την ομάδα ψηλά.
Με λίγη βοήθεια από όλους, η ομάδα μπορεί να ανέβει κατηγορία.
Αφήστε τις όποιες κόντρες και ενώστε τις δυνάμεις σας.

ΡΙΤΣΩΝΑ

Τα σύννεφα καπνού σε λίγο θα φτάσουν στην Αθήνα.
Καίει ό,τι βρίσκει μπροστά της η φωτιά στη Ριτσώνα.
Ας ελπίσουμε πως οι πυροσβέστες μας θα καταφέρουν να την ελέγξουν.

Δεν θα κάνει παρέλαση!!

Άλλο πάλι κι αυτό.
Άνθρωπος του ποδοσφαίρου, όταν τον ρωτήσαμε να μας πει κάτι για Πρόεδρο ομάδας, μας είπε:
"Του τα είπα κι όταν συναντηθήκαμε. Δεν θα προλάβει να κάνει παρέλαση"!!!
Ρωτήσαμε: 28η Οκτωβρίου ή 25η Μαρτίου;
Απάντηση: Αυτό είναι ανέκδοτο. Μεταξύ των δύο Εθνικών Εορτών μεσολαβούν οι Απόκριες, αν δεν κάνω λάθος"!!!
Το σχόλιο δικό σας...

ΡΑΔΙΟ ΕΥΒΟΙΑ 104.1

ΑΥΤΗ Η ΝΕΟΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΩΡΑ

ΤΟ ΡΑΔΙΟ ΕΥΒΟΙΑ 104,1 FM ,

ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΩΣ Η ΦΩΤΙΑ

ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ.

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ.