Η νεα γενιά σπριντ του ελληνικού στίβου, στο stivoz.gr
Όλοι τους είναι νέοι, γρήγοροι, και από τον χρόνο που χρειάστηκε για αυτή την συνέντευξη φάνηκαν να πατάνε καλά στη γη. Νικητές στην κατηγορία τους στα αγωνίσματά τους και με ατομικές επιδόσεις στον αγώνα στόχο της χρονιάς.
Σαφώς και οι ταλαντούχοι αθλητές που θα γνωρίσουμε καλύτερα παρακάτω,.... έχουν την τύχη να συνεργάζονται με νέους προπονητές που φροντίζουν για αυτό και που τους έχουν οδηγήσει ήδη στο να κάνουν εντόνως αισθήτη την παρουσία τους με τις πολύ καλές τους επιδόσεις.
Αν μη τι άλλο χρόνοι κάτω από 16.22 στα 150μ. ΠΠ Α' (προηγούμενη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στην Ελλάδα του Λ.Τσάκωνα) και μάλιστα δύο φορές, 10” στα 80μ. ΠΚ Α' και πάλι δύο φορές, 19” στα 150μ. ΠΚ Α' και 46” στα 300μ. εμπ. ΠΚ Α' που έχουν σημειώσει οι Γιάννης, Μαρκέλλα, Λυδία και Ελευθερία αντίστοιχα σε κάνουν να χαμογελάς.
Τους συναντήσαμε στο Ολυμπιακό Στάδιο για μια συνέντευξη-φωτογράφιση, κατά την οποία ήθελαν κι εκεί να σπριντάρουν και δυσκολευτήκαμε να τους πείσουμε για το αντίθετο.
Τα παιδιά αυτά είναι βασικοί εκπρόσωποι της νέας γενιάς του Ελληνικού στίβου που αναμένεται να πρωταγωνιστήσει στο μέλλον.
Είχαν μάλιστα την ευκαιρία να συναντήσουν τον κάτοχο του πανελληνίου ρεκόρ στα 100μ., Άγγελο Παυλακάκη καθως και έναν άλλο θρύλο των σπριντ, τον Αλέξανδρο Τερζιάν, που αμφότεροι ανταποκρίθηκαν με θέρμη.
Σας παρουσιάζουμε λοιπόν τη νέα γενιά (γεν.2002) των σπριντ:
Γιάννης Γρανιτσιώτης
αγώνισμα: 80μ. – 150μ.
σύλλογος: ΓΟ Περιστερίου Γ.Παλάσκας
προπονητής: Κώστας Μοσχούτας
μέρος προπόνησης: Ατρ.Περιστερίου
Μαρκέλλα Παπανδρέου
αγώνισμα: 80μ. - 200μ.
σύλλογος: ΣΑΚΑ
προπονητής: Βασίλης Μακρής
μέρος προπόνησης: Κολλέγιο Αθηνών
Λυδία Κριμιτσά
αγώνισμα: 150μ. - 200μ.
σύλλογος: ΑΣ Σχ.Μωραίτη
προπονήτριες: Άννα Ιακωβίδου, Χρυσηίδα Βερναδάκη
μέρος προπόνησης: ΟΑΚΑ & Φιλοθέη
Ελευθερία Μοναστηριώτη
αγώνισμα: 300μ. - 400μ. εμπ.
σύλλογος: ΓΣ Νεάπολη Χαλκίδας
προπονητής: Κώστας Μαρκόπουλος
μέρος προπόνησης: Στάδιο Χαλκίδας
- Πως ξεκινήσατε/καταλήξατε στο στίβο;
Γιάννης: Όταν ήμουν 1η Δημοτικού ακόμα είδα αγώνες στίβου στην τηλεόραση και θέλησα να κάνω. Στο σχολείο μου τότε, στην Γυμναστική, ήταν ο κος Θανάσης Σιούντρης που μου είπε να περιμένω και να ξεκινήσω από 5η Δημοτικού. Λόγω υποχρεώσεών του τότε δεν μπορούσε να με αναλάβει και με πήγε στον κο Μοσχούτα.
Μαρκέλλα: Εμπνεύστηκα από τον κατά 2 χρόνια μεγαλύτερο αδερφό μου, Νικόλα. Ήταν αυτός που έβλεπα να προπονείται και να αγωνίζεται και ήθελα να το κάνω κι εγώ.
Λυδία: Από την 1η Δημοτικού ήμουν σε ακαδημίες της Σχολής, από την 3η έκανα πιο συστηματικά ενώ ξεκινησα και τους αγωνες.
Ελευθερία: Ήταν η Δήμητρα η Φραντζή που με είχε δει σε ένα παιδικό πάρτυ που παίζαμε και με ξεχώρισε και με έφερε στο στίβο στις ακαδημίες.
- Ποιό είναι το αγώνισμα που σας αρέσει να κάνετε και ποιά ακόμα προτιμάτε να βλέπετε;
Ελευθερία: Τα 300μ. και 400μ. με εμπόδια είναι τα αγωνίσματα που θέλω να κάνω.
Μου αρέσουν όλα τα σπριντ – όλα τα αγωνίσματα που έχουν βατήρα αλλά και το μήκος.
Μαρκέλλα: Μου αρέσει να κάνω όλα τα σπριντ έως 200μ αλλά πάντα έχω τη διάθεση να δοκιμάσω κάτι καινούργιο. Παρακολουθώ ιδιαίτερα τις σκυταλοδρομίες καθώς αποτελούν αγωνίσματα που απαιτούν ομαδική προσπάθεια και συνεργασία, άλλα και το επι κοντώ.
Λυδία: Τα 150μ. και 200μ. - είναι σπριντ που έχουν μεγαλύτερη διάρκεια για να αναπτυχθώ.
Όλες οι ταχύτητες μου αρέσουν πολύ να βλέπω και τις σκυτάλες 4χ100μ. καθώς και το επικοντώ.
Γιάννης: Τα 150μ. είναι η απόσταση που προτιμώ τώρα, λόγω ενός τραυματισμού είχαμε μεινει περισσότερο στα 80μ. Αυτό που όμως μου αρέσει να βλέπω είναι τα 100μ. που έχουν τη μέγιστη ένταση – τα 60μ. όχι τόσο, δεν προλαβαίνεις να τα απολαύσεις. Μάλιστα κατά τους Ολυμπιακούς του Rio και για τα 100μ., είχαμε μαζευτεί παρέα σπίτι με κάθε ετοιμασία και αναρωτιόμουν λίγο μετά, όλη αυτή η διαδικασία για κάτι λιγότερο από 10”.
- Ποιοί είναι αυτοί στο στίβο που ακολουθήσατε στην αρχή και ποιοί αυτοί που ξεχωρίζετε;
Μαρκέλλα: Θαυμάζω πολλούς αθλητές αλλά κυρίως τον Usain Bolt, την Elaine Thompson και σίγουρα την Allyson Felix.
Με εμπνέουν οι αθλητές που έχουν θάρρος και θέληση αλλά και είναι εμφανές ότι τους αρέσει αυτό που κάνουν.
Λυδία: Στην προπόνηση είχα μαζί 2 αθλήτριες που είχαν ήδη διακρίσεις, την Άρτεμις Αναστασίου και την Αλεξία Πολυκράτη και ήθελα πολύ να τις ακολουθήσω αφου τις θαυμαζα πολύ.
Η Allyson Felix είναι μοναδική!
Ελευθερία: Οι μεγαλύτερες συναθλήτριές μου που έκανα προπόνηση μαζί, η Δήμητρα Φραντζή και η Ελίνα Καραμπέτσου . Η Δήμητρα Φραντζή είναι και η αγαπημένη μου αθλήτρια γενικότερα και ξεχωρίζω τον Wayde van Nierkerk.
Γιάννης: Στο χώρο που έκανα προπόνηση, περισσότερο ξεχώριζα έναν συναθλητή μου 5 χρόνια μεγαλύτερο, που ανήκε στην Κηφισιά τον Γιώργο Μόσχο, για το πως ήταν στην προπόνηση και στους αγώνες και την άριστη σχέση με τον προπονητή.
Σε υψηλό επίπεδο, οι Bolt και Blake είναι αυτοί που με εντυπωσιάζουν.
- Πείτε μας κάτι που σου έχει κάνει εντύπωση (καλή ή και κακή), που σας έχει μείνει από το στίβο, αγωνιστικά ή σε οποιοδήποτε επίπεδο, είτε βιώνοντάς το, είτε βλέποντας ή μαθαίνοντάς το.
Λυδία: Σε μια σχολική διοργάνωση έτρεξα σε μια σκυτάλη 4χ80μ. μαζί με την προπονητριά μου Άννα και έναν γυμναστή του σχολείου και είναι μια εμπειρία που μου έχει μείνει και με είχε ενθουσιάσει όπως και όταν έτρεξα σε ίδια κούρσα με τη συναθλήτριά μου Άρτεμις Αναστασίου στην οποια η ίδια σημείωσε μεγάλο ρεκορ –πριν 2 χρόνια στο Σχηματάρι στα 150μ. (σσ: έκανε 18.33, κορυφαία επίδοση της κατηγορίας)
Γιάννης: Η ομάδα 4χ100μ. της Τζαμάικα το 2015, έβλεπα την κούρσα και είχα ανεβάσει αδρεναλίνη, ένιωθα λες κι έτρεχα κι εγώ μαζί.
Κάτι απο την άλλη που δεν μου αρέσει είναι όταν βλέπω προπονητές κατα τη διάρκεια ή μετά από αγώνα που δεν πήγε καλά, να μιλάνε άσχημα σε αθλητές.
Μαρκέλλα: Αγωνιστικά, η ομάδα της σκυταλοδρομίας 4χ100μ. γυναικών των ΗΠΑ που κέρδισε τους Ολυμπιακούς του 2012.
Γενικότερα όμως, ξεχωρίζω τους αθλητές που παρά τις δυσκολίες και τις ψυχικές και σωματικές καταπονήσεις, μπορούν να ευχαριστηθούν τον αγώνα, χωρίς απαραίτητα να διακριθούν.
Μια ιδιαίτερη στιγμή που έχω κρατήσει, ήταν στη σκυταλοδρομία των 4x300μ. της ομάδας μου, όταν είχαν κερδίσει στο περσινό πανελλήνιο πρωτάθλημα, ενώ η τελευταία αθλήτρια του Α.Ο. Φιλοθέης που ήταν μπροστά στην κούρσα έχασε την ισορροπία της και έπεσε με αποτέλεσμα να χάσει την πρώτη θέση. Τα κορίτσια του Συλλόγου μας στη συνέχεια, προσέφεραν τα χρυσά μετάλλια τους στην ομάδα της Φιλοθέης.
Ελευθερία: Ήταν κάτι ιδιαίτερο για εμένα η αλλαγή αγωνίσματος από απλά 300 μέτρα σε εμπόδια. Ουσιαστικά είμαι στα εμπόδια λίγους μήνες. Και ήταν κάτι έντονο όταν είδα το χρονόμετρο όταν τερμάτισα.
- Τώρα θα πατε Α’ Λυκείου. Πως βλέπετε τη συνέχεια στο στίβο αλλά και σε ότι αφορά μαθήματα και σπουδές;
Γιάννης: Οπωσδήποτε θέλω να συνεχίζω στίβο στο καλύτερο δυνατό επίπεδο. Για το 2018 θα προσπαθησω για το οριο σε 100/200μ. για το ευρωπαικό Π/Κ.
Αυτό που σκέφτομαι μελλοντικά είναι η Γυμναστική Ακαδημία –και παράλληλα να κάνω στίβο- και μετά να συνεχίσω σε Φυσιοθεραπεία.
Λυδία: Θα συνεχίζω και θα προσπαθώ όπως και να χει και σκέφτομαι για την ώρα την προοπτική της Γυμναστικής Ακαδημίας.
Ελευθερία: Πηγαίνω σε Μουσικό σχολείο και θα πάω στο αντίστοιχο Λύκειο, όπου έχουμε αρκετές δραστηριότητες, κάνω κυρίως κιθάρα κ.α. Θέλω να συνεχίζω τόσο εκεί με μουσική όσο και στον αθλητισμό και το στίβο.
Μαρκέλλα: Σίγουρα θέλω να κανω στίβο χωρίς να μείνω πίσω στο ακαδημαϊκό κομμάτι. Προσανατολίζομαι στο marketing. Ο στίβος και γενικότερα ο αθλητισμός είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Θα συνεχίσω όσο μπορώ να αθλούμαι και να αγωνίζομαι γιατί πιστεύω για κατι που σε κάποιον αρέσει πολύ, μπορεί κάπως να τα «βολέψει» - και βρίσκεις τρόπο να το συνδυασεις με τις σπουδές.
Θαυμάζω σε αυτό ιδιαίτερα την Κατερίνα Στεφανίδη που καταφέρνει και τα δύο τόσο καλά.
- Και κάτι για το τέλος, για ανθρώπους σας που θα διαβάσουν για εσάς
Ελευθερία: Θέλω να ευχαριστήσω τον προπονητή μου, Κωνσταντίνο Μαρκόπουλο για τη συνεργασία και την υπομονή και την οικογένειά μου που είναι πάντα δίπλα μου.
Γιάννης: Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό για το ότι έχω πέσει σε καλά χέρια, έχω έναν προπονητή που με προσέχει σαν παιδί του, ενώ θα ηθελα να αναφέρω και τον Νίκο Χρηστίδη που είναι στο ίδιο γήπεδο και αν και σε άλλο σύλλογο με βοηθάει σε ό,τι μπορεί.
Βέβαια, η πλέον πολύτιμη είναι η στήριξη των γονιών μου, που υπάρχει ακόμα και σε λάθος αποφάσεις μου. Όπως το ότι συνέχισα τις προπονήσεις λίγο καιρό μετά από έναν τραυματισμό –οστικό οίδημα- που ίσως δεν έπρεπε, αλλά ψυχολογικά ήμουν πολύ πεσμένος και δεν μπόρεσα να το ελεγξω.
Ευχαριστώ ιδιαίτερα και τον φυσιοθεραπευτή μου Άγγελο Βλάχο.
Μαρκέλλα: Ο προπονητής μου, Βασίλης Μακρής είναι πάντα εκεί για μένα, με στηρίζει και με έχει βοηθήσει σε όλες τις καταστάσεις στις οποίες βρέθηκα. Γενικότερα, το σχολείο μου, το Κολλεγιο Αθηνών μας δίνει πολλές ευκαιρίες και μας υποστηρίζει ώστε να συνδυάζουμε τα μαθήματα με τον αθλητισμό.
Σίγουρα και πρώτιστα βέβαια, με στηρίζει η οικογένεια που είναι κοντά μου.
Λυδία: Η πίστη των κοντινών μου ανθρώπων σε μένα είναι ό,τι καλύτερο. Η οικογένειά μου, οι συναθλητές μου, οι προπονήτριες που προσπαθούν καθημερινά και με παροτρύνουν. Έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες και αντιμετώπιση και πάντα παίρνεις κάτι καλό, ενώ καταφέρνουν και συνδυάζονται. Στους αγώνες μου μάλιστα η Άννα είναι μαζί μου στην εκκίνηση και η Χρυσηίδα στον τερματισμό. Δεν θα είχα καταφέρει τιποτα απο αυτα που έχω κάνει χωρίς αυτες!
από αριστερά: Ελευθερία, Μαρκέλλα, Γιάννης, Λυδία
σσ: Η χρονιά για τους νεαρούς δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα αγωνιστικά καθώς οι Γιάννης, Μαρκέλλα, Λυδία μετέχουν στην καθιερωμένη διεθνή συνάντηση Ελλάδα-Κύπρος, που θα πραγματοποιηθεί στις 2-3 Αυγούστου στη Σπάρτη.
Με το βιβλιαράκι των καλύτερων του 2002 - της χρονιάς γέννησής τους
Μια φωτογραφία με φόντο το ΟΑΚΑ είναι πάντα ξεχωριστή
Σαν σε παρουσίαση σκυταλοδρομίας
Ο Άγγελος Παυλακάκης - η προηγούμενη γενιά, δίνει σκυτάλη στην επόμενη
