Το κλίμα που επικρατεί σήμερα
απαγορεύει στους ικανούς και αξιοπρεπείς
να ασχολούνται με τα κοινά
Αρνούμαι να δεχθώ ότι όλοι είναι ίδιοι και με αυτή την έννοια, αρνούμαι να δεχθώ ότι όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι. Όπως ακριβώς αρνούμαι να δεχθώ ότι όλοι οι δημοσιογράφοι παίζουν παιχνίδια, ή είναι «λαμόγια», ή ότι όλοι οι ταξιτζήδες είναι άθλιοι και πάει λέγοντας.
Ωστόσο είμαι έτοιμος να δεχθώ ότι υπάρχουν διεφθαρμένοι πολιτικοί, όπως υπάρχουν δημοσιογράφοι που παίζουν παιχνίδια ή είναι «λαμόγια» και ότι πολλοί ταξιτζήδες είναι άθλιοι. Κυρίως δέχομαι ότι η παράταξη των «αχρείων» σε διάφορους κάδους και επαγγέλματα και γενικά στην ελληνική κοινωνία, είναι πολύ ισχυρή και έχει επιβάλει τους κανόνες του παιχνιδιού. Αυτοί οι κανόνες έχουν βαρύτατες συνέπειες.
Εχουν επιβάλει την αναξιοκρατία, την επικράτηση των μέτριων (και των κάτω του μετρίου), έχουν οδηγήσει τη χώρα στο τέλμα και την παρακμή, δημιουργούν την γενικευμένη απάθεια και την αλλοτρίωση της κοινωνίας και έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα γενικευμένης καχυποψίας, απαξίωσης της λογικής, εύκολης αποδοχής φημών και συκοφαντιών, αλλά και ατιμωρησίας και φυσικά, απάλειψη κάθε έννοιας κοινωνικής ευθύνης.
Χώρια τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί στην οικονομία, την παιδεία, το δημόσιο και την κρατική μηχανή, την δημόσια ασφάλεια, την υγεία και σε ένα σωρό άλλους τομείς. Ενας σημαντικότατος έλληνας επιστήμονας, ο Σταμάτης Κριμιζής, έλεγε τις προάλλες στην «Ελευθεροτυπία», ότι η γραφειοκρατία και η αναξιοκρατία έχουν υποδουλώσει την Ελλάδα και θα συμβούλευε όποιον νέο έχει ταλέντο και όνειρα να φύγει στο εξωτερικό γιατί οι συνθήκες που επικρατούν εδώ δεν θα τον βοηθήσουν.
Δεν είναι δυνατόν να ασχοληθούμε με όλες τις παραπάνω επιπτώσεις, αλλά υπάρχει μία που απαιτεί ιδιαίτερη μνεία, γιατί δυσκολεύει αφάνταστα, αν δεν κάνει αδύνατη, κάθε προσπάθεια ανόρθωσης του κράτους και κοινωνίας μας. Πρόκειται για το κλίμα των σκανδάλων και της σκανδαλολογίας, που τελικά καίει μαζί με τα ξηρά και τα χλωρά.
Το κλίμα που βάζει στο ίδιο καζάνι δίκαιους και άδικους και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι τελικά θα αποτρέπει ικανούς και αξιοπρεπείς ανθρώπους να ασχολούνται με τα κοινά, είτε ως πολιτευτές και βουλευτές, είτε ως κομματικά στελέχη ή υπουργοί, είτε ως στελέχη του κρατικού μηχανισμού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το σημερινό αρρωστημένο κλίμα δεν είναι καθόλου ελκυστικό για τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην πολιτική ή στελεχώνοντας οργανισμούς και υπηρεσίες.
Είναι όμως ακόμη πιο σίγουρο ότι αν δεν μπούμε σε μία νέα τροχιά ως χώρα, μακριά από σκάνδαλα, σκανδαλολογίες, κατηγορίες και καταγγελίες, αλλά και με παραδειγματικές τιμωρίες των όποιων ενόχων, το αρρωστημένο κλίμα θα γίνει απαγορευτικό.
Ποιος ικανός, έντιμος και αξιοπρεπής άνθρωπος θα θέλει να μπλέξει με τα κοινά και τον δημόσιο τομέα, όταν ανά πάσα στιγμή θα κινδυνεύει να συρθεί στις λάσπες, έστω και αν είναι απόλυτα έντιμος;
Και ποιος, από όσους έχουν κάνει ήδη το λάθος, θα τολμάει να πάρει την παραμικρή απόφαση, όταν ανά πάσα στιγμή μπορεί να κατηγορηθεί από αχρήστους, από συνδικαλιστές ή από κομματικούς κάποιας πλευράς;
Και ποιος θα θέλει το όνομά του να γίνεται βορά δημοσιογράφων, μήντια ή ανώνυμων των blogs που με περισσή ευκολία και καθόλου γνώση είναι έτοιμοι να αναπαράγουν την κάθε καταγγελία; Πιστέψτε το, με αυτές τις συνθήκες και με αυτούς τους όρους δεν πάμε πουθενά.
Κινδυνεύουμε με γενική παραλυσία (ήδη μας έχει καταλάβει), αν δεν σταματήσουμε να βλέπουμε πίσω, αντί να δούμε μπροστά.
Αν δεν τραβήξουμε μία γραμμή για να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα σαν χώρα. Δεν είναι εύκολο, αλλά πρέπει να γίνει.
Χρειάζεται πολιτική βούληση, αλλά και να το θέλει η κοινωνία.
Αγγελος Στάγκος
