Βρισκόμαστε σε κινητοποιήσεις δύο μήνες, διεκδικώντας ένα σχολείο ανάλογο των προσδοκιών-αναγκών μας. Η κατάσταση που έχουμε αντιμετωπίσει από τη διεύθυνση του σχολείου αλλά και από τις Αρχές του τόπου ήταν εχθρική. Αποκορύφωμα της η εισαγγελική παρέμβαση, αλλά και η παραποίηση των αιτημάτων μας από τη διεύθυνση παραπλανώντας τον σύλλογο γονέων και κάνοντας τον να πάρει απόφαση ότι ,εάν οι μαθητές συνεχίσουν τη κατάληψη να πάνε στο αυτόφωρο. Όλο αυτό είχε στόχο το σταμάτημα των Αγώνων μας και των....
δίκαιων αιτημάτων μας μέσα από τη τρομοκρατία των μαθητών.
Ο Αγώνας μας όμως μέχρι τώρα δεν πήγε χαμένος! Μετά από πιέσεις ικανοποιήθηκε το αίτημα της θέρμανσης. Αυτό προέκυψε μετά από κινητοποίηση-συμπαράσταση φορέων , σωματείων και της Ένωσης Γονέων Ευβοίας. Γι’αυτό και συνεχίζουμε!
Θέλουμε ένα σχολείο που να μορφώνει, να μη μας βγάζει πιο υποταγμένους, ένα σχολείο που δεν θα φοβόμαστε καθημερινά μήπως πέσει στα κεφάλια μας! Ζητάμε ένα σχολείο σωστό όχι μονάχα για εμάς αλλά και για τα παιδιά όλων των εργαζόμενων γονέων της Χαλκίδας.
Γι’αυτό το λόγο πιστεύουμε ότι δεν είναι υπόθεση μόνο του 1ου ΕΠΑΛ αλλά και των υπολοίπων ΕΠΑΛ, όλων των μαθητών ,όλων των γονέων, όλων των καθηγητών και φορέων.
Ζητάμε τη συμπαράσταση –συμπόρευση όλων στον Αγώνα μας.
Διεκδικούμε:
Ø Ένα σχολείο με σωστές και ασφαλείς κτηριακές εγκαταστάσεις , με θέρμανση σε όλες τις αίθουσες και τα εργαστήρια. Στο προαύλιο να υπάρχουν βρύσες όχι κατεστραμμένες με καθαρό νερό για την υγιεινή και την ασφάλεια μας.
Ø Κάθε τάξη να έχει τη δική της αίθουσα και να μην αλλάζουμε συνεχώς αίθουσες ανάλογα με το πού βρίσκεται ο κάθε καθηγητής.
Ø οι καθηγητές να μην εκμεταλλεύονται τον ρόλο τους, να μη λειτουργούν ως απουσιολόγοι ,γιατί έτσι τρομοκρατούν τους μαθητές και τους κάνουν να υπακούν σε κανόνες που δεν καταλαβαίνουν. Θέλουμε να βγούμε από το σχολείο μας σωστοί, ολοκληρωμένοι και όχι υποταγμένοι.
Ø Από τη μία μας λένε ότι είμαστε τυχεροί που θα πάρουμε ένα χαρτί από τα ΕΠΑΛ, τη στιγμή που και οι ίδιοι οι καθηγητές μας ξέρουν πως το σχολείο μας δεν έχει σωστά εργαστήρια και το επίπεδο γνώσεων που μας παρέχεται δεν μας μορφώνει ολόπλευρα.
Ø Η δημόσια και Δωρεάν παιδεία δεν υφίσταται από τη στιγμή που η ύλη όλο και μεγαλώνει, ενώ οι διδακτικές ώρες μειώνονται και έτσι εμείς αναγκαζόμαστε να πάμε σε φροντιστήρια.
Ø Επειδή ο αθλητισμός δεν είναι μόνο για λίγους που μπορούν πληρώνουν, πρέπει ο χώρος του γυμναστηρίου να είναι κατάλληλος, να γυμναζόμαστε σωστά και σε συνθήκες σωστής υγιεινής.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΛ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ !