Θυμάμαι.....

Γράφουμε για κάτι που δεν έγινε, αλλά το φανταστήκαμε....

Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από πολλά πολλά χρόνια, υπήρχε μια πολύ καλή ομάδα ποδοσφαίρου και η οποία είχε στις τάξεις της έναν καλό ποδοσφαιριστή ο οποίος έφτανε εύκολα στο γκολ.
Με τα χρόνια δεν κατάφερε να φτάσει πολύ ψηλά και είχε παραμείνει ερασιτέχνης.
Ήταν περίεργος τύπος και ζητούσε όλο και περισσότερα από τη...
ν διοίκηση για να συνεχίσει να βάζει γκολ.
Μια φορά περίπου τέτοια εποχή η ομάδα έδινε τον τελευταίο της αγώνα και η διοίκηση, οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές δεν έβλεπαν την ώρα να πάνε για διακοπές.
Μόνο αυτός ο ποδοσφαιριστής ήθελε κάτι παραπάνω, αλλά η διοίκηση του ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχει ούτε 1 ευρώ παραπάνω από όσα είχαν συμφωνηθεί και πως η ομάδα πέτυχε το στόχο της κι αν δεν θέλει ο ίδιος να παίξει, ας πάει διακοπές!!!
Πείσμωσε ο παιχταράς και το έψαξε αλλιώς. Πήγε πρώτα σ΄ αυτούς που θα ήθελαν να μην πετύχει γκολ, για να πετύχουν κι αυτοί το στόχο τους.
Εξ αιτίας του προπονητή, βρήκε την πόρτα τους κλειστή, αφού η απάντηση ήταν πως ο προπονητής μας, δεν θέλει ούτε καν ν΄ ακούσει, κάτι τέτοιο.
Απευθύνθηκε λοιπόν στην ομάδα η οποία θα ήθελε πολλά γκολ από τον καλό ποδοσφαιριστή!!!!
Αυτοί του είπαν πως για κάθε γκολ θα του έδιναν 700.000 δραχμές!!! Τότε είχαμε την δραχμή και όχι το ευρώ.
Δέχθηκε ο μάγκας και άρχισε να καταστρώνει το σχέδιό του.
Άρχισε "να ψήνει" τους συμπαίκτες του, αλλά χωρίς να τους μιλάει για χρήματα, αφού τα ήθελε όλα για τον εαυτό του. Φυσικά δεν είχε πει τίποτα ούτε στον προπονητή του, ούτε στην διοίκηση.
Μεταξύ μας, ΟΛΟΙ κατάλαβαν τι συνέβαινε και τον περίμεναν να δούνε μέχρι που θα το φτάσει.
..περισσότερα την Δευτέρα, γιατί τώρα δεν θέλω να κουράσω το μυαλό μου και κάνει και ζέστη.