ΕΥΧΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2009
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος εύχεται στα πνευματικά του παιδιά, το πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων, να υποδεχθούν με αγάπη τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, ο Οποίος για να πλουτίσει εμάς τους ανθρώπους, με την κληρονομία της Βασιλείας Του, επτώχευσε.
Ας προσπαθήσουμε όλοι κατά το ερχόμενο έτος να γίνουμε πτωχοί στις κακίες, στις δολιότητες και τις κατακρίσεις και να πλουτίσουμε σε έργα αγάπης, συμπαθείας και φιλαδελφίας.
50Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2009
Τέκνα μου αγαπητά,
«Ήλθε σαρκωθείς, Χριστός ο Θεός ημών» ψάλλει σήμερα πανηγυρικώς η αγία μας Εκκλησία, απαγγέλουσα σ’ όλο τον κόσμο, το μεγαλύτερο μυστήριο και το πιο χαρούμενο γεγονός, της Θείας ενανθρωπήσεως.
Αυτός που γεννήθηκε από τον Θεό Πατέρα Του, πριν απ’ όλη τη δημιουργία, ορατών και αοράτων, πριν από την έναρξη του χρόνου, ήλθε στη γη και γεννήθηκε από την γαστέρα της Κεχαριτωμένης Μαρίας της αειπαρθένου. Εισήλθε στο χρόνο μας και την ιστορία μας.
Η πρώτη Του προαιώνια γέννηση, από το Ουράνιο Πατέρα Του, χωρίς τη .....
μεσολάβηση μητρός, Τον αναδεικνύει ομοούσιο Θεό, συναΐδιο με τον άναρχο Πατέρα. Η δεύτερή Του μέσα στο χρόνο γέννηση, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, Τον αποκαλύπτει αληθινό άνθρωπο, της ίδιας ουσίας με μας.
Απαράλλακτος, λοιπόν, σε σχέση με τον Θεό Πατέρα Του, γίνεται εκουσίως κοινωνός και της δικής μας ανθρωπίνης φύσεως, προσλαμβάνοντάς την, προκειμένου να την θεραπεύσει και να την ζωοποιήσει και να μας απαλλάξει από το φόβο και τη δουλεία του θανάτου, όπου είμαστε ενοχικά καταδικασμένοι ισοβίως.
Δύο φύσεις (η θεία και η ανθρώπινη) ενώνονται αχώριστα, αδιαίρετα, ασύγχυτα και αναλλοίωτα σ’ ένα και το αυτό πρόσωπο του Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Όντως, μυστήριο μέγα και θαύμα παράδοξο, υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική και υπερέχει πάσαν έννοιαν.
Το μυστήριο αυτό, που χαροποιεί τα σύμπαντα, προσεγγίζεται, εν τούτοις, και φανερώνεται, σ’ όσους με πίστη το προσκυνούν και αποδέχονται με απερίεργη απλότητα το «ούτως ηυδόκησεν ο Θεός» της Εκκλησίας.
Ωστόσο, ενώ δεν γνωρίζουμε το πως, δεν αγνοούμε και το γιατί της γεννήσεως. Αυτό μας απεκάλυψε ο σαρκωθείς, γιατί αυτό ήτο απαραίτητο για τη σωτηρία μας. Γιατί ήλθε στη γη ο Χριστός; Ήλθε αμαρτωλούς σώσαι.[1]
Γι’ αυτό και ένα από τα τροπάρια του Κανόνος της Γεννήσεως λέγει: «Εκείνος που κρατεί τας ηνίας και χαλινούς των επουρανίων και αχράντων δυνάμεων, επλάγιασε και αναπαύεται στο παχνί των αλόγων ζώων· Αυτός που φασκιώνεται με ευτελή ράκη, διαλύει τα πολύπλοκα σειράδια και τις αλυσίδες των αμαρτιών των ανθρώπων».
Αμαρτία είναι ο χωρισμός του ανθρώπου από το Θεό. Η ανταρσία ! Ο εγωϊσμός, που μας κάνει να μην αγαπάμε τον Θεό και τον συνάνθρωπό μας, να γινόμαστε ο καθένας μας είδωλο και να αυτολατρευόμαστε, να μην υπακούουμε στις εντολές και το θέλημα του Δημιουργού μας, να μην αισθανόμαστε την μικρότητα και την ανεπάρκειά μας, να μη μετανοιώνουμε ποτέ, να ακυρώνουμε τον σκοπό της δημιουργίας μας. Να μη ζούμε δηλαδή εκκλησιαστικά.
Επειδή όμως ο Θεός είναι η Ζωή των ανθρώπων, χωρισμός από το Θεό είναι στην ουσία χωρισμός από την ίδια τη ζωή, δηλαδή ασφυκτικός θάνατος!
Να γιατί ο σοφός Παροιμιαστής ονομάζει τις αμαρτίες σειρές και αλυσίδες· «Σειραίς δε των εαυτού αμαρτιών έκαστος σφίγγεται».
Από την αμαρτία και τα εξ’ αυτής φοβερά και επίπονα, ήλθε συνεπώς να μας σώσει ο λυτρωτής μας και Θεός μας, κάνοντάς μας μέλη του Σώματός Του, της Αγίας Του Εκκλησίας, κληρονόμους της Βασιλείας Του.
Αδελφοί μου και τέκνα μου,
Πολλοί, σχεδόν όλοι, εορτάζουν τη σημερινή εορτή. Ήλθαν τα Χριστούγεννα, διαλαλούν. Όχι λίγοι, όμως, δυστυχώς, χρησιμοποιούν τη γιορτή της Εκκλησίας και της δίνουν τελείως κοσμικό χρώμα και τόνο έντονα διασκεδαστικό. Μπορεί μάλιστα κάποιοι εξ αυτών, που αλλοιώνουν έτσι το περιεχόμενο της γιορτής, να στέκωνται με αδιαφορία η και εχθρότηττα απέναντι στον τεχθέντα Βασιλέα. Οι τραγικές αυτές αντιφατικότητες δημιουργούν το ερώτημα· Γνωρίζουμε τι πραγματικά εορτάζουμε; Και το κυριότερο· Ποιά θέση η μάλλον ποιά σχέση έχουμε η επιθυμούμε να έχουμε με τον σαρκωθέντα Χριστό;
Είναι αλήθεια ότι σήμερα ο άνθρωπος όχι απλά σφίγγεται, αλλά συνθλίβεται από πολλά. Εκείνος, όμως, εγκλωβισμένος με ειδωλολατρική μανία στην ύλη, φαίνεται να αγωνιά μόνο για την οικονομική στενότητα, η οποία τον ταλανίζει και τον οδηγεί στην ασφυξία. Σ’ αυτόν τον κόσμο της συγχύσεως και της λαθεμένης διαγνώσεως που οδηγεί στο θάνατο, η Εκκλησία με κρυστάλλινο και καθαρό λόγο, επισημαίνει· Η πιεστική κρίση στα οικονομικά μας μεγέθη και στην τσέπη μας, που δεν είναι η ουσία, αλλά η περιουσία της ζωής, όπως και τα τόσα άλλα συμβαίνοντα κακά, που ασχημίζουν τη ζωή και κάνουν αβίωτο το βίο μας, οφείλονται στην στενόχωρη καρδιά μας, την απρόθυμη να ανοίξει την θύρα της και να δεχθεί και να αναπαύσει Τον ερχόμενο.
«Σειραίς των εαυτού αμαρτιών έκαστος σφίγγεται»! Επιθυμούμε λύση; Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος. Ιδού ημέρα σωτηρίας. Ας ποθήσουμε και ας αγωνισθούμε να γίνουμε σκήνωμα του Θεού και όχι σκήνωμα της αμαρτίας. Αποθώμεθα τα έργα του σκότους.[1] Χριστόν αγαπήσωμεν, τον σαρκωθέντα δι’ ημάς, έως ημέρα εστιν. Έρχεται νυξ, δηλαδή το τέλος εποχής για τον καθένα μας, οπότε ουδείς δύναται εργάζεσθαι.
Ο Σεβασμιώτατος προκάτοχός μου Μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος και η ταπεινότης μου, σας ευχόμαστε εγκαρδίως την απελευθέρωσή σας από τα δεσμά και τον κλοιό των αμαρτιών σας. Ευχηθήτε και σεις για μας το ίδιο, ίνα ως υιοί φωτός άπαντες, ευσχημόνως περιπατήσωμεν τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών, ακολουθούντες πιστά τον ευεργέτη και Σωτήρα μας Ιησούν Χριστόν.
Καλή πορεία, καλή συνοδοιπορία, καλό τέλος στην αρξάμενη ήδη Βασιλεία, του δια την ημετέραν σωτηρίαν σαρκωθέντος Σωτήρος Χριστού.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ο Χαλκίδος Χρυσόστομος
