Άποψή μου

Κύριοι, ας μη γελιόμαστε. Φαίνεται πως η κακία και η ζήλεια, έχουν γίνει κτήμα σας τόσα χρόνια και προσπαθείτε τώρα να την περάσετε και στα νέα παιδιά.
Ο χώρος της ενημέρωσης, έχει πολλούς ζηλόφθονους, οι οποίοι από το πρωί μέχρι το βράδυ, προσπαθούν να βρίζουν και να συκοφαντούν.
Άνθρωποι οι οποίοι "έφαγαν ψωμάκι" στηρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις, σήμερα τους ενοχλεί αν κάποιοι άλλοι κάνουν το ίδιο. Άνθρωποι οι οποίοι ήθελαν βραβεύσεις και τιμητικές πλακέτες για το τίποτα, τώρα αρρωσταίνουν για να μην πάνε σε εκδηλώσεις, στις οποίες ....
βραβεύουν άλλους.
Άνθρωποι οι οποίοι είχαν ταρίφα για τις ευχές κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα, σήμερα τους ενοχλεί που και άλλοι έχουν αυτή την δυνατότητα.
Άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούν να κάνουν πολιτική αντιπαράθεση και κάνουν μονολόγους, έρχονται σε κρίση όταν διαπιστώνουν πως κάποιοι άλλοι δεν φοβούνται και βγάζουν στη σέντρα παράγοντες της πολιτικής και του αθλητισμού.
Άποψή μου είναι πως το τηγάνι είναι μεγάλο και μας χωράει όλους. Μας τηγανίζουν και γελάνε με τα χάλια μας.
Προσωπικά, δεν μ΄ ενοχλεί το πανηγυράκι στο οποίο δεν συμμετέχω.
Γράφω για τους ανθρώπους της ενημέρωσης και θα συνεχίσω να το κάνω.
Δεν γράφω για τα προσωπικά τους, αν και ξέρω πολύ περισσότερα απ'  όσα οι ίδιοι νομίζουν πως ξέρω.
Έχω να γράψω και να κάνω κριτική γι΄ αυτά που λένε και γράφουν. Αν δεν είχα να γράψω, θα έκλεινα το blog.
Κάποιοι δεν έχουν να γράψουν και να πούνε και γι΄ αυτό νοιάζονται αν κοιμόμαστε με τις γυναίκες μας ή με τις γυναίκες άλλων.
Οι πίκρες γι΄ αυτούς θα συνεχισθούν.