Σάββατο 30 Μαΐου 2015

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ Ν. ΑΡΤΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ Ι. Ν. ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Ν. ΑΡΤΑΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Ιδιαίτερη επιτυχία σημείωσε η Εκδήλωση, την οποία διοργάνωσαν από κοινού η Δημοτική Ενότητα Ν. Αρτάκης, με πρωτοβουλία της Προέδρου της κ. Ζαφειρίας Ματζάνα και ο Ι. Ναός των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων Ν. Αρτάκης, με την καθοριστική συμβολή του Προϊσταμένου της Αρχιμ. Στεφάνου Καραμούζη, με την συμμετοχή της Χορωδίας Παραδοσιακής Μουσικής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος, αφιερωμένη στην Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, με αφορμή την συμπλήρωση 562 ετών από την αποφράδα εκείνη ημέρα Πόλης (29 Μαΐου 1453).
Ο Ι. Ναός των Αγίων Αποστόλων Ν. Αρτάκης γέμισε ασφυκτικά από /....πολλούς, οι οποίοι απόλαυσαν την Χορωδία, υπό την  διεύθυνση του καθηγητού και πρωτοψάλτου κ. Θεοδώρου Κοκκορίκου, να αποδίδει με θαυμάσιο τρόπο Θρήνους της Αλώσεως, από την δημοτική μουσική μας παράδοση, με τη συνοδεία της Ορχήστρας Παραδοσιακών Οργάνων, την οποία αποτελούσαν Καθηγητές της Σχολής Παραδοσικής Μουσικής Χαλκίδος «Χρόνης Αηδονίδης».
Στην έναρξη της Εκδήλωσης η Πρόεδρος της Δημοτικής Ενότητος Ν. Αρτάκης κ. Ματζάνα καλωσόρισε τους παρισταμένους και ευχαρίστησε όλους τους συντελεστικούς παράγοντες της Εκδήλωσης.
Το Πρόγραμμα της Εκδήλωσης, το οποίο επιμελήθηκε ο ομιλητής, αντιστράτηγος ε.α. κ. Ιωάννης Βερβενιώτης, περιελάμβανε το Χρονικό της Αλώσεως και είχε ως θέμα τον «ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ ΣΤΗΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΨΥΧΗ», όπως διαδόθηκε μέσα από τούς θρήνους και τα ποιήματα της ελληνικής λαϊκής παράδοσής μας, τα οποία απέδωσε η Χορωδία, οι σολίστ κ. Δήμος Τσίμπος, κ. Γεώργιος Καραγκούνης και  κ. Κωνσταντίνος Χριστογεώργος και ο αφηγητής κ. Ευάγγελος Στάμου, ενώ, παράλληλα, προβάλλονταν εικόνες, φωτογραφίες και χάρτες με θέμα την Άλωση, καθώς και τα λόγια των ποιημάτων και των τραγουδιών, υποβοηθητικά για τους παρισταμένους, ώστε να μπουν στο «πνεύμα» της Εκδήλωσης.
            Κατά την διάρκεια του Χρονικού, η Χορωδία απέδωσε τους εξής Ύμνους, τραγούδια, ποιήματα και Θρήνους της Αλώσεως, αποσπώντας τα ευμενή σχόλια και τον δίκαιο έπαινο όλων των παρακολουθησάντων την Εκδήλωση, Κληρικών, εκπροσώπων των Αρχών, μεταξύ των οποίων ο τέως Υπουργός κ. Ορέστης Παπαστρατής, ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Γεώργιος Κελαϊδίτης, οι Αντιδήμαρχοι κ. Νικόλαος Γεωργαλάς, κ. Γεώργιος Μπουραντάς και κ. Διαμαντής Καρκαντελίδης, η Δημοτική Σύμβουλος κ. Ελένη Μιτζιφίρη κ.ά., αλλά και πολλών Αρτακινών:
  • Όντεν εθεμελιώνασιν – Ριζίτικο Κρήτης
  • Κύριε ελέησον... (ήχος πλ. α´ πεντάφωνος)
  • Την πάσαν ελπίδα μου... (ήχος β´)
  • Γιατί  πουλί μ’ δεν κελαηδείς - Θρήνος Θράκης
  • Πάρθεν᾽ η Ρωμανία - Θρήνος Πόντου
  • Σήκω καημένε Κωνσταντή - Θρήνος Στ. Ελλάδος-Θεσσαλίας
  • Έψελναν όλες οι εκκλησιές - Θρήνος Αν. Θράκης- Μ. Ασίας
  • Εσείς πουλιά μ’ πετούμενα - Θρήνος Νιγρίτας Σερρών
  • Τρία καράβια - Θρήνος Αν. Θράκης
  • Της καλογριάς - Θρήνος Ηπείρου
  • Της Αγιά Σοφιάς - Θρήνος Πανελλήνιος.
  • Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς - Ποίημα Γ. Βιζυηνού
  • Τα ευζωνάκια - Δημοτικοφανές, στιχ. Ζαχ. Παπαντωνίου.
Την Εκδήλωση έκλεισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, ο οποίος αφού ευχαρίστησε και συνεχάρη όλους τους συντελεστές της Συναυλίας, τόνισε, μεταξύ άλλων,  ότι «είναι
χρήσιμο και ωφέλιμο να γιορτάζουν, ακόμη κι εκείνοι που νικήθηκαν, αφού οι ιστορικές μνήμες μας βοηθούν, ώστε να προβληματιζόμαστε». Παράλληλα, επεσήμανε ότι «..οι μνήμες είναι αφορμή τιμής προς τους ανθρώπους που υπερασπίστηκαν έως θανάτου όσα είχαν», ενώ συνέχισε, λέγοντας ότι «τα διδάγματα από την ιστορία πρέπει να ισχύουν διαχρονικά και για μας που συνεχίζουμε την παράδοση και την ιστορία».  Κατέληξε δε, λέγοντας ότι «η Άλωση δεν ήλθε αυτόματα. Είχαν προηγηθεί ανηθικότητες, διαιρέσεις, διαφθορά. Όλοι μας, άλλωστε, ατομικά και συλλογικά, βιώνουμε, πολλές φορές, πτώσεις, τις οποίες επιτρέπει ο Θεός παιδαγωγικά, ώστε να μετανοήσουμε και να γίνουμε και πάλι ειλικρινείς και ατόφιοι» και έκλεισε με τους λόγους του ιερού Χρυσοστόμου: «Εάν εσύ δεν βλάψει τον εαυτό σου, κανείς δεν μπορεί να σε βλάψει», προτρέποντας, «να μην έχουμε μόνο ένδοξους προγόνους αλλά και φιλότιμο και να αγωνιζόμαστε για τα υψηλά».