ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΜΙΑΣ «ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ» ΣΤΗΝ ΑΧΛΑΔΕΡΗ
Πλατεία- Παιδική χαρά στην είσοδο του χωριού: Έχει δίκιο ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου όταν λέει ότι η τελευταία δημοτική αρχή του Δήμου Αυλώνος είχε αφήσει δημοπρατημένο έργο προϋπολογισμού 42.000 ευρώ έτοιμο να ξεκινήσει. Το έργο αυτό δεν ξεκίνησε ποτέ από το 2011 και μετά. Ούτε καν το έγραψαν στον προϋπολογισμό. Η απαίτηση να γίνει παρά τις κόντρες με διάφορους που αντιδρούσαν και έως σήμερα κυνηγούν δικαστικά τον πρώην.....
Δήμαρχο, ήταν των νέων του χωριού (τότε είχαν ενιαίο σύλλογο με το Μανδράκι) και των περίοικων.
Ο δρόμος Μαντράκι- Αχλαδερή χρειάζεται διαρκώς συντήρηση διότι ακόμη και τα τμήματα που στρώθηκαν επί Δημαρχίας μου έχουν ήδη φθαρεί.
Θυμίζω ότι η παραχώρηση του Δημοτικού Σχολείου στον Σύλλογο (τον τότε ενιαίο του Μανδρακίου) είχε γίνει κατόπιν αιτήματός του το 2010. Επίσης για το κτίριο αυτό είχε υποβληθεί πρόταση χρηματοδότησης για δημιουργία δημοτικού ξενώνα την πρώτη τετραετία της θητείας μου. Είναι σημαντική η δουλειά που έχει κάνει ο νέος Σύλλογος στο Σχολείο.
Η κατασκευή του ΒΙΟΚΑ στο Αυλωνάρι μόνο θεωρητικά ανοίγει τον δρόμο για την αποχέτευση της Αχλαδερής. Για την Τοπική Κοινότητα Αλχαδερής υπάρχει οριστική μελέτη αποχέτευσης συνολικού προϋπολογισμού περίπου 2.300.000 ευρώ (εσωτερικό δίκτυο) έως την σύνδεση με τον κεντρικό αγωγό που θα διέρχεται από το Αρκέ. Για να κατασκευαστεί όλο το δίκτυο και να συνδεθεί η Αχλαδερή με τον ΒΙΟΚΑ απαιτούνται περίπου 4.000.000 ευρώ με όρους μελέτης (στην πράξη έως το μισό λόγω των εκπτώσεων). Άρα για να καταλήξει η Αχλαδερή στον ΒΙΟΚΑ δεν αρκεί να κατασκευαστεί ο ΒΙΟΚΑ!!! Η λύση του μεμονωμένου αποχετευτικού στην Αχλαδερή, παρότι την είχαμε μελετήσει επίμονα, γιατί το ζητούσαν οι Αχλαδεριώτες δεν ενδείκνυται λόγω μεγάλου κόστους σε σχέση με τον πληθυσμό. Μόνο με ένταξη των κεντρικών αγωγών και του εσωτερικού δικτύου σε πρόγραμμα χρηματοδότησης (π.χ. ΕΣΠΑ ) μπορεί να αποκτήσει το χωριό αλλά και όλη η δημοτική ενότητα Αυλώνος Αποχέτευση. Οι μελέτες είναι από πολλά χρόνια έτοιμες(2004-2008). Θα χρειαστούν μόνο επικαιροποίηση γιατί όταν περνούν τα χρόνια αλλάζουν οι τιμές. Όταν αποδίδεται να λέει ο νυν Δήμαρχος ότι «εξασφαλίστηκαν τα έσοδα για το Αποχετευτικό της Αχλαδερής» δεν λέει την αλήθεια!!!
Δεν φαίνεται να γίνεται κουβέντα για το δίκτυο υψηλής τάσης και την κατασκευή υποσταθμού της ΔΕΗ στο Χωνευτικό για την μεταφορά του παραγόμενου από τα μελλοντικά αιολικά πάρκα ρεύματος. Το δίκτυο περνά μέσα από τον οικισμό. Το 2010 το Δημοτικό Συμβούλιο Αυλώνος είχε γνωμοδοτήσει αρνητικά και είχε υποβάλλει προτάσεις για τροποποίηση της όδευσης και λήψη επιπλέον μέτρων. Όπως φαίνεται δεν ασχολείται πλέον κανείς με αυτό.
Μετά την ολοκλήρωση της χάραξης της ζώνης παραλίας και αιγιαλού στην Κορασίδα που έγινε επί θητείας μου (2010- το ΦΕΚ βγήκε το 2011) μπορούν να εκπονηθούν μελέτες για την αποκατάσταση του παραλιακού δρόμου και την προστασία της ακτής. Εκκρεμεί όπως η ολοκλήρωση της μελέτης για την οριοθέτηση των ρεμάτων της Κορασίδας (αρμοδιότητα της Περιφέρειας) αλλά και η αντιμετώπιση των προβλημάτων των κατολισθήσεων, μία νέα σοβαρή γεωλογική μελέτη και τέλος η αναοριοθέτηση του οικισμού με βάση την γεωολογική καταλληλότητα και την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης.
Όσο για τις αποζημιώσεις της φωτιάς ασφαλώς εφόσον υπέστησαν ζημίες οι ιδιοκτησίες των Αχλαδεριωτών θα πάρουν – αν πάρουν- μεγάλο μερίδιο στις Αποζημιώσεις. Αλλά αυτό δεν είναι αντικείμενο του Δήμου για να λέγεται ως απάντηση στην σωστή παρατήρηση ότι τα κονδύλια για την αποκατάσταση των ζημιών (στις υποδομές, αυτή είναι η ευθύνη του Δήμου) δεν κατανεμήθηκαν εκεί που υπήρχε ζημία και ειδικότερα στην Αχλαδερή.
Θυμίζω επίσης ότι ο δρόμος Κάλαμος- Κορασίδα έχει ώριμη μελέτη από το 2009. Η χρηματοδότηση της κατασκευής του (ασφαλτόστρωση) χρειάζεται επιμονή και προσπάθεια. Μπορεί να ενταχθεί στα έργα που χρηματοδοτούνται στις πυρόπληκτες περιοχές.
Οι Σύλλογοι της περιοχής πρέπει να συνεργάζονται και κυρίως (κατά την γνώμη μου) να εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στην βιώσιμη ανάπτυξη, δηλαδή στην ανάπτυξη που δεν καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον, την αρχιτεκτονική κληρονομιά και τους φυσικούς πόρους του τόπου. Τέτοια καταστροφή η Αχλαδερή υπέστει τις προηγούμενες δεκαετίες. Ακόμη και επί των ημερών μου, παρότι είχα την αντίληψη της βιώσιμης ανάπτυξης δεν μπόρεσα να αντιστρέψω την τάση των τοπικών παραγόντων να δουλεύουν για τα συμφέροντά τους ή για την επανεκλογή τους κλείνοντας τα μάτια σε ιστορικές πλέον καταστάσεις καταστροφής του περιβάλλοντος. Αυτό δεν σημαίνει ότι μία νέα γενιά δεν πρέπει και δεν μπορεί να αντιστρέψει την ρότα της καταστροφής και να χαράξει ένα άλλο μέλλον για τον τόπο. Με λιγότερο τσιμέντο, με λιγότερες χωματουργικά τερατουργήματα με αξιοποίηση του φυσικού πλούτου για οικονομική ανάπτυξη αλλά με μέτρο και με όρους βιωσιμότητας για τις επόμενες γενεές.
Σε αυτή την κατεύθυνση δεν κινείται το εκπονούμενο ΣΧΟΟΑΠ Αυλώνος αλλά κανείς από τους συλλογικούς φορείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται. Είναι κρίμα γιατί οι κοντόφθαλμες λογικές ιδιοτέλειας και ασύδοτου κέρδους θα καταστρέψουν και άλλο τον πανέμορφο τόπο της Αχλαδερής. Γιαυτό εξάλλου οι σημερινοί δημοτικοί άρχοντες προτιμούν με λίγα ψίχουλα κατά κανόνα «μαύρης» οικονομικής ενίσχυσης να απολαμβάνουν την αγάπη των νέων παιδιών για το χωριό τους και με φανφάρες χωρίς τεκμηρίωση να κρύβουν την αδιαφορία ή και την σκοπιμότητα.
Αλλά σε κάθε περίπτωση η μοίρα του τόπου χαράσσεται από το ενδιαφέρον ή την αδιαφορία, από την πραγματική έμπνευση ή την ιδιοτελή αυταρέσκεια των κατοίκων του και μόνο!!!