Στο πλαίσιο της διαβούλευσης που ανακοίνωσε ο Δήμος Χαλκιδέων για την εκπόνηση του πενταετούς επιχειρησιακού του σχεδίου, κατέθεσα έναν αριθμό προτάσεων που ελπίζω να προβληματίσουν, να ανοίξουν ένα διάλογο και να συμβάλλουν θετικά στην εκπόνηση του σχεδιασμού. Επιγραμματικά, οι προτάσεις είναι οι εξής:
Το παραθαλάσσιο μέτωπο του Δήμου αποτελεί μια εξαιρετική περιβαλλοντική και πολιτιστική κληρονομιά που πρέπει να προστατευτεί και να αναδειχθεί. Για το λόγο αυτό προτείνεται η εκπόνηση ενός masterplan που θα προβλέπει δράσεις οριοθέτησης, προστασίας και ανάδειξης των περιβαλλοντικών και αρχαιολογικών χώρων καθώς και βελτίωση της προσβασιμότητας σε....
όλο το μήκος του. Μια ιδανική κληρονομιά για τις επόμενες γενιές θα ήταν να δημιουργηθεί ένας τριπλός διάδρομος που θα περιλαμβάνει πεζόδρομο, ποδηλατόδρομο και ένα «πράσινο» διάδρομο.
Η νότια είσοδος της Χαλκίδας αποτελεί ένα σημαντικό χώρο της πόλης. Περιλαμβάνει ελεύθερους δημόσιους χώρους, αρχιτεκτονικά μνημεία καθώς και χώρους που μπορούν στο μέλλον να «απελευθερωθούν» από τις σημερινές τους χρήσεις και να αποδοθούν στους πολίτες. Η δυναμική της περιοχής φαίνεται ήδη από την ανάπλαση του κτιρίου της Αρέθουσας. Προτείνεται να εκπονηθεί ένα σχέδιο χωρικής ανάπλασης που θα ενοποιήσει πολιτιστικούς χώρους, αθλητικές εγκαταστάσεις και χώρους αναψυχής σε ένα ενιαίο σύνολο. Ιδιαίτερα προτείνεται να προχωρήσει η ανάπλαση του κτιρίου Γεωργιάδη σε συνεργασία με την Περιφέρεια, η ανάπλαση του χώρου του παλαιού κοιμητηρίου και τα μικρότερα βιομηχανικά κτίρια της περιοχής. Στο ίδιο πλαίσιο προτείνεται να ενταχθεί και το οικόπεδο του Δάρινγκ. Ο Δήμος πρέπει να βρει έναν τρόπο συνεννόησης με την Τράπεζα Πειραιώς. Για παράδειγμα θα μπορούσε η τράπεζα να μεριμνήσει για την αξιοποίησή του με πρότυπο την αξιοποίηση που έχει εφαρμόσει σε αντίστοιχα παλαιά βιομηχανικά κτίρια σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, τα οποία έχει μετατρέψει σε επισκέψιμα μουσεία.
Προτείνεται η εκ νέου οριοθέτηση του Λήλα σε όλο το μήκος που διασχίζει το Δήμο Χαλκιδέων με τον ταυτόχρονο σχεδιασμό για την προστασία της παρόχθιας ζώνης, η οποία μπορεί να λειτουργήσει ως ένας βιότοπος και ταυτόχρονα να αποτελεί ένα κάθετο άξονα του παραθαλάσσιου μετώπου. Προτείνεται να δημιουργηθεί και κατά μήκος του Λήλα ένας τριπλός διάδρομος που θα αποτελεί συνέχεια του αντίστοιχου διαδρόμου της παραθαλάσσιας ζώνης. Στο διάδρομο αυτό μπορούν να ενταχθούν μικρές κάθετες διακλαδώσεις που θα οδηγούν σε σημαντικά πολιτιστικά και ιστορικά μνημεία της περιοχής αλλά και σε κέντρα της αγροτικής παραγωγής του Ληλαντίου.
Προτείνεται η αναθεώρηση (όπου υπάρχουν εγκεκριμένα), ενοποίηση και κωδικοποίηση των ΓΠΣ της Χαλκίδας, Ν. Αρτάκης και Δροσιάς και η ένταξη στο νέο ΓΠΣ και της Ν. Λαμψάκου. Μια τέτοια δράση θα δημιουργήσει ένα ενιαίο χωροταξικό σχεδιασμό σε μια περιοχή όπου λειτουργεί έτσι κι αλλιώς ένας ενιαίος κοινωνικός και οικονομικός χώρος.
Τέλος, προτείνεται η ενοποίηση του Εργαστηρίου Τέχνης, της Σχολής Χορού και του Δημοτικού Ωδείου, η αλλαγή έδρα τους στο μέγαρο Κότσικα και η δημιουργία μιας δημοτικής σχολής καλών τεχνών η οποία εκτός των υπηρεσιών που σήμερα προσφέρουν ήδη οι τρεις πολιτιστικοί φορείς, θα παρέχει υπηρεσίες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στις τέχνες και τον πολιτισμό.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για μεγάλα σχέδια και βρίσκονται μόνο στο στάδιο ενός οράματος, αν και κατά καιρούς έχουν εκπονηθεί επιμέρους μελέτες. Είναι κατανοητό ότι τέτοιες προτάσεις ίσως βρίσκονται λίγο ψηλότερα από το ανάστημα αυτής της πόλης. Ωστόσο, γι’ αυτό υπάρχουν οι πόλεις και οι άνθρωποί τους, για να σηκώνουν το ανάστημα ψηλά, ψηλότερα από όσο πιστεύεται ότι τους αναλογεί.
Στάθης Κουρνιώτης
Δρ. Χημικός Μηχανικός