Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ-Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΜΕ ΣΤΟ Ε.Κ.Ε

ΠΡΟΣ: ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΜΕΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΣΩΜΑΤΕΙΑ

Η ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ θέτει τα παρακάτω θέματα προ ημερησίας διάταξης προς συζήτηση στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΕ στις 27/ 8/ 2015

1.    ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΖΟΥΡΑ

Καταγγέλλουμε τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας στον Όμιλο Ζούρα που μέσα στον Αύγουστο και ενώ το σωματείο βρισκόταν σε κινητοποιήσεις για την εξόφληση δεδουλευμένων, προχώρησε σε απολύσεις εργαζομένων, προσπαθεί να επιβάλει μονομερώς τετραήμερα και έχει εξαπολύσει τρομοκρατία απέναντι στους εργαζόμενους. Ο στόχος τους είναι προφανής, θέλουν να επιβάλλουν ....

συνθήκες γαλέρας προκειμένου να αυξήσουν την κερδοφορία τους και να προηγηθούν στον ανταγωνισμό με τους υπόλοιπους βιομήχανους του κλάδου.
Αυτό ομολόγησε στην ουσία η διοίκηση του ομίλου που προκλητικά είπε στο σωματείο ότι όχι μόνο τα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει, αλλά ακόμα και η διεκδίκηση των δεδουλευμένων, είναι εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα της επιχείρηση. Την ίδια στιγμή κάνουν επενδύσεις και εξαγορές πολύ παραπάνω από αυτά που χρωστάνε ή θέλουν να κόψουν από τους εργάτες.
Είναι ολοφάνερο ότι το πρόβλημά τους δεν είναι η επιβίωση της επιχείρησης για να έχει δουλειά ο κόσμος όπως ισχυρίζονται. Δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την ίδρυση του σωματείου και τις κατακτήσεις του, καθώς μέχρι πριν τρία χρόνια ο εργασιακός χώρος ήταν κάτεργο με απλήρωτους μισθούς και υπερωρίες πολλών μηνών, δουλειά μέχρι λιποθυμίας και αφόρητη πίεση και τρομοκρατία στους εργαζόμενους. Τέτοιες συνθήκες επικρατούν στις εγκαταστάσεις του ομίλου και στην υπόλοιπη χώρα που δεν είναι οργανωμένοι στα σωματείο.
Αυτή είναι η κατάσταση συνολικά και σε όλο τον κλάδο. Απλήρωτη δουλειά, εκ περιτροπής εργασία και εντατικοποίηση στο Μιμίκο, εκ περιτροπής εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, μείωση μισθών στο Βοκτάς, μειώσεις εκ περιτροπής εργασία, αυταρχισμός στον Αγγελάκη, απλήρωτη δουλειά, μειώσεις και εργολαβοποιήσεις στην Πίνδο.
Η κατάσταση αυτή δεν είναι τυχαία. Πατάει στην κυβερνητική πολιτική, τόσο των προηγούμενων όσο και της σημερινής, που τους εξοπλίζει με αντεργατικούς νόμους, τους αφήνει ασύδοτους αλλά κυρίως έχει σα στόχο την καπιταλιστική ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα που για την εργατική τάξη μεταφράζεται σε όλα τα παραπάνω. Το επόμενο διάστημα αυτή η κατάσταση θα επιδεινωθεί καθώς θα μπαίνουν σε εφαρμογή και τα μέτρα του νέου αριστερού μνημονίου αλλά και εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση που αυτό προβλέπει.
Μεγάλο ρόλο παίζει και η κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων είναι ασυνδικάλιστοι, ενώ σημαντικές ευθύνες υπάρχουν και στην πλειοψηφία των συνδικαλιστικών δυνάμεων που δεν παίρνουν κανένα μέτρο οργάνωσης της πάλης των εργατών και συνδέουν το συμφέρον της εργατικής τάξης με τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών.
Καλούμε όλα τα σωματεία να στηρίξουν το πλαίσιο αλληλεγγύης για τους συναδέλφους του Ομίλου Ζούρα όπως και τις κινητοποιήσεις τους, καθώς αν περάσουν οι επιδιώξεις της εργοδοσίας εκεί θα ανοίξει ο δρόμος και για κάθε άλλο εργασιακό χώρο που έχει διαφυλαχθεί και το παραμικρό δικαίωμα.

2.    Πλαίσιο πάλης

Οι εργαζόμενοι και τα αλλά λαϊκά στρώματα βρισκόμαστε μπροστά σε νέα αντεργατική λαίλαπα.

Η ψήφιση από τα κόμματα  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ των προαπαιτούμενων για το νέο 3ο μνημόνιο μας βάζει μπροστά σε νέες μεγάλες ευθύνες και καθήκοντα. Το 3ο μνημόνιο προετοιμάζεται κατά απαίτηση των ντόπιων μεγαλοκαπιταλιστών και των ιμπεριαλιστών της E.E
Κλιμακώνει, γενικεύει και αναβαθμίζει την επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου  σε βάρος της εργατικής τάξης της πατρίδας μας και των άλλων λαϊκών στρωμάτων (φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών.).

Νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα προστίθενται στα παλιά μνημονιακά μέτρα και μεγαλώνουν τον Γολγοθά που ανεβαίνουν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες. Νέες αλυσίδες δένουν τον λαό και τους εργαζομένους προκειμένου να δυσκολέψουν την πάλη του.

Για μια ακόμα φορά ακούμε από αυτούς που έχουν την ευθύνη για τα βάσανα μας το ίδιο αισχρό επιχείρημα. Το κάνουν για το «καλό μας», για να μας σώσουν από τα χειρότερα και ότι τα μέτρα είναι προσωρινά. Από τα χειρότερα όμως σώζουν μόνο τους μονοπωλιακούς ομίλους, υπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα  και τα μέτρα είναι μόνιμα και διαρκείας στην καμπούρα μας. Τώρα προσφεύγουν ξανά σε εκλογές προκειμένου να πάρουν την έγκριση της εργατικής τάξης και του λαού σε αυτή την πολιτική.

Ποια ήταν η στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών απέναντι σε αυτή την επίθεση;

Οι ηγεσίες στις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις, βρέθηκαν για μια ακόμα φορά απέναντι από τα συμφέροντα των εργαζόμενων. 

Ένα κομμάτι (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) καλούσαν τους εργαζόμενους να στηρίξουν το ΝΑΙ στη συμφωνία μνημόνιο με κάθε κόστος, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με ευθύνη των ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ.

Και ένα άλλο  κομμάτι (ΜΕΤΑ, συνδικαλιστικά σχήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) καλούσαν τους εργαζόμενους να στηρίξουν την κυβέρνηση, τις δήθεν κόκκινες γραμμές της συγκυβέρνησης, τη δική της συμφωνία μνημόνιο.

Σε κάθε περίπτωση όλοι τους είναι υπέρμαχοι μιας νέας συμφωνίας με την Ε.Ε. σπέρνοντας συγχύσεις για το χαρακτήρα της διαπραγμάτευσης και το ρόλο των «διαπραγματευτών». Κρύβουν συνειδητά ότι όλοι τους κάθονται από την ίδια μεριά του τραπεζιού μαζί με τους εκμεταλλευτές μας και απέναντι όσον αφορά τα δικαιώματα μας, τα δικά μας συμφέροντα.

Στην κρίσιμη αυτή περίοδο για μια ακόμα φορά οι δυνάμεις αυτές, που αποτελούν την πλειοψηφία σε πολλές μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν στάθηκαν όπως εξάλλου και τα προηγούμενα χρόνια στο πλάι των εργαζομένων. Έβαλαν πλάτη στους εκβιασμούς, στα κάλπικα διλήμματα, στη στράτευση των εργαζομένων κάτω από ξένες, για τα συμφέροντα μας, σημαίες. Είναι δυνάμεις όχι μόνο αναξιόπιστες, αλλά και στυλοβάτες των νέων αντεργατικών μέτρων.

Για μια ακόμα φορά, ανεξάρτητα από παραλήψεις και αδυναμίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τη σωστή έγκαιρη ενημέρωση των εργαζόμενων, με πρωτοβουλίες οργάνωσης της δράσης και της αντίστασης τους, με μαζικά συλλαλητήρια, με αγώνες στους χώρους δουλειάς απέναντι στην εργοδοσία που ξεσάλωσε αυτήν την περίοδο με πρόσχημα την τραπεζική αργία. Η άσχημη κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα με ευθύνη αυτών των παρατάξεων, αποδείχτηκε μεγάλο εμπόδιο για τους εργαζόμενους και τον αγώνα μας, μεγάλο όπλο για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του για να περνούν αντιλαϊκούς νόμους.

Σας καλούμε να συμφωνήσουμε και να παλέψουμε με ένα στόχο για ένα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα! Συνδικάτα μαζικά, δημοκρατικά, αγωνιστικά, στα χέρια των εργαζομένων και όχι των εργοδοτών και τους κράτους.

 Έχουμε να αντιμετωπίσουμε συνολικά και κατά κλάδο μια εργοδοσία εξοπλισμένη με ένα ακόμα πιο αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο, με ένα ακόμα μνημόνιο που αλυσοδένει εμάς τους εργαζόμενους και επιβάλλει με νόμους και διατάγματα ότι ακριβώς ήθελαν και απαιτούσαν οι εργοδότες.

 Έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους ιμπεριαλιστές του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του «κοινού τους ευρωπαϊκού σπιτιού» όπως αποκαλούν την λυκοσυμμαχία οι πρωταγωνιστές των μνημονίων.

Αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με μια διαδήλωση, με μια απεργία και μάλιστα απεργία χωρίς απεργούς σαν και αυτές που οργανώνουν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και άλλες ομοσπονδίες και με συνδικαλιστικές ηγεσίες βουτηγμένες στην αναξιοπιστία και τον εκφυλισμό. Απαιτεί κίνημα και ηγεσίες αποφασισμένες για σκληρό και ασυμβίβαστο αγώνα.

Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης, κοινής δράσης και κοινού αγώνα σε όλους τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά,σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο και θέλει να αντισταθεί, να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από τα βαρίδια της αναξιοπιστίας και του εκφυλισμού.Να δράσουμε μαζί με στόχο την ανατροπή των μνημονιακών μέτρων, παλιών και νέων

Τώρα δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης παντού. Ο οργανωμένος λαός είναι τεράστια δύναμη. Αν χθες ήταν απλά αναποτελεσματικό να είναι ένας εργαζόμενος ανοργάνωτος, μακριά από το σωματείο του, έξω από τον αγώνα, μετά από αυτές τις εξελίξεις κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Ειδικά για αυτό απευθυνόμαστε στους νέους και τις νέες.

Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης και συζήτησης για την ανάγκη να μετατρέψουμε το συνδικαλιστικό κίνημα σε πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων τους και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά. Να συζητήσουμε πως θα απαλλάξουμε τα σωματεία και τους συλλόγους των εργαζομένων από τα τσιράκια των εργοδοτών και τους εγκαθέτους των κυβερνήσεων.

Όλοι και όλες μαζί, ανεξάρτητα τι ψήφιζε ο καθένας, σε όποιο θεό και να πιστεύουμε, ότι χρώμα και εθνικότητα και αν έχουμε να ξεκινήσουμε αυτόν τον αγώνα.

Αυτός είναι ο δρόμος για να χτίσουμε ένα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα με ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων, δημοκρατική λειτουργία, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματα τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες. Να συμβάλλει στο χτίσιμο της κοινωνικής συμμαχίας που θα αντεπιτεθεί για την απόκρουση των αντιλαϊκών μνημονίων, για την οργάνωση της αλληλεγγύης, την υπεράσπιση του λαού, για την αγωνιστική ενότητα του λαού με στόχο την απαλλαγή από τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές που καταδυναστεύουν τις ζωές μας.

Ο τόπος μας έχει μεγάλο πλούτο και μεγάλες δυνατότητες για να ζήσει ο λαός μας σε συνθήκες ευημερίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτόν τον πλούτο που παράγουμε εμείς τον εξουσιάζουν οι λίγοι, τα μονοπώλια. Αυτοί οι ληστές μας λεηλατούν είτε με ευρώ, είτε με δραχμή. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από αυτό το ζυγό. Τέτοιο κίνημα χρειαζόμαστε.
Καλούμε τα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα να κυρήξουν πανελλαδικλή απεργία μετά τις εκλογές και όλες τις συνικαλιστικές οργανώσεις να πάρουν αποφάσεις για απεργία.

3.    Χώρος γραφείων

Επαναφέρουμε το αίτημα που είχαμε καταθέσει σε προηγούμενη συνεδρίαση για να δωθεί χώρος γραφείων στην παράταξή μας καθώς και σε σωματεία προκειμένου να συνεδριάζουν και να πραγματοποιούν τις απαραίτητες για τη λειτουργά τους δραστηριότητες.
Όπως είχαμε θέσει και συμφώνησε το ΔΣ, πρέπει κατά προτεραιότητα να εξυπηρετηθούν τα σωματεία και να απομακρυνθούν εφόσον δεν περισσεύουν οι χώροι άλλες δομές.