Η απεργία των εκπαιδευτικών

Δεν έχω κανένα πρόβλημα και θέλω ο κάθε πολίτης να έχει το δικαίωμα στην απεργία. Δεν θέλω όμως ν΄ αποφασίζουν οι λίγοι για τους πολλούς και σε καμία περίπτωση δεν θέλω οι απεργοί με την βία να θέλουν να υποχρεώσουν αυτούς που θέλουν να εργασθούν, να απεργήσουν.
Δυστυχώς οι ίδιοι οι συνδικαλιστές απαξίωσαν με τις πράξεις τους το συνδικαλιστικό κίνημα. Κανείς δεν τους φταίει. Ήθελαν την καρέκλα, έγιναν....
οι αυλοκόλακες των κομμάτων, έγιναν οι υποτακτικοί των βουλευτών, έγιναν και οι ίδιοι βουλευτές και πολλά άλλα..
Τις αποφάσεις δεν τις παίρνει πλέον η πλειοψηφία, αλλά οι λίγοι.
Όταν έχεις 1.000 μέλη και ψηφίζουν οι 80 και λένε ΝΑΙ στην απεργία, για ποια πλειοψηφία μιλάμε;
Τα άσχημα στο χώρο της παιδείας είναι πολλά, αλλά οι συνδικαλιστές δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ γι΄ αυτά, τότε που ήταν παντοδύναμοι. Τότε ενδιαφερόταν για την συνδικαλιστική τους άδεια, για τα έξοδα παραστάσεων, για τα συνδικαλιστικά ταξίδια και τις δικές τους αποσπάσεις σε διάφορα γραφεία.
Πονάει αλλά είναι η αλήθεια. 
Ποιος νοιάστηκε για ν΄ αλλάξει το βάναυσο και απαράδεκτο σύστημα που θέλει τον δάσκαλο από τον Έβρο να υπηρετεί σε σχολείο της Κρήτης;
Ποιος ενδιαφέρθηκε ώστε ο δάσκαλος να έχει εξασφαλισμένο το ενοίκιο και το φαγητό του και να μην πρέπει να το πληρώνει από τα 600 ευρώ που θα πάρει;
Ποιος ενδιαφέρθηκε, ώστε να μαθαίνουν αγγλικά και γενικά ξένες γλώσσες τα παιδιά στα σχολεία και όχι στα φροντιστήρια;
Πολλά μπορούμε να γράψουμε, αλλά και με τα λίγα όλοι καταλαβαίνουν.
Τώρα που όλοι οι Έλληνες υποφέρουν, τώρα που όλοι έχασαν μέρος των μισθών και των συντάξεων, τώρα που οι ανεργία καλπάζει, τώρα οι εκπαιδευτικοί θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση, για να έρθει άραγε ποιός να μας κυβερνήσει;
Πιστεύω πως η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, δεν θ΄ ακολουθήσει το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ και τα σχολεία δεν θα κλείσουν. 
Ας απεργήσει όποιος θέλει, αρκεί να επιτρέψει σ΄ αυτούς που θέλουν να εργασθούν, να το κάνουν.