Οταν οι «εξυγιαντές», είναι και υπονομευτές

Από http://soccergreece.blogspot.gr/
 
Είναι σαφής και ξεκάθαρη η οδηγία της ΟΥΕΦΑ στα παιχνίδια του Tσάμπιονς Λιγκ αλλά και του Γιουρόπα Λιγκ να μην δείχνονται σε replay οι αμφισβητούμενες φάσεις των αγώνων!
Και δεν το κάνει αυτό η ΟΥΕΦΑ επειδή αποτελεί παράρτημα του Ολυμπιακού, ούτε γιατί θέλει να φιμώσει την ελεύθερη ενημέρωση του φίλαθλου κοινού! ( Κάποια αστοιχείωτα ιθαγενή φερέφωνα το δεύτερο το επικαλούνται με τον ανερυθριασμό που τους παρέχει η ασχετοσύνη που τους διακατέχει στον τομέα των εννοιών όπως: ενημέρωση και δημοσιογραφία)
Η θέση αυτή της ΟΥΕΦΑ βασίζεται στο εξής αβίαστο .....
δεδομένο: όποια κουβέντα γίνεται πάνω σε διαιτητικές αποφάσεις είναι εκ ντε φάκτο προσπάθειας χειραγώγησης και τρομοκράτησης της διαιτησίας! Και ως εκ τούτου υπονομεύει το ποδόσφαιρο!
Βλέπετε στην ΟΥΕΦΑ δεν είναι εθισμένοι στο κουτόχορτο που ταΐζουν χρόνια τώρα οι πλιατσικολόγοι του ποδοσφαίρου το κομμάτι αυτό της νεοελληνικής κοινωνίας που απαρτίζεται από τους τάχα «αδικημένους» τεμπελχανάδες της ζωής.
Κάθε … ανάλυση φάσεων που έχουν γίνει στα γήπεδα – και που μπορεί κάποιες εκτός από ακούσια ανθρώπινα λάθη να είναι αποφάσεις που υποδείχτηκαν από πρόθεση- δεν μπορεί να έχει παρά ένα μόνο σκοπό: να επηρεάσει την διαιτησία υπέρ αυτού που δείχνει ότι είχε … «αδικηθεί» και ενάντια αυτού που δείχνει ότι είχε… «ευνοηθεί».
Αν δεν το κάνουν με τον σκοπό αυτό, όσοι το κάνουν, τότε είναι απλώς ηλίθιοι και γραφικά δικομανείς τύποι! Αν και η πιθανότητα του γραφικά δικομανή τύπου μου φαίνεται ανέφικτα και απίθανα… αθώα!
Στην Ελλάδα, ειδικά τώρα, που έχασαν την βολή τους όλοι αυτοί που ξόδευαν δεκάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο – δίχως να τα έχουν- και που τώρα κατάλαβαν πως δεν μπορούν να χρεώνουν το ελληνικό δημόσιο εκατοντάδες εκατομμύρια, ναι! εκατοντάδες εκατομμύρια τα οποία κάποια στιγμή ήξεραν ότι θα τους χαριζόντουσαν …. άρχισαν να εντείνουν τις εκβιαστικές .. «υστερίες» τους, θέλοντας να εκδικηθούν και να εκβιάσουν το σύστημα ώστε να το κάνουν να σωπάσει και κυρίως να ΞΕΧΑΣΕΙ! Το σύστημα που κώφευε στις αρπαχτές τους- τότε στις χρυσές εποχές- και τώρα – εξ ανάγκης – δεν μπορεί να κωφεύει άλλο πια!
Έτσι δημιούργησαν ένα ιλαροτραγικό πλαίσιο γεμάτο βρώμα που είχε ως στόχο την μοναδική ομάδα που ακύρωνε στην πράξη τον κλαψιάρικα ντυμένο παρασιτισμό τους. Την μοναδική ομάδα που δεν είχε ανάγκη καμία χαριστική ρύθμιση και κανένα κρατικό προεκλογικό δωράκι κάποιων δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Εκεί ακριβώς εδράζεται δηλαδή όλη αυτή η αδιάφθορη … «υστερία», στα χαμένα χαριστικά εκατομμύρια!
Και το κόλπο, που σημειωτέον το ίδιο και απαράλλακτο εφαρμόζεται και σε άλλους τομείς της ελληνικής κοινωνίας, όπου στέρεψαν τα χαριστικά μπικικίνια, το κόλπο που εφήρμοσαν τα λαμόγια του ποδοσφαίρου είναι γεγονός ότι, μερικώς, απέδωσε στο ποδόσφαιρο.
Γιατί κατάφερε να γίνει πιστευτό, σε μια μερίδα επιρρεπών νεοελλήνων, πως οι τέως κουτσαβάκηδες του ελληνικού ποδοσφαίρου – και όχι μόνο του ποδοσφαίρου – έχουν μεταμορφωθεί σε τάχα τιμητές της ακεραιότητας του.