Πέρασαν 5 χρόνια από τότε που ο Γιώργος Στούπας με τον Κώστα Γκαλούφα μάζεψαν 3 - 4 φίλους και τα κομμάτια του ΗΡΑΚΛΗ ΨΑΧΝΩΝ και ξεκίνησαν ένα απίστευτο ταξίδι για να φτάσουν από το πουθενά στα σαλόνια της Β΄ ΕΘΝΙΚΗΣ.
Δεν είναι ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΨΑΧΝΩΝ η καλύτερη ομάδα της Εύβοιας. Δεν είναι ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΨΑΧΝΩΝ κάτι ξεχωριστό. Ας μη γελιόμαστε. Μια παρέα ανθρώπων είναι ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΨΑΧΝΩΝ.
Αυτοί οι άνθρωποι είχαν την δύναμη και την μαγκιά και έβαλαν ένα....
στοίχημα με τον εαυτό τους. Είπαν "πάμε ν΄ αποδείξουμε στους εαυτούς μας, πως αγαπάμε τον ΗΡΑΚΛΗ και μπορούμε να τον πάμε ψηλά".
Για ποια ομάδα μιλάμε;
Είχε ποτέ τους ίδιους ποδοσφαιριστές;
Είχε ποτέ τον ίδιο προπονητή; Μόνο όταν η παρέα ήταν "σε μαραθώνιο" τον έβγαλα νικηφόρα με τον Αντώνη Πριόνα, ο οποίος ήταν μέλος της παρέας.
Είχε ποτέ ανθρώπους, οι οποίοι είχαν μεν χρήματα, αλλά ήθελαν και να κάνουν κουμάντο;
Είχε ποτέ την βοήθεια από το σύνολο των Ψαχνιωτών;
Παράδειγμα προς αποφυγή είναι ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΨΑΧΝΩΝ, αφού για να τον μιμηθείς ή για να διδαχθείς από την πορεία του και να εφαρμόσεις κάτι αντίστοιχο, θα πρέπει να βρεις και μια παρέα ανθρώπων, όπως ο Στούπας, ο Γκαλούφας, ο Τσάλας, ο Σίδερης και οι άλλοι της παρέας και οι οποίοι θα έχουν και τα αντίστοιχα κιλά σε ποδοσφαιρική μαγκιά.
Πως λοιπόν να διδαχθείς από τον ΗΡΑΚΛΗ ΨΑΧΝΩΝ, όταν στο ζύγισμα διαπιστώνεις πως μπορεί λεφτά να έχεις, μπορεί να θέλεις, αλλά σου λείπουν "πολλά κιλά";
Κοιτάξτε τι συμβαίνει τώρα. Φεύγουμε είπανε οι μάγκες και όλοι κρύφτηκαν στα λαγούμια τους.
Δεν υπάρχει και δεν υπήρχε ποτέ ΗΡΑΚΛΗΣ των Ψαχνών ή της Εύβοιας. Υπήρχε ο ΗΡΑΚΛΗΣ του Στούπα και της παρέας του.
Αν οι Ψαχνιώτες θέλουν πραγματικά την ομάδα, τότε πρέπει να πείσουν την παρέα του Στούπα να συνεχίσει, αλλά όχι με λογάκια.